Λιοντάρια και… χελώνες

Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από τότε που μια αντιπροσωπεία των Λάιονς Ελλάδος, πέρασε το κατώφλι του γραφείου του αναπληρωτή ΥΠΕΞ, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Ο λόγος που οι Λάιονς επισκέφθηκαν τον, γνωστό για τις πατριωτικές του θέσεις, πολιτικό κληρονόμο του ευπατρίδη Γιάννη Βαρβιτσιώτη, ήταν πολύ σημαντικός. Οι Λάιονς πήραν την πρωτοβουλία να ιδρύσουν παράρτημα στο Καστελόριζο, υπό την ονομασία Λάιονς Καστελόριζο – Greece, με πασιφανή σκοπό να ενδυναμώσουν την εθνική θέση σε ό,τι αφορά τη στοχοποίηση του νησιού από τους Τούρκους.

Έπαινος αρμόζει λοιπόν, στους Λάιονς για την ενέργεια αυτήν, όπως έπαινος αξίζει και στον Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών για την υποδοχή που της επιφύλαξε.

Αυτό που λένε, όμως έμπειροι διπλωμάτες είναι αφορά τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διπλωματίας, Θρησκευτικών και Προξενικών Υποθέσεων, ακριβώς στις αρμοδιότητες της οποίας ανήκει η σύλληψη, οργάνωση και υλοποίηση παρεμφερών ενεργειών.

Το έργο της νεοπαγούς δομής, λένε στους διαδρόμους του ΥΠΕΞ, είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Έναν χρόνο μετά την ένταξη της Δημόσιας Διπλωματίας στο ΥΠΕΞ, είναι μηδενική η ενασχόληση με την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό και ανύπαρκτη η συμβολή της στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Δεν είναι κρίμα, πρωτοβουλίες όπως αυτή των Λάιονς να μην εντάσσονται σε ένα σχέδιο εθνικής στρατηγικής και να καταδικάζονται σε λήθη, μόνο και μόνο επειδή αρμόδιοι αξιωματούχοι αδυνατούν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων;