Δημιουργία και παραγωγή

Ενας από τους μύθους που έχουν κυριαρχήσει, τους συναντάμε μάλιστα ακόμη και σε οδηγίες για τη συγγραφή εκθέσεων στο σχολείο, είναι ότι η εργασία δεν μπορεί να είναι δημιουργική.

Προφανώς δεν υποτιμώ ότι μεγάλο μέρος των θέσεων εργασίας είναι βαρετές, μονότονες και απλώς κουραστικές χωρίς να προσφέρουν κάποιο άλλο αίσθημα δημιουργικότητας. Δεν ξεχνώ, όμως, ότι σε αρκετούς χώρους δουλειάς διατηρείται ακόμη η αίσθηση της «μαστορικής», ακόμη και εάν πρόκειται για μια απλή επισκευή.

Ομως, το πιο σημαντικό είναι ότι σήμερα υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που αναζητούν το ποιοτικό προϊόν. Δεν είναι η πρώτη φορά, γιατί η γοητεία του «χειροποίητου» δεν έπαψε ποτέ, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μια ολόκληρη παγκόσμια αγορά, αυτή που ονομάζουμε συνήθως «ειδών πολυτελείας» στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε εξαιρετικά εξειδικευμένη χειροτεχνία.

Δείτε επίσης: Η νέα αστική οικοτεχνία δεν φοβάται τον Covid-19

Στην εποχή του Διαδικτύου και του ηλεκτρονικού εμπορίου, αλλά των ευέλικτων μορφών δικτύωσης ανάμεσα σε «μικρούς παραγωγούς», οι σύγχρονες μορφές οικοτεχνικής και χειροτεχνικής παραγωγής, αποκτούν μια άλλη δυναμική.

Δεν μιλάμε πια για την πρακτική που απλώς επιβιώνει σε μια περιοχή γιατί είναι τμήμα ενός «παραδοσιακού οικισμού», ούτε για αυτή που συντηρείται από έναν στενό κύκλο πελατών. Μιλάμε για τη δυνατότητα τέτοιες μικρές «δημιουργικές βιομηχανίες» να συναντούν ένα ευρύτερο κοινό, να δέχονται παραγγελίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, να προωθήσουν τα προϊόντα τους.

Μιλάμε για την ευκαιρία άνθρωποι να μπορούν με αυτόν τον τρόπο να έχουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα αλλά και να απολαμβάνουν την αίσθηση της δημιουργικής εργασίας. Μιλάμε για την προοπτική διαμόρφωσης πρακτικών που να συνδυάζουν την ποιότητα της χειροτεχνίας, με την επιστημονική γνώση και τις σύγχρονες απαιτήσεις βιωσιμότητας και σεβασμού στο περιβάλλον.

Σε μια εποχή όπου οι καταναλωτές αναζητούν το ποιοτικό και συνάμα αυτό που αποτυπώνει το χνάρι μιας διαφορετικής κοινωνικής συνείδησης, τέτοιες πρακτικές δεν αποτελούν «επιστροφή στο παρελθόν». Είναι στην πραγματικότητα εικόνες από το μέλλον μιας διαφορετικής αντίληψης για την οικονομία αλλά και την κοινωνία.