Ιστορία… ελληνικής τρέλας

Εχει την πολυτέλεια το ελληνικό κράτος να παίζει με την τύχη μιας σημαντικής αμυντικής βιομηχανίας στους καιρούς που ζούμε, και να διαθέτει χρήματα που οφείλονται σε αυτή τη βιομηχανία, οπουδήποτε αλλού, ενώ γνωρίζει ότι αυτά τα χρωστούμενα θα μπορούσαν να αποτελέσουν φιλί της ζωής για μια ζωτικής σημασίας κρατική επιχείρηση; Στην τρελή χώρα που ζούμε, βεβαίως!..

Αναπτύσσω εν ολίγοις θέμα που ανέδειξε ο κύριος Παναγιώτης Μοσχολιός μέσω της σελίδας του στο Facebook τις προάλλες, και περιήλθε σε γνώση μου τη ευγενική συνεισφορά φίλης μου, καλής. Δώδεκα συναπτά χρόνια, σέρνεται στις περίφημες ελληνικές καλένδες ένα χρέος του Ιράκ προς την ελληνική πολεμική βιομηχανία, ύψους 126 εκατ. δολαρίων. Το 2008 ο τότε υπουργός Οικονομικών Αλογοσκούφης (ποιος δεν θυμάται τον Γιώργαρο, τον τιμονιέρη του Τιτανικού που μας οδήγησε στα βράχια) υπέγραψε με τον ομόλογό του ιρακινό υπουργό συμφωνία ρύθμισης των οφειλών του Ιράκ προς την Ελλάδα.

Μετά όμως, όπως και πολλά άλλα αν θυμάστε, ο Γιώργαρος έγραψε τη συμφωνία στο χιόνι (αυτός έφευγε, τι τον ένοιαζε τι θα γινόταν πίσω;) ή ας πούμε καλύτερα έβαλε τη συνθήκη σε ένα συρτάρι και αποχώρησε. Την αναζήτησαν συνδικαλιστές της εταιρείας Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (που είχε διαδεχθεί την ΠΥΡΚΑΛ) μετά 5ετία, το 2013, υπενθυμίζοντας στην τότε κυβέρνηση ότι πρέπει να την κυρώσει με νόμο, και αφού πάρει τα χρήματα από τους Ιρακινούς να αναδιοργανώσει την ΕΑΣ.

Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου κύρωσε – επιτέλους – τη συμφωνία, αλλά και πάλι τίποτε. Το Ιράκ άρχισε να πληρώνει, αλλά τα χρήματα πήγαν στο βαρέλι χωρίς πάτο – αντί για την αναδιοργάνωση της ΕΑΣ. Τζάμπα ο Μοσχολιός που είχε διατελέσει και επικεφαλής των ΕΑΣ (και τον κυνήγαγε και αυτόν ο Παπαγγελόπουλος, φυσικά) πάλευε  τα χρήματα να πάνε στη σωστή κατεύθυνση. Τα χρήματα, όλα  στη χοάνη. Και να που φθάνει το θέμα ως τις μέρες μας. Υποβάλλει μια ερώτηση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ο Κεγκέρογλου για το θέμα, υποβάλλει δεύτερη, και αξιώνεται επιτέλους απάντησης που… δεν υπάρχει από τον υπουργό Αμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο: για να πάνε τα χρήματα στην αναδιοργάνωση της ΕΑΣ, πρέπει, δηλώνει ευθαρσώς ο υπουργός, να τροποποιηθεί η διακρατική συμφωνία Ελλάδος – Ιράκ. Τουτέστιν το πού θα διαθέσει τα λεφτά που εισπράττει γιατί της οφείλονται η χώρα μας, πρέπει να τεθεί υπόψιν και να τύχει της εγκρίσεως του Ιράκ. Του οφειλέτη της, δηλαδή!!!

Αθάνατη Ελλάδα, ποτέ δεν θα πεθάνεις…

Τουριστικό αυτογκόλ

Ο Γιώργος Νικητιάδης δικηγόρος το επάγγελμα, αλλά καταγόμενος από τη Νίσυρο και εκλεγόμενος στα Δωδεκάνησα, έχει χρηματίσει υπουργός Τουρισμού, και κατά γενική ομολογία ήταν ένας καλός υπουργός. Ο Νικητιάδης λοιπόν, παρακολουθεί όλα όσα συμβαίνουν αυτό το διάστημα στην ελληνική τουριστική βιομηχανία και του έχουν πέσει και τα λίγα μαλλιά που του είχαν απομείνει στο τριχωτό της κεφαλής του, εξαιτίας των απίθανων ενεργειών του Χάρη Θεοχάρη. Σε μακροσκελή ανακοίνωση που εξέδωσε, εξέθεσε ανεπανόρθωτα τον Θεοχάρη, για την πρωτοβουλία του τελευταίου να υπογράψει μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και με τα απαραίτητα ταρατατζούμ μνημόνιο συνεργασίας με την TUI, τον γερμανικό τουρ οπερέιτορ. Οπως μου ανέφερε «πρόκειται για γελοιότητες που εκθέτουν την ελληνική τουριστική βιομηχανία. Σαν την TUI υπάρχουν και άλλοι οπερέιτορ, μεγάλοι. Οπως και εκατοντάδες μικρότεροι. Γιατί έπρεπε να το κάνει αυτό; Δεν καταλαβαίνει ότι με τον τρόπο αυτό επιβεβαιώνει τις φήμες ότι η TUI απείλησε με μποϊκοτάζ την Ελλάδα αν επέμενε στην ακραία οδηγία καραντίνας;».

Εντάξει, μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι ότι ο Χάρης Θεοχάρης κάνει λάθη, επειδή είναι αγχωμένος, διότι όλοι υποστηρίζουν ότι βλέπει την πόρτα της εξόδου από την κυβέρνηση. Οπότε ας είμαστε λιγάκι ανεκτικοί…

Προεκλογικές συμπτώσεις

Μπορεί να είναι και τυχαίο, αλλά  μπορεί και όχι. Και εν πάση περιπτώσει κάτι που επαναλαμβάνεται περισσότερο από μία φορά, αρχίζεις να σκέφτεσαι αντίστροφα. Οτι δεν μπορεί να είναι τυχαίο, και κάτι «ψήνεται» στο παρασκήνιο. Προχθές Πέμπτη, ο πρόεδρος Αλέξης πήρε από το Αγρίνιο αγκαζέ τον Γιώργο τον Βαρεμένο και τον Θανασάκη τον Μωραΐτη, και πήγε Κέρκυρα. Ετσι out of the blue, όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο, προκειμένου να τονίσουμε το αιφνίδιον του πράγματος.

Ποιος επισκέπτεται την προσεχή Κυριακή την Κέρκυρα, επίσης out of the blue; Ο πρόεδρος Κυριάκος!

Το Σάββατο θα εγκαινιάσει στην Αρτα το ανασυσταθέν γεφύρι της Πλάκας, και την Κυριακή θα μεταβεί οδικώς στην Κέρκυρα, και προφανώς όχι γιατί έχει κάνει κάποιο τάμα στον Αγιο (Σπυρίδωνα, μεγάλη η χάρη Του). Αλλά γιατί κάτι «παίζει». Τι «παίζει»; Θα φανεί. Ομως εμένα αυτές οι περιοδείες εν μέσω θέρους και πολλές φορές με καύσωνα δεν μου αρέσουν καθόλου. Μέχρι και εκλογές τον Οκτώβριο οσφραίνομαι με την γαμψή μου μύτη…

Μπορεί να κάνω και λάθος. Αλλά τόσες συμπτώσεις μαζεμένες, πολλές δεν είναι;

Το άγχος του ανασχηματισμού

Στο μεταξύ τα νεύρα των υπουργών έχουν γίνει κορδόνια από αυτά που φοράς στα sneakers σου και πας για τρέξιμο. Γνωρίζω έναν τουλάχιστον, ο οποίος ξεκινάει την ημέρα του με ένα γύρο τηλεφωνημάτων σε συναδέλφους του, για το αν «έχουν ακούσει τίποτε». Τόσο για το πότε θα γίνει ανασχηματισμός της κυβέρνησης όσο και για το αν έχουν κάποια πληροφορία (οι άλλοι) για τη δική του τύχη.

Εμένα δεν με έχει καλέσει να του το εξηγήσω το έργο: δεν μένει με τίποτε. Φεύγει ως αποτυχών, διότι (κατά την έκφραση στελέχους του πρωθυπουργικού γραφείου) «εζυγίσθη, εμετρήθη (κυρίως αυτό…) και ευρέθη ελλιπής».

Αλλος υπουργός, ο οποίος από καραμπόλα βρέθηκε αναπληρωτής εκεί που υπηρετεί σήμερα, ευελπιστεί ότι θα αναβαθμιστεί, διότι έχει «έγκυρες» πληροφορίες πως ο προϊστάμενός του υπουργός «όλα λόγια είναι και αποτέλεσμα μηδέν – άσε δε που έχουμε υποστεί και σημαντικές ήττες».

Κλείνω αυτή τη μικρή αναφορά σε μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, με είδηση της τελευταίας στιγμής, που αναφέρει ότι «την εβδομάδα θα γίνει ό,τι είναι να γίνει. Αλλιώς πάμε για τον Σεπτέμβριο»…

Περιμένοντας τη λίστα

Αν και τίποτε δεν είναι σίγουρο, με αυτούς που έχουμε μπλέξει (Πέτσα και λοιπούς), φαίνεται πως Δευτέρα ή Τρίτη θα δοθεί επιτέλους στη δημοσιότητα η λίστα με τα αντίστοιχα ποσά που έχουν λάβει τα μέσα ενημέρωσης, ηλεκτρονικά και έντυπα, από το κονδύλι των 20 εκατ. ευρώ. Επρόκειτο να δοθεί την περασμένη Παρασκευή, αλλά για λόγους τακτικής – μου ειπώθηκε – επειδή περίμενε η κυβέρνηση ότι θα σκοτώνονταν στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν ήθελαν να τους το χαλάσουν, μετατέθηκε για τη διαρρεύσασα  εβδομάδα. Αλλά ούτε και αυτό το διάστημα δόθηκε. Η εξήγηση που κυκλοφόρησε ήταν ότι δεν είχε εκκαθαριστεί ακόμη ποιος παίρνει τι. Και πως παίρνει χρόνο αυτή η δουλειά, επειδή υπολογίζονται πόσα σποτ από το «Μένουμε σπίτι» και «Μένουμε ασφαλείς» παίχτηκαν, δημοσιεύθηκαν, μεταδόθηκαν.

Εντάξει αν είναι έτσι. Μαγειρέματα δεν σηκώνει το θέμα, γιατί τίποτε δεν μένει κρυφό…