Η πανδημία του κοροναϊού έχει εντείνει τις επιπτώσεις του εχθρικού περιβάλλοντος προς τους παράτυπους μετανάστες της Βρετανίας, με πολλούς εξ αυτών να έχουν απωλέσει τα εισοδήματά τους, να εργάζονται σε επισφαλείς συνθήκες και να φοβούνται να αναζητήσουν βοήθεια όταν νοσούν από τον φονικό ιό, όπως αποκαλύπτει έκθεση.

Η Κοινοπραξία Φιλιππινέζων Kanlugan και η φιλανθρωπική οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα RAPAR έφεραν στο φως αποδείξεις εκμετάλλευσης στην εργασία και διαβίωσης σε συνθήκες συνωστισμού που καθιστούν αδύνατη την κοινωνική αποστασιοποίηση.

Οικτρές οι συνθήκες ζωής των μεταναστών

Περισσότεροι από τους μισούς Φιλιππινέζους μετανάστες που συμμετείχαν στην έρευνα έχασαν κάθε μορφή απασχόλησης και εισοδήματος, ενώ άλλοι εργάζονταν για λιγότερες από 2 λίρες Αγγλίας την ώρα. Ένας εξ αυτών ζούσε σε ένα διαμέρισμα με πέντε υπνοδωμάτια μαζί με άλλα 13 άτομα, όλοι εκ των οποίων είχαν παρουσιάσει συμπτώματα κοροναϊού.

Από τους 78 συμμετέχοντες, οι 59 εκ των οποίων δεν είχαν άδεια παραμονής, οι 13 είχαν βιώσει συμπτώματα κοροναϊού, όμως μόνο ένας είχε αναζητήσει ιατρική βοήθεια, υπογραμμίζοντας τους φόβους για το κόστος ή/και για τον κίνδυνο απέλασης.

Η Μαρία Νόλα, νοσηλεύτρια από τις Φιλιππίνες που ζει στη Βρετανία χωρίς να έχει άδεια παραμονής, δήλωσε: «Ανησυχείς για τα οικονομικά ζητήματα. Ανησυχείς γιατί φοβάσαι μήπως κολλήσεις κοροναϊό και μετά τον μεταδώσεις. Έχουν περάσει τρεις μήνες πλέον – χωρίς λεφτά. Η διάθεσή σου είναι πολύ κακή. Δεν θες να κουνηθείς, δεν θες καν να σηκωθείς από το κρεβάτι. Είναι κατάθλιψη».

Εννιά στους δέκα ερωτηθέντες εργάζονταν ως φροντιστές ή ως οικιακοί βοηθοί και κανείς δεν εργαζόταν σε επάγγελμα που μπορεί να πραγματοποιηθεί εξ αποστάσεως. Αρκετοί ανέφεραν ότι έχασαν τη δουλειά τους γιατί οι εργοδότες τους φοβούνταν ότι θα τους μεταδώσουν τον ιό, πράγμα που τους ώθησε σε ακόμη πιο απελπιστική κατάσταση.

Ο Τζον, ο οποίος έχει άσθμα και ζει με τη σύντροφό του και το τετράχρονο αυτιστικό παιδί τους, δήλωσε: «Ακόμη και αν είναι επικίνδυνο, είμαι υποχρεωμένος να βγω από το σπίτι και να βγάλω χρήματα για την οικογένειά μου».

Πιο ευάλωτοι και στον κοροναϊό

Αρκετές έρευνες έχουν καταλήξει ότι τα άτομα από εθνικές μειονότητες διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να κολλήσουν τον ιό αλλά και να πεθάνουν από αυτόν σε σύγκριση με τους λευκούς συμπολίτες τους. Οι εργαζόμενοι από τις Φιλιππίνες – εκ των οποίων οι 18,500 εργάζονται στο δημόσιο σύστημα υγείας – αντιπροσωπεύουν μεγάλο αριθμό των επαγγελματιών υγείας που έχασαν τη ζωή τους από τον κοροναϊό.

Η έκθεση αναφέρει ότι «αν και η Βρετανία συγχαίρει τους επαγγελματίες υγείας και τους αναγκαίους εργαζόμενους ως ήρωες, το εργατικό δυναμικό των παράτυπα εργαζόμενων μεταναστών που εργάζονται ως φροντιστές ή καθαριστές παραμένει αόρατο».

Η Μαρία Νόλα προσθέτει: «Αν είχα χαρτιά… Θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τις υπηρεσίες μου, από τις γνώσεις μου. Μπορώ να βοηθήσω την κοινωνία, ειδικά τώρα με τον κοροναϊό».

Οι εργαζόμενοι που συμμετείχαν στην έρευνα βγάζουν μόλις τα δύο τρίτα του μισθού που σύμφωνα με το βρετανικό κράτος εξασφαλίζει τη διαβίωση – λιγότερα με βάση τον ορισμό του από ανεξάρτητες πηγές. Χωρίς πρόσβαση στα δίχτυα οικονομικής ασφάλειας για την κρίση του κοροναϊού, ορισμένοι στηρίζονται σε ανεπίσημα δάνεια ή/και φιλανθρωπίες.

Ενώ η κυβέρνηση τονίζει ότι κατά τη διάρκεια των διαγνώσεων και της θεραπείας για τον κοροναϊό δεν θα υπάρχουν χρεώσεις, ούτε έλεγχοι για τη νομιμότητα της παραμονής στη χώρα, οι συμμετέχοντες δεν είχαν ακούσει ποτέ αυτή την πληροφορία, ενώ ήταν τρομαγμένοι εξαιτίας προηγούμενων εμπειριών τους με το δημόσιο σύστημα υγείας.

Τι προτείνει η έκθεση

Οι κυριότερες προτάσεις της έκθεσης, που συντάχθηκε από την Δρ. Έλα Πάρι- Ντέιβις, είναι το τέλος των πολιτικών που δημιουργούν εχθρικό κλίμα, των χρεώσεων του συστήματος δημόσιας υγείας και του διαμοιρασμού στοιχείων των μεταναστών που αποκτώνται σε αυτό το πλαίσιο – πράγμα που όπως σημειώνει συνεχίζει να συμβαίνει παρά τις επιτυχείς νομικές κινήσεις για την αποτροπή του – και η νομιμοποίηση όλων των παράτυπων μεταναστών.

Η Σούζαν Κουέβα, εκπρόσωπος της Κοινοπραξίας Φιλιππινέζων Kanlungan υπογραμμίζει: «Πολλοί από τους παράτυπους Φιλιππινέζους μετανάστες της Βρετανίας είναι πιστοποιημένοι νοσηλευτές, υγειονομικοί υπάλληλοι, δάσκαλοι ή νηπιαγωγοί. Η μόνη τους επιθυμία είναι να συμβάλλουν με τις δεξιότητές τους στη βρετανική κοινωνία, χωρίς να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, και να βελτιώσουν τη ζωή τους και το μέλλον των οικογενειών τους. Δεν είναι έγκλημα να ελπίζεις σε μια καλύτερη ζωή».

Πηγή: www.theguardian.com

Headlines