Η ανάγκη πλήρους αναζήτησης των ευθυνών για την τραγωδία στο Μάτι δεν είναι θέμα μικροκομματικής αντιπαράθεσης. Αφορά την ανάγκη να μην ξαναζήσουμε τέτοια τραγωδία
Όταν έχει συμβεί μια τραγωδία όπως αυτή στο Μάτι, τότε έχουμε ευθύνη απέναντι στα θύματα.
Να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα ξανασυμβεί.
Και για να μην ξανασυμβεί μια τραγωδία, πρέπει να δούμε τι δεν λειτούργησε σε όλα τα επίπεδα.
Να καταλάβουμε γιατί ξέφυγε η φωτιά, γιατί δεν υπήρχαν διαθέσιμα μέσα, γιατί δεν έγινε εκκένωση, πώς ελήφθησαν αποφάσεις για τη διαχείριση της κίνησης που έστειλαν ανθρώπους σε μια παγίδα θανάτου.
Και πρέπει να μάθουμε γιατί εξακολουθούμε να έχουμε περιοχές με αυτά τα χαρακτηριστικά δόμησης.
Γιατί θα έχουμε και άλλες δασικές πυρκαγιές.
Γιατί η κλιματική αλλαγή όντως κάνει αυτά τα φαινόμενα πιο συχνά και πολύ πιο έντονα.
Πρέπει δηλαδή να μάθουμε πώς μπορούμε να οργανώσουμε πολιτική προστασία σε οριακές και δύσκολες συνθήκες.
Πώς θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε την εξάπλωση τέτοιων πυρκαγιών.
Πώς θα μπορούμε να εκκενώσουμε έγκαιρα και με ασφάλεια μια περιοχή.
Πώς μπορούμε να αξιοποιούμε καλύτερα τα μέσα που έχουμε ακόμη και όταν είναι περιορισμένα. Και βέβαια πώς μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι σταδιακά οι οικισμοί μέσα στα δάση θα πάψουν να είναι παγίδες θανάτου.
Θα μάθουμε ακόμη πώς θα μπορούν να οργανώνονται λειτουργίες συντονισμού, πώς οι άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης θα φέρονται ανάλογα, πώς θα σπάσει η λογική της ανευθυνότητας ή της διαρκούς μεταφοράς της ευθύνης σε κάποιον άλλο, πώς θα υπάρχει διαρκής λογοδοσία.
Όλα αυτά μπορούμε να τα μάθουμε, εάν καταλάβουμε τι ακριβώς έγινε στο Μάτι.
Και όλα αυτά θα σώσουν ζωές στην επόμενη ανάλογη περίσταση.
Αυτό προφανώς σημαίνει να δούμε και τις ευθύνες προσώπων.
Γιατί τα λάθη, οι ελλείψεις, οι αμέλειες έχουν ονοματεπώνυμα. Και εάν έχουν ευθύνη, συμπεριλαμβανομένης της ποινικής, αυτή πρέπει να τους αποδοθεί στο ακέραιο.
Όχι από εκδίκηση, ούτε από πολιτική αντιπαλότητα. Αλλά γιατί έτσι θα εμπεδωθεί η επίγνωση πως όποια και όποιος, υπηρεσιακός ή αιρετός, αναλαμβάνει θέσεις ευθύνες, στο τέλος λογοδοτεί.
Και αυτή η προσπάθεια να καταλάβουμε τι ακριβώς δεν πήγε καλά και φτάσαμε σε μια τέτοια τραγωδία και να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που πρέπει, οφείλει να είναι πέρα από κόμματα. Έξω από την καθημερινή πολιτική αντιπαράθεση.
Όχι γιατί δεν υπάρχουν μεγάλες πολιτικές ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης. Αλλά γιατί η πρόκληση είναι να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα επαναληφθεί τέτοια τραγωδία.
Η Μάντσεστερ Σίτι παραπαίει. Γνώρισε ακόμα μία ήττα. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί, ωστόσο οι ρίζες της αιτίας βρίσκονται στις δικές του επιλογές τα προηγούμενα χρόνια.
Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς Αλέξης Χαρίτσης διερωτήθηκε «ποια είναι ακριβώς η σκοπιμότητα της 4ης φρεγάτας Μπελαρά της οποίας το κόστος θα υπερβεί το 1 δισ;»
Σύμφωνα με το Κίνημα Δημοκρατίας οι καταναλωτές εξέφρασαν στον Στέφανο Κασσελάκη την ανησυχία τους για τις αυξανόμενες τιμές σε βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
