Οι ευθύνες της διεθνούς κοινότητας για την καταπάτηση δικαιωμάτων στην Κίνα

Η διεθνής κοινότητα είναι υποχρεωμένη από το διεθνές δίκαιο να αναλάβει δράση για την φερόμενη κακοποίηση που δέχονται οι Ουιγούροι και άλλες τουρκογενείς μειονότητες στην Κίνα, σύμφωνα με μια επιφανή ομάδα Βρετανών δικηγόρων που μίλησε αποκλειστικά στον Guardian. Η ομάδα προτείνει τα έθνη να χρησιμοποιήσουν κυρώσεις, διεθνείς μηχανισμούς επιχειρηματικής λογοδοσίας και διεθνείς συμφωνίες εναντίον των φυλετικών διακρίσεων για να ασκήσουν πιέσεις στο Πεκίνο.

Η άρνηση της Κίνας να λογοδοτήσει νομικά για τις εκτεταμένες καταγγελίες, οι οποίες στηρίζονται σε στοιχεία, δεν απαλλάσσει τη διεθνή κοινότητα από τις ευθύνες της, τονίζει σε έκθεσή της η Επιτροπή Συνηγόρων Ανθρώπινων Δικαιωμάτων της Αγγλίας και της Ουαλίας (BHRC).

«Όλα τα κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, έχουν ανεξαιρέτως δεχτεί ότι η δουλεία, οι φυλετικές διακρίσεις, τα βασανιστήρια και η γενοκτονία απαγορεύονται», αναφέρει.

«Έχουν δεσμευτεί να μην πραγματοποιούν αυτού του είδους τις πράξεις. Έχουν δεσμευτεί να τις προλαμβάνουν. Και έχουν δεσμευτεί να τιμωρούν τους δράστες τους. Δεν μπορούν να απομακρυνθούν από αυτές τις δεσμεύσεις».

Το άρθρο του BHRC, που υπογράφεται από κορυφαίους δικηγόρους ανθρώπινων δικαιωμάτων της Βρετανίας, υπογραμμίζει την αυξανόμενη πίεση για συγκροτημένη δράση εναντίον της κινεζικής καταστολής στην Σιντσιάνγκ. Επιπλέον, περιλαμβάνει τις πλέον συγκεκριμένες προτάσεις που έχουν συνταχθεί μέχρι στιγμής προκειμένου τα κράτη να πιέσουν το Πεκίνο να συμμορφωθεί προς τις νομικές υποχρεώσεις του προς τους πολίτες του και να εξασφαλίσουν ότι και άλλα κράτη δεν έχουν σκοπό να παραβιάσουν τις δεσμεύσεις τους μέσω της απραξίας τους γύρω από το ζήτημα.

Εκτεταμένα στοιχεία για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Η κακοποίηση και η κακομεταχείριση των Ουιγούρων και άλλων μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Σιντσιάνγκ έχει καταγραφεί εκτεταμένα αλλά έχει συναντήσει τις έντονες αρνήσεις του Πεκίνου που ισχυρίζεται ότι οι πολιτικές του έχουν ως στόχο την πάταξη της τρομοκρατίας.

Οι αποδείξεις για μαζικές κρατήσεις σε «στρατόπεδα επανεκπαίδευσης», η επιτήρηση και οι περιορισμοί στα θρησκευτικά και πολιτισμικά πιστεύω αντιστοιχεί σε πολιτισμική γενοκτονία, σύμφωνα με τους επικριτές. Έχουν υπάρξει επίσης και εκθέσεις που αναφέρονται σε εξαναγκαστικές στειρώσεις Ουιγούρων γυναικών, στα πλαίσια των φερόμενων ως προσπαθειών περιορισμού της αύξησης του πληθυσμού Ουιγούρων. Σύμφωνα με τους ερευνητές ανθρώπινων δικαιωμάτων, αυτή είναι και η πλέον ξεκάθαρη απόδειξη γενοκτονίας.

«Αποτρόπαιες και ανήκουστες παραβιάσεις»

Την Κυριακή, ο υπουργός εξωτερικών της Βρετανίας Ντομινίκ Ραάμπ κατηγόρησε την Κίνα για «αποτρόπαιες και ανήκουστες» παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ πρόσφατα ανακοίνωσε κυρώσεις εναντίον Κινέζων αξιωματούχων εξαιτίας των καταγγελιών, ενώ την Τρίτη και η Γαλλία απαίτησε η Σιαντσάνγκ να επιτρέψει τη διερεύνηση του ζητήματος από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες.

Η Σόνα Τζόλι, επικεφαλής του BHRC, δήλωσε στον Guardian ότι η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να προσποιείται ότι δεν έχει επίγνωση της κατάστασης ενώπιον των στοιχείων.

«Οι κυβερνήσεις πρέπει να αναλάβουν συγκεκριμένα και άμεσα βήματα για λογοδοσία και επανόρθωση έναντι μιας ολόκληρης κοινότητας που συντρίβεται μέσα από ηθελημένη, στοχευμένη και συστηματική κακοποίηση, η οποία καταγγέλλεται με αξιόπιστα στοιχεία», τονίζει.

«Η θαρραλέα ερευνητική δημοσιογραφία και οι μαρτυρίες ατόμων που επιβίωσαν όπως επίσης και μαρτύρων έχουν φέρει στο φως καταγγελίες για αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας εναντίον Ουιγούρων και άλλων τουρκογενών μουσουλμάνων στην Σιντσιάνγκ, πράγμα που το κινεζικό κράτος εξακολουθεί να αρνείται», προσθέτει.

Τι μπορεί να κάνει η διεθνής κοινότητα;

Η έκθεση του BHRC σημειώνει ότι οι υπόλοιπες χώρες θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, μεταξύ των οποίων και το διεθνές δίκαιο, για να αναγκάσουν την Κίνα να σταματήσει τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να επιτρέψουν και να υποστηρίξουν ανεξάρτητες έρευνες γύρω από τις καταγγελίες για «γενοκτονία, δολοφονίες, εξόντωση, βασανιστήρια και άλλες μορφές κακοποίησης και δουλείας», όπως επίσης και να ασκήσουν διώξεις στους δράστες.

Προτείνει κυρώσεις τύπου Magnitsky σε κρατικούς φορείς και άτομα που υπάρχουν λόγοι να θεωρείται ότι εμπλέκονται σε σοβαρές παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Τα έθνη κράτη θα πρέπει επίσης να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν διεθνή σώματα που θα πραγματοποιήσουν τις έρευνες και να χρησιμοποιήσουν όλα τα νόμιμα μέσα για να προλάβουν μελλοντικές παραβιάσεις, αλλά και για να διερευνήσουν, να συλλάβουν και να τιμωρήσουν τους φερόμενους ως δράστες παραβιάσεων εναντίον των Ουιγούρων και τουρκογενών μειονοτήτων.

Η Κίνα συμμετέχει σε αρκετές διεθνείς συμφωνίες ανθρώπινων δικαιωμάτων και ποινικού δικαίου που απαγορεύουν τις διακρίσεις, τη γενοκτονία, τα βασανιστήρια και τη δουλεία. Η Κίνα έχει διατυπώσει πολυάριθμες επιφυλάξεις επ’ αυτών που αποτρέπουν άλλα κράτη από το να εφαρμόσουν πλήρως τις συμφωνίες. Ωστόσο το BHRC προτείνει οι υπόλοιπες χώρες να κάνουν χρήση της σύμβασης του ΟΗΕ για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων, η οποία δεν αντιμετωπίζει αντίστοιχα νομικά εμπόδια.

«Η παγκόσμια κοινότητα δεν απαλλάσσεται από τις ευθύνες της επειδή η Κίνα έχει προστατεύσει τον εαυτό της από το να είναι νομικά υπόλογη ενώπιον των συνηθισμένων διεθνών νομικών διαύλων», δήλωσε η Τζολί στον Guardian.

«Τα κράτη πρέπει να χρησιμοποιήσουν όλα τα διπλωματικά μέσα που έχουν στη διάθεσή τους».

Η έκθεση τονίζει επίσης ότι υπάρχουν εγχώριοι δίαυλοι διαθέσιμοι, συμπεριλαμβανομένης και της υποχρέωσης των διεθνών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Σιντσιάνγκ ή συνδέονται με αυτή να διασφαλίσουν ότι δεν συμβάλλουν στην παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην περιοχή.

Πολυάριθμες επιφανείς διεθνείς εταιρείες συνδέονται με Κινέζους κατασκευαστές που κατηγορούνται ότι εμπλέκονται σε προγράμματα εξαναγκαστικής εργασίας, στο πλαίσιο των οποίων Ουιγούροι άνδρες και γυναίκες φέρονται να υποβάλλονται σε συνθήκες ακραίου εξαναγκασμού, συμπεριλαμβανομένης της διαρκούς επιτήρησης, της απαγόρευσης της τέλεσης θρησκευτικών καθηκόντων, των περιορισμών στην ελευθερία της κίνησης, των διαχωρισμών στους κοιτώνες και της υποχρεωτικής «ιδεολογικής εκπαίδευσης».

Η κινεζική κυβέρνηση αναφέρει ότι πολλά προγράμματα είναι σχεδιασμένα για να αντιμετωπίσουν τις ελλείψεις προσωπικού σε εργοστάσια και να αμβλύνουν τη φτώχεια στη Σιντσιάνγκ. Αρνείται ότι υπάρχουν άνθρωποι που εξαναγκάζονται σε εργασία.

Πηγή: www.theguardian.com