Κηδεία

Να ρωτήσω σοβαρά. Υπάρχει κανονικός άνθρωπος που έπεσε από τα σύννεφα με όσα αποκαλύπτονται για τον Παππά, τον Παπαγγελόπουλο ή τον Καμμένο;

Υποθέτω μόνο οι χαζοί, οι συνεργοί κι όσοι δεν ήθελαν να ξέρουν.

Υπάρχει κανονικός άνθρωπος που αιφνιδιάστηκε με την εξέλιξη και το κλείσιμο της Novartis;

Υποθέτω πάλι οι χαζοί, οι συνεργοί κι όσοι δεν ήθελαν να καταλάβουν.

Το λέω διότι ένα παρακρατικό κύκλωμα πολιτικών, δικαστικών και δημοσιογράφων είχε στρατευτεί να πείσει ότι η Novartis δεν ήταν στήσιμο του «Ρασπούτιν» και της παρέας του αλλά δικαστικό θρίλερ αμερικανικής παραγωγής.

Να θυμίσω ένα περιστατικό.

25 Φεβρουαρίου 2018. Λίγες μόνο ημέρες μετά την περίφημη σύσκεψη στο Μαξίμου για τη Novartis και τις δηλώσεις Παπαγγελόπουλου – Κοντονή για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο».

Ο πρέσβης των ΗΠΑ συναντά μετά από αίτημά του τον Μητσοτάκη (τότε αρχηγό της αντιπολίτευσης) στο γραφείο του στη Βουλή.

Κατά τη συνάντηση τον διαβεβαιώνει (όπως διατυπώθηκε) ότι «η έρευνα του FBI επικεντρώνεται σε εγκλήματα που παραβιάζουν τον αμερικανικό νόμο. Δεν υπάρχει καμία έρευνα του FBI που να αφορά έλληνες πολιτικούς».

Λογικό για όσους γνωρίζουν στοιχειωδώς πώς λειτουργούν οι Αμερικανοί.

Η παραπάνω διατύπωση διοχετεύεται με κοινή συμφωνία στον Τύπο και ο πρέσβης την επιβεβαιώνει προσωπικά κάνοντας retweet.

Αυτά είναι τα γεγονότα.

Οι κανονικοί άνθρωποι και δημοσιογράφοι καταλάβαμε φυσικά ότι δεν ξύπνησε ένα πρωί ο πρέσβης κι είχε δει όνειρο στον ύπνο του τον Μητσοτάκη.

Κάποιος του ζήτησε να τον επισκεφθεί και κάποιος του είπε να τον διαβεβαιώσει για τα παραπάνω.

Οι ανισόρροποι αντιθέτως έσκιζαν τα ρούχα τους ότι τα πράγματα δεν έγιναν έτσι, έβαλαν τον διπλωματικό σύμβουλο του Τσίπρα να τηλεφωνάει στην πρεσβεία ζητώντας διάψευση και επέμειναν στο παραμύθι – με το αζημίωτο, υποθέτω…

Τόσο μυαλό είχαν.

Φυσικά το FBI αποδείχτηκε κάτι σαν τους βαρβάρους του Καβάφη. Ποτέ δεν ήλθε. Αλλά το στράτευμα έμεινε να το περιμένει – «ήταν μια κάποια λύση…».

Ηθικό δίδαγμα; Μην πιστεύετε ποτέ τους στρατευμένους. Δεν είναι μόνο ψεύτες, ούτε απλώς τούβλα, αλλά δυσκολεύονται και στα αγγλικά.

Οφείλω να ομολογήσω πως έκτοτε έχω διασκεδάσει με την ψυχή μου παρακολουθώντας ανθρώπους που με δυσκολία διακρίνουν το FBI από το ΝΒΑ να επικαλούνται βαρύγδουπες «πληροφορίες» για να πουλήσουν παπάρες σε ένα τηλεοπτικό παράθυρο ή κάποια εφημερίδα.

Τελικά σκάρωσαν μια ιστορία. Η ιστορία πέθανε. Και τώρα περιφέρουν το πτώμα της. Ειλικρινά απορώ που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν άρπαξε την ευκαιρία να απεγκλωβιστεί από την κηδεία.

Ίσως να έλεγα χαιρέκακα «καλά να πάθουν!», αν δεν είχαν ταλαιπωρήσει ανθρώπους.