ΣΥΡΙΖΑ: Βγάζει από τη δύσκολη θέση τον Τσίπρα ο Παππάς – Αυτοκριτική για Μιωνή

Να αναλάβει ο καθένας την ευθύνη που του αναλογεί, ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο πολιτικό συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ στον απόηχο των αποκαλύψεων για το παρακράτος και τη συνομιλία Παππά-Μιωνή.

Αυτοκριτική Παππά για σημεία της συνομιλίας με Μιωνή

«Δεν έχω καμία αμφιβολία για την εντιμότητα των στελεχών μας, τα οποία σε όλες τις περιστάσεις έχουν αποδείξει την ανιδιοτέλεια τους. Από εκεί και πέρα ο καθένας μας πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί για λάθη, παραλείψεις ή αστοχίες. Όχι απλά για να πάμε παρακάτω. Αλλά για να μην τα επαναλάβουμε» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Αλέξης Τσίπρας αποφεύγοντας να πάρει ευθέως πάνω του τα όσα καταλογίζονται στο Νίκο Παππά.

Ο Νίκος Παππάς έβγαλε από τη δύσκολη θέση τον Αλέξη Τσίπρα αναλαμβάνοντας την ευθύνη και απαντώντας ουσιαστικά στο ερώτημα που θέτει η κυβέρνηση κατά πόσο δηλαδή ήταν ή όχι σε γνώση του Αλέξη Τσίπρα

Στη συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, ο Νίκος Παππάς ζήτησε το λόγο αμέσως μετά τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και μεταξύ άλλων είπε τα εξής:

«Θέλω ευθύς εξαρχής να τοποθετηθώ αναλαμβάνοντας την ευθύνη και να κάνω την αυτοκριτική μου για σημεία της παρανόμως κτηθείσας  συνομιλίας που είδαν το φως της δημοσιότητας.

Είναι προφανές ότι όσα ειπώθηκαν δεν είχαν να κάνουν με τις αυθεντικές πεποιθήσεις μου, αλλά ειπώθηκαν απέναντι σε έναν άνθρωπο σε παραλήρημα που προσπαθούσα να καθησυχάσω.

Ωστόσο λάθη ύφους και ουσίας, έδωσαν αφορμή για επιθέσεις εναντίον μας. Και αναλαμβάνω γι αυτό την ευθύνη».

Αδίστακτο σύστημα εξουσίας

Νωρίτερα ο Αλέξης Τσίπρας είχε χαρακτηρίσει κακέκτυπο της κυβέρνησης Σαμαρά την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη εφιστώντας την προσοχή στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πως «απέναντι, λοιπόν, σε ένα τέτοιο αδίστακτο σύστημα εξουσίας οφείλουμε όλοι και κυρίως τα στελέχη πρώτης γραμμής να προσέχουμε κάθε μας πράξη και κάθε μας λέξη».

Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Τσίπρας υποστήριξε ότι «η μεγάλη εικόνα είναι το μείζον θεσμικό ζήτημα, ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει να μετατρέψει την πολιτική ζωή σε βούρκο για να αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών, για τα οποία ευθύνεται ο ίδιος.

Οι παρακρατικές πρακτικές σκοτεινών εποχών της μεταπολίτευσης που έχει όμως ανασύρει ο κ. Μητσοτάκης είναι καταδικασμένες στην συνείδηση των Ελλήνων πολιτών και όχι μόνο δεν θα καλύψουν τα αδιέξοδα της κυβέρνησης του αλλά θα γυρίσουν μπούμερανγκ στους εμπνευστές και κληρονόμους».

Αναλυτικά η εισήγηση του Αλέξη Τσίπρα στο Πολιτικό Συμβούλιο:

Έναν μόλις χρόνο μετά την εκλογή της, η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη είναι αδύναμη να διαχειριστεί τη κρίση αλλά και τις συνέπειες των επιλογών της.

Οδήγησε την οικονομία σε ύφεση τον Οκτώβρη του 19, τέσσερις μόλις μήνες μετά την εκλογή της.

Και με την αδράνεια και ατολμία της να πάρει μέτρα στήριξης μετά τον κορονοιό, έχει ήδη επιφέρει ένα εφιαλτικό υφεσιακό τέλμα.

Η χώρα μπαίνει σε ένα βαθύ κοινωνικό και οικονομικό τούνελ και σε μία περίοδο θεσμικού εκφυλισμού και παρακμής που απειλεί την ίδια τη δημοκρατία.

Η αδυναμία της κυβέρνησης να διαχειριστεί τη κρίση την οδηγεί στην επιλογή να σύρει την πολιτική ζωή του τόπου στο βούρκο της παραπολιτικής και της σκανδαλολογίας.

Και αυτό δεν γίνεται τυχαία. Αποσκοπεί στο να κρύψει τα υπαρκτά και μεγάλα σκάνδαλα της ΝΔ, αποσκοπεί στο να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά το βασικότερο: να αποπροσανατολίσει από τα μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα, από την αδικαιολόγητη αδράνεια της κυβέρνησης να στηρίξει εργαζόμενους και επιχειρήσεις, που πλέον ήδη αρχίζουν να γίνονται ορατά καθημερινά.

Πρέπει λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε ότι απέναντι μας δεν έχουμε απλά μια κυβέρνηση, ένα αντίπαλο κόμμα, αλλά ένα σύστημα εξουσίας.

Που δε διστάζει να κάνει τα πάντα και να αξιοποιήσει τα πάντα για να να εδραιωθεί.

Και διαψεύστηκαν πολύ γρήγορα όλοι όσοι πίστεψαν ότι η δεξιά ήρθε στην εξουσία με ένα αλλαγμένο μετριοπαθές πρόσωπο.

Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν είναι παρά ένα κακέκτυπο της κυβέρνησης Σαμαρά. Επιλέγει πολιτικές καταστροφής της κοινωνικής συνοχής, επιλέγει συνειδητά ψαλίδι στη διαφάνεια και στη δημοκρατία. Επιλέγει εν τέλει τη λάσπη για να σπιλώσει πολιτικούς της αντιπάλους.

Απέναντι, λοιπόν, σε ένα τέτοιο αδίστακτο σύστημα εξουσίας οφείλουμε όλοι και κυρίως τα στελέχη πρώτης γραμμής να προσέχουμε κάθε μας πράξη και κάθε μας λέξη.

Δεν έχω καμία αμφιβολία για την εντιμότητα των στελεχών μας, τα οποία σε όλες τις περιστάσεις έχουν αποδείξει την ανιδιοτέλεια τους.

Από εκεί και πέρα ο καθένας μας πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί για λάθη, παραλήψεις ή αστοχίες.

Όχι απλά για να πάμε παρακάτω. Αλλά για να μην τα επαναλάβουμε.

Από εκεί και πέρα όμως δε πρέπει να παραβλέπουμε τη μεγάλη εικόνα. Και η μεγάλη εικόνα είναι το μείζον θεσμικό ζήτημα, ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει να μετατρέψει την πολιτική ζωή σε βούρκο για να αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών, για τα οποία ευθύνεται ο ίδιος.

Οι παρακρατικές πρακτικές σκοτεινών εποχών της μεταπολίτευσης που έχει όμως ανασύρει ο κ. Μητσοτάκης είναι καταδικασμένες στην συνείδηση των Ελλήνων πολιτών και όχι μόνο δεν θα καλύψουν τα αδιέξοδα της κυβέρνησης του αλλά θα γυρίσουν μπούμερανγκ στους εμπνευστές και κληρονόμους.

Σας καλώ λοιπόν στη Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης μα δώσουμε όλοι μαζί ένα ισχυρό μήνυμα ενότητας, συστράτευσης και επανεκκίνησης.

Και ταυτόχρονα το μήνυμα ότι δε θα επιτρέψουμε στη ΝΔ, στο κόμμα της χρεωκοπίας, της αδιαφάνειας και της ταύτισης με την ολιγαρχία, να κάνει το άσπρο μαύρο.

Δεν θα τους επιτρέψουμε να αποπροσανατολίσουν από τα μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα.

Προτείνω να εισηγηθούμε ομόφωνα στη ΚΕΑ να υιοθετήσει και επίσημα την προσθήκη του όρου «Προοδευτική Συμμαχία» στο όνομα του κόμματος και να σχεδιάσουμε το συνέδριό μας για το φθινόπωρο.

Οι οριστικές αποφάσεις και η ακριβής ημερομηνία θα οριστεί στο τέλος του καλοκαιριού.

Επίσης η ΚΕΑ να πρέπει να αναθέσει στο Πολιτικό Συμβούλιο να συγκροτήσει Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου στο τέλος του καλοκαιριού.

Και να αξιοποιήσουμε το χρόνο του καλοκαιριού για να γυρίσουμε όλη την Ελλάδα, να βρεθούμε δίπλα στους ανθρώπους του μόχθου και της δημιουργίας, δίπλα στις κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται για άλλη μια φορά στο επίκεντρο της κρίσης.