Η νέα κρίση της πανδημίας που έχει ξεσπάσει από την αρχή του έτους, έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα οικονομικά και κοινωνικά, πέραν από τις προφανείς υγειονομικές συνέπειες.

Σε ολόκληρο τον κόσμο, τρέχουν προγράμματα στήριξης των επιχειρήσεων ώστε να μπορέσουν, είτε να διατηρήσουν, είτε να ανακτήσουν ρευστότητα από την αγορά, ώστε να μην καταρρεύσουν και αυξηθεί δραματικά η ανεργία με απρόβλεπτες κοινωνικές συνέπειες.

Σε χώρες βέβαια όπως η Ελλάδα, το βασικό πρόβλημα εδώ και δεκαετίες, παρά τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει σε επίπεδο διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων μέσω της δημοσιονομικής προσαρμογής των τελευταίων ετών, παραμένει η έλλειψη ανταγωνιστικότητας και η χαμηλή παραγωγικότητα.

Αυτό σημαίνει ότι το να μιλά κανείς για βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και να επιχειρεί με μεμονωμένα προγράμματα είτε κρατικά είτε ευρωπαϊκά να τις στηρίξει, είναι απλά ένα πρώτο βήμα, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα τον ένα μόνο πυλώνα του προβλήματος.

Η βιωσιμότητα σε όρους ρευστότητας, μπορεί να επιτυγχάνεται βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα μέσω διαφόρων προγραμμάτων ανά επιχειρηματικό κλάδο, όπως για παράδειγμα ο τουρισμός και η εστίαση, αλλά το διακύβευμα παραμένει και έχει να κάνει με την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, τόσο του κάθε κλάδου ξεχωριστά όσο και της ελληνικής οικονομίας στο σύνολό της.

Αν λοιπόν οι ενέσεις ρευστότητας, είτε μέσω της δημοσιονομική πολιτικής, είτε με πράξεις νομισματικής πολιτικής, δεν συνοδεύονται από τον ίδιο τον μετασχηματισμό των επιχειρήσεων, τότε η πλειονότητα των εταιριών, κυρίως των μικρομεσαίων που στηρίζονται λόγω της πανδημίας, θα καταστούν προβληματικές, ενώ οι ήδη προβληματικές που έχουν καταφέρει να ενταχθούν σε κάποιο πρόγραμμα, νομοτελειακά μεσοπρόθεσμα θα βάλουν λουκέτο, καθώς ακόμη και να ανακάμψει η ευρωπαϊκή ή η παγκόσμια οικονομία, δεν θα έχουν την σχετική αγορά στην διάθεσή τους για να πωλήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους.

Ο λεγόμενος μετασχηματισμός των επιχειρήσεων, οφείλει να εστιάσει στην ψηφιακή εποχή, στα νέα κανάλια επικοινωνίας, στην ολοκληρωμένη εμπειρία του πελάτη, στο after sales service, στις ειδικές και στοχευμένες καμπάνιες με σύγχρονες τεχνικές του ψηφιακού marketing και πάνω από όλα στην μείωση του λειτουργικού κόστους, σε συνδυασμό με την αυτοματοποίηση των διαδικασιών και την αύξηση της παραγωγικότητας, είτε με το υφιστάμενο είτε και με λιγότερο προσωπικό.

Στόχος είναι η ρευστότητα που τους παρέχεται, να διοχετευθεί ως επένδυση μετασχηματισμού, για να αυξηθούν σε βάθος χρόνου οι πωλήσεις, με αποτέλεσμα να υπάρξει οργανική αύξηση εσόδων αλλά και κερδοφορίας.

Συμπερασματικά λοιπόν αναφέρουμε, πως η νέα εποχή των επιχειρήσεων στην μετά Covid19 περίοδο, θα εστιαστεί στην αυτοματοποίηση, στην τεχνητή νοημοσύνη και στις γρήγορες και ουσιώδεις αποφάσεις, οι οποίες σταθμίζουν τα δεδομένα κόστους και οδηγούνται στις κατάλληλες επενδύσεις που αποφέρουν κέρδη.

Το δίλημμα λοιπόν βιωσιμότητα ή αλλαγή, δεν είναι αμοιβαίως αποκλειόμενο και απαιτεί τον συνδυασμό ρευστότητας και ψηφιακού μετασχηματισμού ώστε να δοθεί καίρια αναπτυξιακή ώθηση στην ελληνική οικονομία.

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός

Headlines