Πριν την καραντίνα και το αναγκαίο λοκντάουν η κυβέρνηση είχε ήδη θέσει σε δημόσια διαβούλευση, από τις 25 Φεβρουαρίου, το νομοσχέδιο γι τις «δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις». Όλα δείχνουν πως πρόκειται να υπερψηφιστεί και αναβιώνει χουντικές ρυθμίσεις που είχε αποβάλλει η δημοκρατική ιστορία της χώρας.

Συγκεκριμένα, η αποκάλυψη ήρθε από την Εφημερίδα των Συντακτών, όπου παρατηρεί πως οι διατάξεις επί της ουσίας επαναφέρουν το χουντικό νομοσχέδιο του 1971 «περί δημοσίων συναθροίσεων».

Οι δημόσιες συναθροίσεις επί χούντας δεν ήταν ακριβώς… ριζοσπαστικές, οπωσδήποτε δεν αφορούσαν στις ούτως ή άλλως απαγορευμένες διαδηλώσεις, αλλά σχετιζόταν κυρίως με δημόσιες εκδηλώσεις όπως ήταν οι παρελάσεις και άλλες φιέστες προς τέρψη των οφθαλμών και του εθνικού αισθήματος. Τώρα, το νομοσχέδιο της ΝΔ δίνει επί της ουσίας οδηγίες προς διαδηλωτές, κατευθυνόμενες από το υπουργείο και την αστυνομία.

Αστυνομική άδεια για κάθε συγκέντρωση, επίσημος οργανωτής που συνεργάζεται άμεσα με τον επικεφαλής της αστυνομίας, δικαιοδοσία στα ΜΑΤ να ζητούν την απομάκρυνση διαδηλωτών σε συνεργασία με τον… «υπεύθυνο περιφρούρησης», αφαίρεση αρμοδιοτήτων από τους εισαγγελείς διάλυση συγκεντρώσεων, ποινικό αδίκημα η συμμετοχή σε μη εγκεκριμένες διαδηλώσεις και ένα σωρό άλλες διατάξεις, που μπορούν να ελέγξουν τόσο τον όγκο, όσο και τη διάρκεια μίας διαδήλωσης. Ταυτόχρονα, αναφέρει η Εφημερίδα των Συντακτών, αναβιώνουν άλλα τρία χουντικά νομοθετήματα που απαγορεύουν τις συγκεντρώσεις σε μεγάλη έκταση των αστικών κέντρων, επιτρέπουν δε στην αστυνομία τη χρήση όπλων.

Διαδηλώσεις εκτός πρόσβασης και αστυνομική βία

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε κάποιες τακτικές για τη μη πρόσβαση των διαδηλωτών στους χώρους των συγκεντρώσεων. Συνήθως έκλειναν οι σταθμοί του μετρό στο κέντρο με αποτέλεσμα είτε να μην είναι προσβάσιμες οι διαδηλώσεις στους κατοίκους εκτός του κέντρου, είτε να μην μπορούν να προφυλαχτούν οι διαδηλωτές από τις αστυνομικές επιθέσεις. Υπενθυμίζεται πως τα χημικά θεωρούνται απαγορευμένα από τη συνθήκη της Γενεύης, καθώς ευθύνονται και μεγάλης κλίμακας προβλήματα υγείας.

Καιρό πριν διαβεί το φιλόξενο κατώφλι της Νέας Δημοκρατίας, αλλά ακόμη κι ενόσω ήταν σημαίνον στέλεχος επί κυβέρνησης Σαμαρά ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε ξεκινήσει μία φανατισμένη «καμπάνια» σχετικά με τον ρόλο της αστυνομίας στις διαδηλώσεις.

Μάλιστα, υπερασπιζόταν την χρήση όπλων με πλαστικές σφαίρες, κατά το ευρωπαϊκό πρότυπο. Πολύ χαρακτηριστικά, ανέφερε ότι στην Ευρώπη, όταν η αστυνομία αποφασίζει να δράσει, οι διαδηλωτές βγαίνουν «χωρίς μάτια, βγαίνουν μερικοί νεκροί (…) γιατί η Ευρώπη δεν πετάει χημικά, δέρνει ανηλεώς» και καταλήγει πως «αυτά κάνει η πολιτισμένη Ευρώπη».

Αργότερα, επί της τωρινής κυβέρνησης, ο ίδιος κ. Γεωργιάδης ανέφερε στον ΣΚΑΪ πως επιθυμεί να δει την αστυνομία «να σπάει την πόρτα στα κτίρια και να μπαίνει», το ίδιο «προφανώς» να κάνει και στα πανεπιστήμια.

Βεβαίως, οι προσωπικές επιθυμίες του αντιπροέδρου της ΝΔ δεν θα είχαν απολύτως καμία σημασία, αν δεν επρόκειτο και ένα στέλεχος που μπορεί να διαμορφώνει την κεντρική γραμμή. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για τον αντιπρόεδρο.

Πριν μερικούς μήνες είδαμε την αστυνομία του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να πραγματοποιεί αυτές τις ιδέες, τόσο με την εισβολή το σπίτι της οικογένειας Ινδαρέ με αποτέλεσμα του τραυματισμού τριών μελών μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, όσο και με τον τραυματισμό γυναίκας στο στήθος από πλαστική σφαίρα κατά τη διάρκεια της ίδιας επιχείρησης στο Κουκάκι, η οποία είχε προκαλέσει γενικευμένες αντιδράσεις τον περασμένο Δεκέμβριο. Τις επιθέσεις επιβεβαιώνουν δύο ιατρικές γνωματεύσεις από τα νοσοκομεία ΕΛΠΙΣ και Ερυθρός Σταυρός.

Όλα αυτά είναι γεγονότα που συνέβησαν ή, στην περίπτωση των διαδηλώσεων, συνέβαιναν πριν την κατάθεση του Ν/Σ για τις δημόσιες συναθροίσεις. Μπορούμε να φανταστούμε το αποτέλεσμα αυτών των δύο συνδυασμών με δεδομένο την ψήφιση του νομοσχεδίου Χρυσοχοΐδη; Σε όλα αυτά μπορεί να προστεθεί και ο Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας.

Μεγάλος Περίπατος και νέα δεδομένα

Το αν ο Μεγάλος Περίπατος ήρθε για να μείνει ή αν πρόκειται για ένα αποτυχημένο πιλοτικό πρόγραμμα, θα το κρίνουμε εκ του αποτελέσματος. Ωστόσο, μέχρι τότε έχουμε προλάβει να δούμε το κέντρο γεμάτο από λαμαρίνες σε ρόλο ζαρντινιέρας και διακοσμητικών (;) παγκακιών.

Πέρα από την περίεργη επιλογή μεταλλικής ζαρντινιέρας στη βράση του καλοκαιριού, που το πιθανότερο είναι να αποβούν μοιραίες για τα καημένα λουλούδια, η «ζαρντινιέρα» ως αξεσουάρ των δρόμων έχει αποβεί μοιραία στο παρελθόν. Μάλιστα, μία αθώα ζαρντινιέρα «χρεώθηκε» τον βάρβαρο ξυλοδαρμό φοιτητή το 2007 στη Θεσσαλονίκη.

Ο Μεγάλος Περίπατος ως αναδιαμόρφωση του αστικού κέντρου φαίνεται να εναρμονίζεται πλήρως με το νομοσχέδιο για τις δημόσιες συναθροίσεις. Ούτως ή άλλως πρόκειται να περιοριστούν στα αστικά κέντρα, αλλά ακόμα και αν οι πολίτες επιλέξουν να αντιδράσουν κατακλύζοντας τους δρόμους ενάντια σε κάθε περιορισμό, ο Μεγάλος, χαώδης Περίπατος με τις διακοσμητικές λαμαρίνες φαίνεται πως θα διευκολύνει το έργο της αστυνομίας.

Πίσω και πιο πίσω

Το αφήγημα σχετικά με τις διαδηλώσεις έχει περάσει από πολλά στάδια: Να είναι περιορισμένες, απαγορευμένες, ποινικά κολάσιμες, να γίνονται στο πεζοδρόμιο, να χρησιμοποιούνται σφαίρες και όλα αυτά για τα οποία διαμαρτύρονταν οι διαδηλωτές των προηγούμενων ετών ήταν λόγοι για να θέλουν οι κυβερνώντες την απαγόρευσή τους. Αν μη τι άλλο, η προηγούμενη δεκαετία μετρά τρεις κυβερνήσεις που «έπεσαν» η μία μετά την άλλη.

Βεβαίως, όμως τώρα ίσως να ήμασταν πιο προετοιμασμένοι, θεωρητικά μόνο, για τη νέα πραγματικότητα μετά την πανδημία. Πριν ξεσπάσει το χάος του ιού, το νομοσχέδιο είχε ήδη κατατεθεί, είχε πρώτα ανατρέξει σε σκοτεινές εποχές, πίσω και πιο πίσω. Απλώς τώρα βρίσκει ένα τεράστιο άλλοθι. Το αν θα επιτραπεί ή όχι, αυτό μένει να το κρίνει η ιστορία.

Headlines