Σε έξι μήνες, οι 165 κάτοικοι του Λάγιου Λακωνίας – που ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια της ελιάς – θα πρέπει να παραδώσουν τα κλειδιά της περιουσίας τους στο Δημόσιο (!).

Οπως εξηγεί, μιλώντας στα «ΝΕΑ», ο δικηγόρος Απόστολος Γεροντίδης (που ως δικηγόρος έχει ασχοληθεί από χρόνια με την υπόθεση των κατοίκων), αιτία του… κακού είναι ο συνδυασμός της δημιουργίας Κτηματολογίου και τεκμηρίου κυριότητας υπέρ του Δημοσίου… Κι αυτό είχε ως συνέπεια τα κτήματα των κατοίκων να καταχωριστούν στην ιδιοκτησία του Δημοσίου σε ποσοστό 52%.

Την ίδια ώρα, κατά τον ίδιο, το υπόλοιπο 48% καταχωρίστηκε σε 42 άλλους συνιδιοκτήτες «εντελώς άσχετους», όπως υποστηρίζει με το χωριό, οι οποίοι με τις μέχρι σήμερα κληρονομικές διαδοχές, έχουν φθάσει τους 55.

Οι γκρίζες ζώνες του Κτηματολογίου που τράβηξε το χαλί στα ιδιοκτησιακά (και έτσι εμφανίστηκαν τα κρυμμένα προβλήματα), η έλλειψη δασικών χαρτών αλλά και η αξίωση του Δημοσίου για προσκόμιση ιδιοκτησιακών τίτλων από τον προπερασμένο αιώνα (!) κάνει χιλιάδες ιδιοκτήτες σε όλη τη χώρα να χάσουν τον ύπνο τους.

Το κράτος διεκδικεί εκτάσεις σε όλη την Ελλάδα που ακόμη και πριν από 100 χρόνια ήταν χαρακτηρισμένες ως δασικές, τις οποίες δηλώνει ως ιδιοκτησία του, χωρίς κανέναν τίτλο. Πρόκειται για περιοχές που εντάχτηκαν κανονικά στο σχέδιο πόλης, χτίστηκαν νόμιμα, αλλά έχασαν μόνο το δασικό και το δημόσιο χαρακτήρα τους.

Στο σημείο μηδέν

«ΤΑ ΝΕΑ» αναφέρθηκαν εκτενώς στην περίπτωση του Λάγιου, στο φύλλο της 16ης Σεπτεμβρίου 2019. «Μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος φάνηκε πως υπήρχε η διάθεση να βρεθεί μια λύση» αναφέρει ο Απόστολος Γεροντίδης. «Ωστόσο, σήμερα βρισκόμαστε και πάλι στο σημείο μηδέν.

Στη τελευταία συνάντηση που είχαμε με τους αρμόδιους πριν από μία εβδομάδα μας είπαν πως το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να επιτραπεί διά νόμου η… εξαγορά των κτημάτων ως προς το μερίδιο του Δημοσίου, ενώ με τους ιδιώτες θα πρέπει οι κάτοικοι του χωριού να τα βρουν δικαστικά. Ετσι, μας αντιμετωπίζουν γι’ άλλη μια φορά ως καταπατητές».

Σημειώνεται πως οι κάτοικοι του χωριού άσκησαν τρεις ομαδικές αγωγές για να περιορίσουν το κόστος, αλλά τα δικαστήρια, όπως λένε, αρνήθηκαν να τις δεχτούν, με την αιτιολογία ότι δεν μπορεί ένας δικαστής να επιλύσει με μια απόφαση το ιδιοκτησιακό καθεστώς ενός ολόκληρου χωριού.

Επιπλέον, είναι εκτεθειμένοι για τις κοινοτικές επιδοτήσεις που εισέπρατταν από το 2004 και μετά για τα κτήματα που καλλιεργούσαν ενώ οι τράπεζες θα ζητήσουν παροχή υποθήκης σε άλλα ακίνητα, και όποιος δεν μπορεί να το κάνει θα του ζητηθεί η άμεση εξόφληση του χρέους ή η κατάσχεση άλλων περιουσιακών στοιχείων όπως καταθέσεις, αυτοκίνητα κ.ά.

Το Λάγιο δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Το πρόβλημα κατά τους ανθρώπους που γνωρίζουν καλά το θέμα έγκειται ανεξέλεγκτη προβολή τεκμηρίου κυριότητας υπέρ του κράτους σε όλα σχεδόν τα εκτός σχεδίου ακίνητα της χώρας.

 

Τα Βριλλήσια

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των Βριλησσίων όπου το 2018 κοινοποιήθηκαν σε ιδιοκτήτες διαμερισμάτων αγωγές από το υπουργείου Οικονομικών. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, όπως λέει στα «ΝΕΑ» ο δήμαρχος της πόλης Ξενοφώντας Μανιατογιάννης, το πρόβλημα δεν έχει λυθεί και 1.000 κάτοικοι εξακολουθούν να βρίσκονται σε «ομηρεία».

Χιλιάδες ενστάσεις

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΟΜΙΔΑ Στράτο Παραδιά, αυτή τη στιγμή έχουν συσσωρευτεί πάνω από 200.000 ενστάσεις κατά των κτηματολογικών αναρτήσεων, και περίπου 100.000 εκκρεμείς δίκες στα πολιτικά δικαστήρια.

Για τον λόγο αυτόν, από την ΠΟΜΙΔΑ ζητούν άμεση νομοθετική επίλυση του ιδιοκτησιακού προβλήματος των εκτός σχεδίου ακινήτων. Οπως τονίζουν, το Δημόσιο μπορεί να διεκδικεί οποτεδήποτε και οποιοδήποτε εκτός σχεδίου ακίνητο, αξιώνοντας από τους πολίτες την ανεύρεση μεταγγεγραμμενων τίτλων μέχρι και το 1885 (!)

«Το Δημόσιο δεν μπορεί να διεκδικεί τα πάντα και για πάντα αόριστα και χωρίς κανέναν ιδιοκτησιακό τίτλο, αν οι ιδιώτες ιδιοκτήτες νέμονται τα ακίνητά τους επί δεκαετίες με νόμιμους τίτλους» επισημαίνει μεταξύ άλλων ο Στράτος Παραδιάς.

Κατά τον ίδιο, η συνεχής άκριτη δήλωση από πολλές κρατικές υπηρεσίες (δασαρχεία, περιφέρειες κ.ά.) στη διαδικασία κτηματογράφησης τεράστιων ιδιωτικών εκτός σχεδίου εκτάσεων ως δήθεν κρατικών και η μέχρι σήμερα άρνηση οριοθέτησης των παράλογων και αντισυνταγματικών αξιώσεων του Δημοσίου δημιουργεί συνεχώς δικαστικούς αγώνες που θα διαρκέσουν επί γενεές μεταξύ εκατοντάδων χιλιάδων ιδιοκτητών και του Δημοσίου, το οποίο σημειωτέον αντιδικεί αντιδεοντολογικά μέχρις Αρείου Πάγου, εξοντώνοντας οικονομικά αλλά και ηλικιακά τους αντιδίκους του…

Headlines