Μειώστε τη φορολογική επιβάρυνση στους μισθωτούς, μειώστε τη γραφειοκρατία, κάντε μεταρρυθμίσεις, κάντε επενδύσεις για αύξηση της  απασχόλησης. Αυτά λένε τα τελευταία τουλάχιστον 20 έτη οι διεθνείς εκθέσεις για την Ελλάδα.

Φυσικά, σχεδόν, το ίδιο  κάνουν από την πλευρά τους και οι Έλληνες πολιτικοί (είτε είναι στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση).

Οι πολιτικές ηγεσίες και φυσικά κάθε χρόνο από τη ΔΕΘ, σαν ντελάληδες, λένε όσα πρέπει να γίνουν. Στα δημοφιλή είναι να μειωθούν οι φόροι, να μειωθεί η γραφειοκρατία, να κανουμε μεταρρυθμίσεις, επενδύσεις, νέα έργα κλπ. Μας τα πρήξατε με τα λόγια. Από το 1980 έχουν εισρεύσει περί τα 160 δισ. ευρώ κοινοτικών κονδυλίων και έγιναν ατμός. Τρία Μνημόνια και δέκα χρόνια μετά η Ελλάδα δεν έμαθε ότι η ελληνική οικονομία δεν έχει βαθιές ρίζες.

Επί δεκαετίες, όπως και τον Ιούλιο του 2020, ο Οργανισμός  Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) παρουσιάζει σχεδόν την ίδια λίστα προτάσεων (διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων). Ο διεθνής οργανισμός προτείνει ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων, το οποίο εκτιμά ότι θα αυξάνει τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας κατά 1% ετησίως έως το 2030.

Και δεν είναι μόνο η πανδημία που απειλεί χιλιάδες θέσεις εργασίας. Είναι μία διαχρονική νοοτροπία των ευχολογίων. Και τελικά, τα μόνα που αλλαξαν τα τελευταία δέκα χρόνια είναι οι μισθοί, που ροκανίστηκαν, είτε  λόγω  μείωσης, είτε λόγω των φορολογικών επιβαρύνσεων.

Οι μειώσεις μισθών που έχουν σημειωθεί από το 2010 και μετά κυμαίνονται στα επίπεδα του 40%-50% μεσοσταθμικά. Ο κατώτατος μισθός την περίοδο 2010-2015 σημείωσε μείωση κατά 24,7% και κατά 34,3% για τους νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών.

Το ποσοστό φτώχειας των εργαζομένων μερικής απασχόλησης, από 30,1% το 2009, εκτινάχθηκε στο 52%, ενώ το ποσοστό απόλυτης φτώχειας των μισθωτών πλήρους απασχόλησης το 2009 ανερχόταν στο 7,6% και πλέον αγγίζει το 20%.

Στο διάστημα 2009-2015, ο αριθμός των απασχολούμενων μειώθηκε κατά 945.300 άτομα, δηλαδή από τα 4,556 εκατομμύρια στα 3,610 εκατομμύρια. Από το σύνολο των 945 χιλιάδων χαμένων θέσεων εργασίας, οι περίπου 3 στις 4 χάθηκαν από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που απασχολούσαν έως και 10 άτομα

Σε όρους προεκλογικών ψήφων η μεσαία τάξη αποτελεί το πιο ελκυστικό κοινό για τους  αγώνες των ελληνικών κομμάτων. Παρά τους πολιτικούς διαξιφισμούς στις  κοινοβουλευτικές αρένες η λεγόμενη μεσαία τάξη  υπέστη  τη μεγαλύτερη φορολόγηση. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι  η μεσαία εισοδηματική τάξη καταβάλλει το 51% των φορολογικών εσόδων, ενώ πριν την κρίση κατέβαλε το 39,3%.

Η Ελλάδα έχει μεταξύ άλλων το υψηλότερο ποσοστό φορολογικής επιβάρυνσης, δηλαδή το κόστος  των φόρων και ασφαλιστικών εισφορών απορροφά το 40% του μισθού. Με βάση τη φορολόγηση των εισοδημάτων του 2019 για μία τετραμελή οικογένεια το συνολικό ποσοστό των κρατήσεων διαμορφώνεται πάνω από το 38%, με αποτέλεσμα να είναι το δεύτερο μεγαλύτερο διεθνώς μετά το 39,2% της Ιταλίας.

Επίσης, οι συντελεστές κρατήσεων είναι υψηλοί για τα νοικοκυριά ενώ για περιπτώσεις που οι αποδοχές ξεπερνούν τον μέσον όρο οι κρατήσεις μπορεί να φτάνουν να ξεπερνούν το 45%.

Τρελή κούρσα καταγράφει, επίσης, η φορολογία σε οποιαδήποτε μορφή κατανάλωσης, όπως ο καφές, υπηρεσίες, τηλεφωνία κλπ.

Η Ελλάδα είχε ρεκόρ στους έμμεσους φόρους, όπου το 2017 και το 2018 αντιπροσώπευαν το 57% των συνολικών φορολογικών εσόδων, έναντι 54% το 2014.

Headlines