H Εθνική Διαστημική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών (NASA) αποφάσισε να τιμήσει τη Mary Jackson, την πρώτη αφροαμερικανίδα μηχανικός της υπηρεσίας δίνοντας τα όνομά της στα κεντρικά της γραφεία στην Ουάσινγκτον.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της, Τζιμ Μπρίντενσταϊν, ο ρόλος της Τζάκσον ήταν καθοριστικός στο να σπάσουν φράγματα τόσο για τους Αφροαμερικανούς όσο και για τις γυναίκες στους τομείς της τεχνολογίας και της μηχανικής, δύο ανδροκρατούμενους χώρους, στους οποίους δεν μπορούσε να εισχωρήσει ούτε ο μαύρος πληθυσμός των ΗΠΑ, λόγω των φυλετικών διακρίσεων των περασμένων δεκαετιών.

Η Mary Jackson γεννήθηκε στο Χάμπτον της Βιρτζίνιας το 1921 και πέθανε το 2005. Η ζωή της μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2016 μέσω της ταινίας «Αφανείς Ηρωίδες».

«Όχι πλέον κρυμμένες/νοι, θα συνεχίσουμε να αναγνωρίζουμε τη συμβολή των γυναικών, των Αφροαμερικανών και όλων των ανθρώπων που κατέστησαν την επιτυχημένη ιστορία εξερεύνησης της NASA εφικτή», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπρίντενσταϊν.

«Η Μέρι Τζάκσον άνηκε σε μία ομάδα με πολύ σημαντικές γυναίκες, οι οποίες βοήθησαν τη NASA να καταφέρει να στείλει Αμερικανούς αστροναύτες στο διάστημα», προσέθεσε, τονίζοντας ότι η επιστήμονας «δεν αποδέχθηκε ποτέ το καθεστώς της εποχής, βοήθησε να σπάσουν φράγματα και να δοθούν ευκαιρίες στους Αφροαμερικανούς και στις γυναίκες στους τομείς της μηχανικής και της τεχνολογίας».

Η πρωτοβουλία αυτή έρχεται σε μία χρονική στιγμή ενδοσκόπησης για τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με τις αδικίες που έχουν βιώσει οι Αφροαμερικανοί.

Η πρόσφατη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ πυροδότησε μια σειρά από διαδηλώσεις ανά τον κόσμο και ξαναέφερε στην επιφάνεια το ζήτημα του να μπει τέλος στον συστηματικό ρατσισμό.

Η NASA ξεκίνησε να προσλαμβάνει μορφωμένες γυναίκες αφροαμερικανικής καταγωγής κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄40, οι οποίες όμως γρήγορα αντιμετώπισαν ρατσισμό και διακρίσεις στον χώρο της δουλειάς τους, τόσο για το φύλο όσο και για το χρώμα τους.

Η Μέρι Τζάκσον προσλήφθηκε λίγα χρόνια αργότερα, το 1951, από την Εθνική Συμβουλευτική Επιτροπή Αεροναυτικής, την οποία θα διαδεχθεί η υπηρεσία της NASA το 1958.

Πέρυσι, 14 χρόνια μετά τον θάνατο της, θα τιμηθεί με την υψηλή διάκριση του Χρυσού Μεταλλίου του Κογκρέσου, την υψηλότερη τιμή που αποδίδει το αμερικανικό κράτος σε ανθρώπους από όλους τους τομείς της ζωής.

«Ήταν επιστήμονας, φιλάνθρωπος, σύζυγος, μητέρα και μια πρωτοπόρα που άνοιξε το δρόμο για χιλιάδες άλλους να πετύχουν, όχι μόνο στη NASA, αλλά σε ολόκληρο το έθνος» αναφέρει η κόρη της.

Headlines