Με σειρά αναρτήσεων της στο Twitter η Χάνα Ντέιβις μια νέα και υγιής γυναίκα που κόλλησε τον ιό πηγαίνοντας στο μανάβικο, όπως αναφέρει η ίδια, περιγράφει την «Οδύσσειά» της εδώ και τέσσερις μήνες στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα κατά του εφησυχασμού.

Συγκεκριμένα γράφει:

«Μόλις συμπλήρωσα 4 μήνες από τότε που αρρώστησα με Covid-19. Είμαι νέα και ήμουν υγιής. Ο θάνατος δεν είναι η μόνη μου ανησυχία. Εξακολουθώ να έχω σχεδόν καθημερινά πυρετό, έκπτωση της γνωστικής λειτουργίας, τρέμουλα, ισχυρούς πονοκεφάλους, καρδιακούς σφυγμούς που ξεπερνούν τους 150, πόνους στις αρθρώσεις, ταχυπαλμίες, μυϊκούς πόνους και μια αίσθηση ότι το σώμα μου έχει ξεχάσει να αναπνέει.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 124 ημερών δεν έχω αίσθηση στα μπράτσα και τα χέρια μου, έχω έντονους πόνους στην πλάτη και τα νεφρά, μυρίζω πράγματα που δεν υπάρχουν, έχω εμβοές, δυσκολεύομαι να διαβάσω και να κατανοήσω ένα κείμενο, δυσκολεύομαι να συμμετάσχω σε μια συζήτηση, έχω ευαισθησία στην όσφρηση και στο φως και αποκτώ μελανιές με το παραμικρό. Και μόνο το να σκέπτομαι μπορεί να μου προκαλέσει πονοκέφαλο. Δεν είμαι η μόνη που παρουσιάζει έκπτωση στις γνωστικές λειτουργίες. Αυτό είναι πλέον τόσο κοινό σύμπτωμα όσο και ο βήχας.

Κανείς δεν ξέρει πότε οι ασθενείς με Covid παύουν να είναι μεταδοτικοί. Πολλοί μένουν μόνοι για μήνες.

Αρκετοί άνθρωποι άργησαν πολύ να υποβληθούν σε τεστ. Υπάρχουν άνθρωποι στο ίδιο χρονοδιάγραμμα με έμενα που τώρα μαθαίνουν ότι είχαν υποστεί εγκεφαλικό, εγκεφαλίτιδα και καρδιακές προσβολές. Οι μαγνητικές και αξονικές τομογραφίες γίνονταν μόνο στις μονάδες εντατικής. Οι γιατροί για πολύ καιρό κοιτούσαν μόνο τους πνεύμονες.

Τα συμπτώματα είναι παράξενα. Υπάρχουν άνθρωποι που παρουσιάζουν αλλεργίες στο βαθμό της αναφυλαξίας. Σε άλλους οι αλλεργίες που είχαν εξαφανίστηκαν. Γυναίκες στην εμμηνόπαυση έχουν και πάλι περίοδο. Η φαρμακευτική αγωγή που έπαιρναν κάποιοι δεν λειτουργεί πλέον και πρέπει να ρυθμιστεί σε υψηλότερη ή χαμηλότερη δόση .

Προκαλεί την ενεργοποίηση άλλων ιών και επιπτώσεις από παρελθούσες καταστάσεις. Οι παλιοί τραυματισμοί ξαναζωντανεύουν. Αισθάνομαι το αριστερό μου πόδι, τραυματισμένο σε ατύχημα μοτοποδηλάτου το 2017, σαν να τραυματίστηκε χθες.

Κοινές είναι επίσης η αδυναμία στην άσκηση, η δυσανεξία στο αλκοόλ και την καφεΐνη καθώς και η αύξηση του άγχους.

Κοινή και συχνή είναι επίσης η αϋπνία. Κάποιες φορές τα συμπτώματα υποχωρούν και ενώ νομίζετε ότι γίνεστε καλύτερα επανέρχονται ενώ νέα συμπτώματα εμφανίζονται συνεχώς.

Μακροχρόνια νοσούντες με κοροναϊό

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) αρχίζουν να μας αναγνωρίζει ως μακροχρόνια νοσούντες και οι αριθμοί είναι υψηλοί: το 35% των ανθρώπων δεν επιστρέφουν στο φυσιολογικό μετά την προτεινόμενη περίοδο «θεραπείας».

Δεδομένων των τρεχουσών περιπτώσεων των 4,2 εκατομμυρίων στις ΗΠΑ, το ποσοστό αυτό είναι 1.470.000 άνθρωποι που είναι μακροχρόνια νοσσούντες μόνο στις ΗΠΑ.

Σε ασθενείς ηλικίας 18-34 ετών χωρίς προϋπάρχουσες καταστάσεις, ο αριθμός αυτός είναι 20%. Ήμουν σε αυτή την άτυχη ομάδα και θα μπορούσατε να είστε και εσείς. Πρόκειται για μια παράξενη εμπειρία όπου σχεδόν όλα στον παλιό σας κόσμο είναι ξένα και εξωπραγματικά. Δεν θέλω να συμβεί σε άλλο άνθρωπο.

Είχα απομονωθεί για 11 ημέρες από την ημέρα που παρουσίασα τα πρώτα συμπτώματα και μάλλον κόλλησα τον ιό πηγαίνοντας στο μανάβικο. Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που αξίζει να χάσετε 4 και περισσότερους μήνες της ζωής σας με αυτόν τον τρόπο. Όχι μπάρμπεκιου, όχι εκδηλώσεις, όχι κομμωτήριο.

Αυτή δεν είναι μια γρίπη όπου μπορείτε να χαλαρώσετε με το netflix και το τσάι σας για μερικές εβδομάδες. Πρόκειται για μια ενεργή, απαίσια ασθένεια με νευρολογικές επιπτώσεις για τους περισσότερους.»

Headlines