Η συγγνώμη και η «παρότρυνση»

Τον Απρίλιο του 2015, εν μέσω παντοκρατορίας ΣΥΡΙΖΑ, συγκατένευσα έπειτα από πλήθος παραινέσεων και φιλικών παρεμβάσεων να αποδεχθώ μια συγγνώμη από την εφημερίδα «Η ΑΥΓΗ», η οποία με ένα πλήθος σχολίων και δήθεν δημοσιογραφικών «αποκαλύψεων» με συκοφαντούσε αδιανόητα κατασκευάζοντας ψεύδη σχεδόν επί ημερησίας βάσεως. Επαναφέρω σήμερα εδώ αυτή τη συγγνώμη αντί άλλης απαντήσεως σε απίστευτα εμετικό χυδαιογράφημα εις βάρος μου που «φιλοξένησε» στο προχθεσινό της φύλλο η άλλοτε σοβαρή εφημερίδα της ανανεωτικής Αριστεράς, για να διαπιστώσει και ο πλέον κακόπιστος αναγνώστης ότι, προ του κινδύνου να καταδικαστούν, οι ελεεινοί συκοφάντες δεν διστάζουν να γλείφουν εκεί που πριν έφτυναν. Και για να αποδειχθεί πόση αξία έχουν όσα ακραία συκοφαντικά και δυσφημιστικά διατυπώνουν και σήμερα…

Το κείμενο της «συγγνώμης»:

«»Η ΑΥΓΗ» αισθάνεται την ανάγκη να δηλώσει ότι ουδέποτε είχε την πρόθεση να πλήξει την τιμή, την υπόληψη, την κοινωνική και πολιτική δράση, και κυρίως την επαγγελματική λειτουργία, υπόσταση και επάρκεια του συναδέλφου δημοσιογράφου της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου και κινήθηκε η εφημερίδα από εύλογο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.

Μια σειρά ατυχών δημοσιευμάτων, τα οποία βασίστηκαν σε προδήλως ψευδείς πληροφορίες, έδωσαν την εντύπωση ότι ο συνάδελφος κ. Παπαχρήστος είναι ένας αργόμισθος του Δημοσίου, διαπλεκόμενος δημοσιογράφος και εν πολλοίς στοιχείο που δεν έχει σχέση με την έντιμη και καλώς εννοούμενη δημοσιογραφία.

Είναι προφανές ότι από μεταγενέστερη δημοσιογραφική έρευνα που ακολούθησε, αποδείχθηκε ότι «Η ΑΥΓΗ» είχε πέσει θύμα ψευδών και γι’ αυτό αβασίμων πληροφοριών. Υπό την έννοια αυτή αισθάνεται ότι έχει την υποχρέωση να ανασκευάσει πλήρως τα όσα δημοσίευσε κατά καιρούς και με πλήθος επιθετικών απαξιωτικών προσδιορισμών εις βάρος του κυρίου Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου. Επιπροσθέτως επιθυμεί να τονίσει ότι τιμά και σέβεται ως συνάδελφο τον κ. Παπαχρήστο.

Ο δε κ. Γιώργος Παπαχρήστος δηλώνει ότι ουδεμία αξίωση κατόπιν αυτών έχει ή διατηρεί αστικής, ποινικής και πειθαρχικής φύσεως κατά της ΑΥΓΗΣ ΑΕ και του κ. Νίκου Φίλη».

(Ευκαιρίας δοθείσης, ενημερώνω τον Θανάση Καρτερό, συντάκτη του βοθροειδούς χαρακτήρος άρθρου υπό τον αξιοσημείωτο τίτλο «Γάμα!», ότι θα ακολουθήσω την «παρότρυνσή» του. Αμεσα δε. Ως εκ τούτου, μην αναμένει, δεν θα τύχει καμιάς συγγνώμης…)

Περί ανασχηματισμού…

Και πάμε στα της καθημερινότητος: ούτε και σήμερα ανασχηματισμός, όπως εγκύρως είχα ενημερώσει προχθές, έπειτα από τη σχετική διαβεβαίωση αρμοδίου, του πλέον «αρμοδίου». Ο πρόεδρος Κυριάκος φαίνεται πως, ενώ έχει λάβει τις αποφάσεις του για τις αλλαγές σε πρόσωπα αλλά και στο σχήμα με το οποίο διάρθρωσε την πρώτη κυβέρνησή του, δεν έχει οριστικοποιήσει τον χρόνο που θα πραγματοποιήσει τον ανασχηματισμό. Επειδή, δε, από αύριο έχουμε και Αύγουστο και συνήθως αυτός ο μήνας δεν ενδείκνυται για ανασχηματισμούς, επειδή συν τοις άλλοις χάνεται στα μπάνια του λαού το στοιχείο των εκπλήξεων αλλά και της αναβάθμισης του κυβερνητικού σχήματος, έχω την αίσθηση – όχι την πληροφορία – ότι θα τον φάμε και αυτόν τον μήνα με την ίδια κυβέρνηση. Υπό ομαλές συνθήκες, ο ανασχηματισμός πλέον μετατίθεται για τα τέλη Αυγούστου, ώστε ο Πρωθυπουργός να πάει στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, κατά την οποία κηρύσσεται – πλην των άλλων – και η έναρξη της νέας περιόδου στην πολιτική ζωή, με νέα κυβέρνηση.

Τουλάχιστον έτσι γινόταν έως τώρα. Αν συμβεί κάτι άλλο, θα είναι για μένα μια έκπληξη. Και όχι μόνο για μένα, αλλά και για πολλούς άλλους. Αυτούς που «ακούγονται», εκείνους που περιμένουν έτσι γενικά και αόριστα, και τους άλλους, τους παρατηρητές, που δεν έχουν να περιμένουν κάτι…

…και προσώπων

Από όσους προανέφερα, βέβαια, εκείνοι που έχουν το σοβαρότερο θέμα είναι οι «ακούγονται». Τι σημαίνει «ακούγονται»; Είναι εκείνοι οι οποίοι υποτίθεται ότι θα εισέλθουν στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Πόθεν προκύπτει αυτή η ας την πούμε βεβαιότης, ουδείς γνωρίζει. Μπορεί να ξεκινήσει από μια συζήτηση μεταξύ μερικών αργόσχολων στα πέριξ της πλατείας, της γνωστής πλατείας (Κολωνακίου), καφέ και γρήγορα να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, σαν να ‘ναι πυρκαγιά Αύγουστο μήνα με 10 μποφόρ αέρα.

Ο… «ακουγόμενος» τώρα είναι το τραγικό πρόσωπο της ιστορίας. Πιστεύει ο κακόμοιρος τις φήμες, προετοιμάζεται ψυχολογικά για τα υψηλά καθήκοντα που θα κληθεί να αναλάβει προκειμένου να διασώσει – και αυτός – τη χώρα, το λέει ψιθυριστά και στην οικογένεια ή στους στενούς του φίλους και όταν φτάνει η ώρα της κρίσεως (της ανακοίνωσης των ονομάτων της νέας κυβέρνησης) είναι να αυτοκτονήσει. Δεν μπορεί να πιστέψει ότι αυτός είναι εκτός του κυβερνητικού σχήματος, ενώ είναι ο τάδε, ο τάδε, ο δείνα και ο άλλος.

Υστερα περνάει στην αντεπίθεση: «τον έκοψαν τα συμφέροντα», τον «έφαγαν οι ίντριγκες», «είναι εκτός γιατί αυτός δεν γλείφει κανέναν» και ούτω καθεξής.

Μικρές, τραγικές ιστορίες – που κουβαλάει μέσα του ένας ανασχηματισμός…

«Τα μολύβια κάτω»

Υπάρχει και η σοβαρή πλευρά όμως ενός επικείμενου, αλλά μη πραγματοποιούμενου ανασχηματισμού. Η υπολειτουργία της κυβέρνησης. Βουλευτής της ΝουΔου, εκλεγόμενος σε μικρό νομό της Βορείου Ελλάδος, μου διεκτραγώδησε χθες το πρωί την κατάσταση όπως την αντιμετώπισε ο ίδιος, επισκεπτόμενος παραγωγικό υπουργείο και τον αρμόδιο υπουργό στο γραφείο του:

– Ζήτησα να ρυθμιστεί ένα σοβαρό, χρονίζον πρόβλημα του νομού. Κατά τη γνώμη μου, μια εντελώς απλή διαδικασία, δεδομένου ότι δεν προκαλούσε και επιβάρυνση του προϋπολογισμού. Ξέρεις τι απάντηση έλαβα από τον υπουργό, που είναι και φίλος μου;

– Οχι, τι; Μήπως ήμουν εκεί για να γνωρίζω;

– Επί λέξει: αδελφέ, σ’ αγαπώ, σ’ εκτιμώ, αλλά άσ’ το για τον επόμενο που έρχεται εδώ. Και μου έδειξε την καρέκλα που καθόταν. «Τα μολύβια κάτω» έχουν αφήσει, εδώ και καιρό, να ξέρεις…

Υποθέτω ότι αυτό, πρώτ’ απ’ όλα, θα έπρεπε να ενδιαφέρει τον Μητσοτάκη. Το «τα μολύβια κάτω» είναι σοβαρή υπόθεση…

Αριστερές παρατυπίες

Η τροπολογία είναι εκπρόθεσμη, κατατέθηκε στο φορολογικό νομοσχέδιο και νομιμοποιεί εκ των υστέρων παράτυπες και παράνομες δαπάνες των υπηρεσιών της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής ύψους 5,6 εκατ. ευρώ. Πού είναι το πρόβλημα – εκτός φυσικά του ότι αυτές οι δαπάνες, που δεν είναι και λίγες, αφορούν παράτυπες προμήθειες αγαθών και υπηρεσιών; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της στρατηγικής «αντιπολίτευση για τα μπάζα», επικεντρώνεται στο ότι ένα μέρος από αυτές τις παράτυπες δαπάνες ύψους 1,6 εκατ. ευρώ έχει πραγματοποιηθεί εντός του 2020. Και καταπίνει αμάσητο, ευελπιστώντας ότι θα το καταπιούμε κι εμείς ως αφελείς και ανίδεοι, πως τα υπόλοιπα 4 εκατομμύρια αφορούν παράτυπες δαπάνες επί των ημερών του! Συγκεκριμένα, οι παρατυπίες ανάγονται στο 2016 και εντεύθεν. Ποιος ήταν κυβέρνηση το 2016, το 2017, το 2018 και τους επτά πρώτους μήνες του 2019; Κάποιος άλλος, κάποιος τρίτος, κάποιος από άλλη γη, άλλη χώρα, άλλη ήπειρο; Οοοοοχι, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Τι; Οχι; Δεν έχει; Και τότε γιατί δεν το παραδέχονται, που έρχονται οι άλλοι, οι αντίπαλοι, οι νεοδημοκράτες, και τους βγάζουν λάδι; Απάντηση: μα γιατί τώρα γενική γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής είναι η κυρία Σοφία Νικολάου – κόκκινο πανί για τον ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν…