Η Ιωάννα Τούνη, το «ροζ» βίντεο και οι συναισθηματικοί τραμπούκοι

Ποια είναι η Τούνη; Πολλοί αναρωτήθηκαν μετά το χαμό που έγινε στα social media και με το ταχύτατο κύμα συμπαράστασης για την περιπέτεια που περνάει.

Ομολογώ ότι αγνοούσα, όχι την ύπαρξή της, άλλωστε είναι μια όμορφη κοπέλα. Αλλά το τι κάνει στη ζωή της, μέχρι που ήρθε αυτή η εκ βαθέων εξομολόγησή της για να τη μάθω κι εγώ και όλη η Ελλάδα.

Μια κοπέλα, μια σύγχρονη νεαρή έχει σχέση με κάποιον και εν αγνοία της ο σύντροφός της τραβάει βίντεο προσωπικές της στιγμές και το δημοσιοποιεί. Το… ροζ βίντεο κυκλοφορεί και οι λάτρεις της κλειδαρότρυπας σπεύδουν να δουν τι περιέχει. Στην εποχή του απενοχοποιημένου σεξ, που η βιομηχανία του πορνό είναι ελεύθερη και ο καθένας με ένα κλικ μπορεί να δει τα πάντα, έκανε σε πολλούς αίσθηση το ότι κυκλοφόρησε ένα ροζ βίντεο μιας «διάσημης».

Παραβλέπω το γεγονός ότι για άλλη μια φορά το κουτσομπολιό, η κακεντρέχεια και κυρίως η ανθρωποφαγία εμφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού κι έπεσαν να τσακίσουν ένα νέο κορίτσι. Που είχε την… ατυχία να μπλέξει με έναν συναισθηματικό «τρομοκράτη».

Διότι τέτοιος είναι αυτός που εκμεταλλεύεται προσωπικές στιγμές και τις δημοσιοποιεί χωρίς να σέβεται την προσωπικότητα του άλλου.

Είναι κοινός εκβιαστής και συναισθηματικός τραμπούκος αυτός που προσβάλλει με τον πιο βάναυσο τρόπο μια κοπέλα που τι έκανε; Εκανε έρωτα με το φίλο της στην εποχή της απόλυτης σεξουαλικής απελευθέρωσης.

Και δημοσιοποιεί ένα βίντεο προκειμένου να εξευτελίσει έναν άνθρωπο, μια γυναίκα, ένα αδύναμο πλάσμα που μπορεί να αντιδράσει μόνο δημοσιοποιώντας την περιπέτειά της.

Ας τελειώνουμε με την προσβολή της γυναικείας προσωπικότητας, όλοι εμείς οι ισχυροί. Ας τελειώσουμε γενικώς με εκείνους που χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα προκειμένου να «σκοτώσουν» έναν αδύναμο άνθρωπο.

Και βεβαίως ας τελειώσουμε με όλους εκείνους τους άθλιους που βγαίνουν και ξανασκοτώνουν την κάθε Τούνη. «Τα ήθελε», «ας μην έμπλεκε», «ας πρόσεχε με ποιον κάνει έρωτα» και όλα αυτά που λέγονται κάθε φορά που μια γυναίκα δέρνεται, βιάζεται, εκβιάζεται ή εξευτελίζεται από άθλιους «άντρακλες» που δημοσιοποιούν προσωπικές στιγμές.

Να το ξεκαθαρίσουμε. Πρόκειται για συναισθηματικούς τραμπούκους, για αγιάτρευτους κοινωνιοπαθείς που θα πρέπει να κρεμιούνται στα μανταλάκια.

Οχι, δεν συμβαίνει μόνο στην ελληνική κοινωνία. «Αντρες» τέτοιοι υπάρχουν παντού, που δε σέβονται την ανθρώπινη ύπαρξη, που δεν έχουν στοιχειώδη σεβασμό στη γυναίκα, όποια κι αν είναι αυτή. Οποια κι αν είναι αυτή, το τονίζω γιατί καμιά γυναίκα δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και μετά όλοι να βρίσκουν δικαιολογίες για τις πράξεις τους χρησιμοποιώντας φράσεις του τύπου «τα ήθελε».

Η γυναικεία χειραφέτηση, το δικαίωμά της να χρησιμοποιεί το σώμα της όπως γουστάρει, έχει κατακτηθεί εδώ και δεκαετίες. Δεν θα γίνουμε οπισθοδρομική κοινωνία που μόλις βλέπει μια γυναίκα να κάνει έρωτα, να ντύνεται «προκλητικά», να επιδεικνύει το σώμα της ή να αναδεικνύει την ομορφιά της αμέσως θα της βάζουμε ταμπέλες.

«Είναι… π…α, είναι τσούλα, είναι αχόρταγη, είναι προκλητική» και άλλες τέτοιες βλακώδεις φράσεις που χρησιμοποιούνται από τους… αναμάρτητους. Από πολλούς που έχουν καλά κρυμμένα μυστικά του σπιτιού τους και της κρεβατοκάμαράς τους, αλλά κρίνουν τους άλλους.

Τέλος οι ταμπέλες που προσβάλλουν τη γυναικεία προσωπικότητα. Τέλος οι κοινωνικές νόρμες που ορίζουν πώς θα συμπεριφέρεται κάποιος.

Τέλος οι «κανόνες» μιας σκληρά, ακόμη και σήμερα, ανδροκρατούμενης κοινωνίας, που υποβαθμίζει τη γυναικεία παρουσία.

Πρέπει όλοι να συμβάλουμε στην απομόνωση εκείνων που κάνουν τις γυναίκες να αισθάνονται ντροπή γι’ αυτό που είναι. Και κυρίως που δικαιολογούν με σεξιστικούς όρους κάθε «παρέκκλιση» από την «ορθότητα» που ορισμένοι φτιάχνουν κατά τα δικά τους πρότυπα.

Γι’ αυτό είμαστε με την κάθε Τούνη. Με την κάθε γυναίκα που φοβάται να πει την αλήθεια, αλλά που βρίσκει το θάρρος να το κάνει.

Και γι’ αυτό δεν είμαστε με όλη τη συσσωρευμένη αθλιότητα των social media που εύκολα «σκοτώνουν» ή «βιάζουν» συναισθηματικά το θύμα, αντί να κυνηγούν χωρίς έλεος τον θύτη.