Ηλεκτρικά ποδήλατα και εναλλακτικά καύσιμα

Στο άρθρο 2 του σχεδίου Νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την «Προώθηση της ηλεκτροκίνησης» βρήκα μια σειρά από ορισμούς που συγκροτούν μια κεντρική κυβερνητική παρέμβαση για τη διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου που συνδυάζει πράσινες δημόσιες πολιτικές για τη μετακίνηση και τις πόλεις με την στήριξη και την προώθηση της καινοτομίας.

Παραθέτω εδώ ορισμένους εξ αυτών:

–         Ποδήλατο με υποβοηθούμενη ποδηλάτηση (ηλεκτρικό ποδήλατο): μέγιστης συνεχούς ονομαστικής ισχύος μικρότερης ή ίσης με 250 W, στο οποίο η ισχύς του κινητήρα διακόπτεται όταν σταματήσει η ποδηλάτηση ή, αλλιώς, μειώνεται σταδιακά και τελικά μηδενίζεται πριν η ταχύτητα του οχήματος φθάσει τα 25 χιλιόμετρα την ώρα ποδήλατο εξοπλισμένο με βοηθητικό ηλεκτροκινητήρα.

–        Εναλλακτικά καύσιμα: τα καύσιμα ή οι πηγές ενέργειας που χρησιμεύουν, έστω και εν μέρει, ως υποκατάστατο του ορυκτού πετρελαίου στον ενεργειακό εφοδιασμό στις μεταφορές και έχουν τη δυνατότητα να συμβάλουν στην απαλλαγή των μεταφορών από τις εκπομπές άνθρακα, ενισχύοντας τις περιβαλλοντικές επιδόσεις του εν λόγω τομέα.

Αλλά, ποια είναι αυτά τα εναλλακτικά καύσιμα. Στην απάντηση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων:

i) η ηλεκτρική ενέργεια,

ii) το υδρογόνο,

iii)τα βιοκαύσιμα,

iv) τα συνθετικά και παραφινικά καύσιμα,

v)το φυσικό αέριο, συμπεριλαμβανομένου του βιομεθανίου, σε αέρια μορφή (συμπιεσμένο φυσικό αέριο) και σε υγροποιημένη μορφή (υγροποιημένο φυσικό αέριο) και το υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο (υγραέριο).

Στην εισηγητική έκθεση του σχεδίου Νόμου διαβάζω ότι «η ηλεκτροκίνηση εμφανίζει μακροοικονομικά οφέλη» και πως «η ανάπτυξη της αγοράς ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα θα δημιουργήσει σημαντικές ευκαιρίες για επενδύσεις, τοπική προστιθέμενη αξία και δημιουργία θέσεων εργασίας. Η ανάπτυξη ενός εθνικού δικτύου σταθμών επαναφόρτισης Ηλεκτρικών Οχημάτων θα παρέχει σε τοπικό επίπεδο επιχειρηματικές ευκαιρίες σε εταιρείες και νέες θέσεις εργασίας για τεχνικούς. Δημιουργούνται, επίσης, σημαντικές ευκαιρίες στην έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α) και επίσης στην ανάπτυξη εγχώριας βιομηχανίας κατασκευής εξαρτημάτων Ηλεκτρικών Οχημάτων».

Αν μείνουμε στο ηλεκτρικό ποδήλατο αλλά και στα εναλλακτικά καύσιμα η θέση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας φαίνεται να έχει μια μεγάλη δόση ευπρόσδεκτης, δίχως άλλο, εθνικής προστιθέμενης αξίας, τόσο στο επίπεδο της παραγωγής (βιομηχανία και βιοτεχνία), όσο και στο πεδίο της Έρευνας & Ανάπτυξης στα δημόσια Ερευνητικά Κέντρα, Τεχνολογικά Πάρκα, Πανεπιστήμια.

Οι δημόσιες πολιτικές σε αυτό το σημείο έρχονται να υποστηρίξουν – ακόμη και με τα φορολογικά κίνητρα για την χρήση των Ηλεκτρικών Οχημάτων- μια πραγματική εικόνα της εγχώριας αγοράς. Τόσο νέες και δυναμικές τεχνολογικές εταιρείες όπως startups ή και spin-off από Ερευνητικά Κέντρα κλπ. όσο και παραδοσιακές δυνάμεις από τον χώρο της βιομηχανίας και βιοτεχνίας θα μπορούν να αξιοποιήσουν στο μέγιστο βαθμό τόσο τα κίνητρα που παρέχει το σχέδιο Νόμου για την ανάπτυξη της αγοράς της ηλεκτροκίνησης στη χώρα μας -που έχει έρθει στη Βουλή για συζήτηση και ψήφιση- όσο και των μεταξύ τους σχέσεων συνεργασίας και συμπράξεων. Σε αυτή τη κατεύθυνση είναι πολύ σημαντική η συνεισφορά της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης που μπορεί να ενισχύει έτι περαιτέρω την ηλεκτροκίνηση (τοπική συγκοινωνία με ηλεκτρικά οχήματα, δίκτυο κοινοχρήστων ποδηλάτων, προμήθειες για δημιουργία στόλων ηλεκτρικών οχημάτων σε δημόσιες υπηρεσίες).

Προς αυτή τη κατεύθυνση λειτουργεί και η παροχή φορολογικών κινήτρων με στόχο την ελάφρυνση του κόστους χρήσης ενός ηλεκτρικού οχήματος αλλά και την ανάπτυξη σημείων φόρτισης. Σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας διαβάζω: «Με τον τρόπο αυτό –σε συνδυασμό και με τα προγράμματα επιβράβευσης της αγοράς και μίσθωσης ηλεκτρικών οχημάτων μέσω παροχής οικολογικού bonus- δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την κυκλοφορία ηλεκτροκίνητων ΙΧ, δικύκλων και ποδηλάτων στους ελληνικούς δρόμους. Υπολογίζεται ότι τα φορολογικά κίνητρα και το οικολογικό bonus συνδυαστικά οδηγούν σε μεσοσταθμική μείωση 25% της τιμής ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου και 40% ενός ηλεκτρικού ποδηλάτου».

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη όπως προκύπτει και από το σχέδιο Νόμου επιθυμεί και επιδιώκει σε μεσοπρόθεσμη βάση και «σε συνδυασμό με την  απολιγνιτοποίηση και ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας που απαιτείται για τη φόρτιση των Ηλεκτρικών Οχημάτων θα παράγεται από εγχώριες πηγές ενέργειας, ιδίως από ΑΠΕ», ενώ ένας από τους βασικούς στόχους  για την ανάπτυξη της εγχώριας αγοράς ηλεκτρικών οχημάτων αποτελεί η επίτευξη μεριδίου τριάντα τοις εκατό (30%) ηλεκτρικών επιβατικών οχημάτων επί των συνολικών νέων ταξινομήσεων κατά το έτος 2030.