Καλαμιές στον άνεμο: Ενα σπουδαίο βιβλίο με το Βήμα της Κυριακής

Με το Βήμα της Κυριακής

Γκράτσια Ντελέντα
Καλαμιές στον άνεμο

Ενα διαχρονικό βιβλίο που σκιαγραφεί τα ανθρώπινα πάθη και την εσωτερική πάλη μεταξύ του σωστού και τους λάθους.

Ενα γλυκόπικρο ταξίδι σε τόπους, ήθη και έθιμα μιας άλλης εποχής.

Ο Εφίξ είναι ένας υπηρέτης, ένας γερο-αγρότης δεμένος με το τελευταίο κομμάτι γης που έχει απομείνει στην ξεπεσμένη «αρχοντική» οικογένεια των αδελφών Πιντόρ. Βασανισμένος από τις ενοχές λόγω ενός παλιού εγκλήματος, ο Εφίξ ζει μια ζωή «αγίου», που ανατρέπεται από την εμφάνιση του όμορφου Τζατσίντο, γιου μιας τέταρτης αδελφής που είχε φύγει χρόνια πριν, κυνηγώντας τα όνειρα μιας καλύτερης ζωής, ο οποίος θα γεννήσει τον έρωτα όχι μόνο μιας θείας του αλλά και άλλων γυναικών του χωριού, ανατρέποντας έτσι ένα σκηνικό αιώνων.

Οι «Καλαμιές στον άνεμο» είναι ένα βιβλίο που αναδεικνύει τον λόγο που η σαρδηνή συγγραφέας, Γκράτσια Ντελέντα, κέρδισε το βραβείο Νομπέλ. Το βιβλίο της είναι ηθογραφικό, και αγγίζει τα όρια του ρεαλισμού, του μοντέρνου ευρωπαϊκού ρεαλισμού. Δίνει νόημα στην απλή, καθημερινή επαρχιακή ζωή, ακόμα κι αν δεν έχει νόημα. Αποδίδει τα ελαττώματα του λαού, τις απολαύσεις του και την αυστηρή τήρηση της κοινωνικής ιεραρχίας, καθώς η ίδια σε δεύτερο επίπεδο την αποδομεί και την αλλάζει. Ενα ακόμη χαρακτηριστικό του βιβλίου είναι το έντονο θρησκευτικό πνεύμα που μεταδίδεται στον αναγνώστη μέσω αναφορών σε παραβολές, αλληγορίες, μεταφορές και γενικότερα, εκφραστικά μέσα που η συγγραφέας χρησιμοποιεί σχεδόν ποιητικά.

Ενα βιβλίο διαχρονικό, όχι επειδή μεταφέρει κάποιο μήνυμα, αλλά επειδή αποδίδει μέρη, εποχές και ανθρώπινα πάθη με έναν έντονα αισθητικά φορτισμένο τρόπο που αγγίζει τον αναγνώστη, χρησιμοποιώντας αυθεντικές, γνήσιες λέξεις. Ενα βιβλίο που μεταφέρει στις λέξεις την ανθρώπινη εσωτερική πάλη μεταξύ του σωστού και τους λάθους, που παίζει με τους κανόνες της ηθικής και της κοινωνικής ηθικής, διαχωρίζοντας τες. Ενα βιβλίο που δίνει φωνή στους ήρωές του, ανεξάρτητα αν θα βρουν τη σωτηρία που αναζητούν.

Η Γκράτσια Ντελέντα, (27 Σεπτεμβρίου 1871 – 15 Αυγούστου 1936) γεννήθηκε στο Νουόρο της Σαρδηνίας και εκπαιδεύτηκε κατ’ οίκον. Αρχισε να δημοσιεύει γραπτά της σε εφημερίδες και περιοδικά του τόπου της, και το 1896 με τον «Δρόμο του κακού» απέσπασε τον έπαινο των κριτικών. Το 1899 πηγαίνει στο Κάλιαρι, παντρεύεται και μετακομίζει στη Ρώμη, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής της.

Επηρεασμένη από τον βερισμό του Βέργκα και τον decadentismo του Ντ’ Αννούντσιο, έδωσε τα καλύτερά της έργα μετά το 1900, αρχίζοντας από τον Elias Portolu. Θέματά της είναι ο έρωτας, ο πόνος και η κρίση του οικογενειακού θεσμού, τοποθετημένα στο τραχύ παραδοσιακό περιβάλλον της Σαρδηνίας. Το 1926 της απονεμήθηκε το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας.