Την περασμένη Παρασκευή ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη σύντομη εισαγωγική τοποθέτηση του στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου – που έγινε εξ αποστάσεως με τη βοήθεια των ψηφιακών μέσων- ανακοίνωσε τη συγκρότηση ενός ευέλικτου σχήματος το οποίο θα επεξεργάζεται τις προτάσεις της Επιτροπής Πισσαρίδη, «εξειδικεύοντάς τες παράλληλα ανά τομέα κυβερνητικής ευθύνης. Και να εναρμονίζει αυτές τις προτάσεις με τις πολιτικές προτεραιότητες και τον προγραμματισμό μας, απλώνοντάς τες σε οριζόντιο επίπεδο, σε επίπεδο όλων των Υπουργείων. Συντονίζοντας ταυτόχρονα όλες αυτές τις δράσεις, αλλά εποπτεύοντας και την πρόοδό τους βάσει συγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων».

Έτσι, συγκροτείται μια  πενταμελή Εκτελεστική Επιτροπή στη Γραμματεία της Κυβέρνησης, την οποία θα στελεχώνουν ο Υφυπουργός Δημοσιονομικής Πολιτικής Θεόδωρος Σκυλακάκης, ο Υφυπουργός Συντονισμού του Κυβερνητικού Έργου Άκης Σκέρτσος, ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ Δημήτρης Σκάλκος, ο προϊστάμενος του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, Αλέξης Πατέλης, και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, Μιχάλης Αργυρού.

Η συμμετοχή του Θεόδωρου Σκυλακάκη σε αυτό το επιτελικό όργανο στο πλάι του Κυριάκου Μητσοτάκη ενδεχομένως να αλλάζει τα δεδομένα στο πεδίο των «περιορισμένων κινήσεων» που θα έφερνε μαζί του ο πολυσυζητημένος ανασχηματισμός.

Τον τελευταίο καιρό πάντως που το όνομα του Θεόδωρου Σκυλακάκη έκανε τον γύρο των δημοσιογραφικών γραφείων για τον νέο ρόλο του στην αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και του νέου ΕΣΠΑ 2021-2027 θυμήθηκα μια ιστορία με το μεσογειακό βότανο του γιαλού, το κρίταμο.

Η ιστορία του

Τώρα θα μου πείτε τι σχέση μπορεί να έχει το ταπεινό αυτό gourmet & super food προϊόν με τον ανασχηματισμό; Η απάντηση είναι μία, απλή και εύκολη στη διατύπωση της. Καμιά σχέση. Έχει όμως με τον Θεόδωρο Σκυλακάκη και κάπου εδώ ξεκινά η ιστορία που θυμήθηκα. Την ίδια ιστορία την έχω γράψει και ξαναγράψει παλαιότερα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει απωλέσει τη δύναμη της.

Το 2014 η θητεία του Θεόδωρου Σκυλακάκη έχει ολοκληρωθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ετοιμάζει τις βαλίτσες του για την Αθήνα. Ο ίδιος εκλέχτηκε ευρωβουλευτής με την λίστα της Νέας Δημοκρατίας το 2009 αλλά πολύ γρήγορα ήρθε η διαγραφή του (21 Σεπτεμβρίου 2010) από την τότε ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας (πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς). Η διαγραφή είχε άμεση σχέση με την αντίθεση του στην επίσημη γραμμή του κόμματος αναφορικά με το Μνημόνιο. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος του κόμματος Δημοκρατική Συμμαχία, υπό την Ντόρα Μπακογιάννη, από την οποία αποχώρησε στις 21 Μαΐου 2012, διαφωνώντας με την εκλογική συνεργασία του κόμματος με τη Νέα Δημοκρατία. Ο Σκυλακάκης ήταν από χρόνια βασικός συνεργάτης της Ντόρας Μπακογιάννη – μαζί της στο Δήμο Αθηναίων, μαζί της και στο υπουργείο Εξωτερικών. Σε θέσεις υψηλής ευθύνης τόσο στον Δήμο Αθηναίων όσο και στο υπουργείο Εξωτερικών άφησε ισχυρό αποτύπωμα: Το project της «Διπλής Ανάπλασης» (Βοτανικός- Λεωφόρος Αλεξάνδρας /Παναθηναϊκός) στο Δήμο Αθηναίων και η έρευνα για τον Βίο και την Πολιτεία ΜΚΟ από την οποία αρκετοί βρέθηκαν στις αίθουσες των δικαστηρίων (όπως έγινε και με την υπόθεση με τα «κοτόπουλα» της ΜΚΟ Αλληλεγγύης που είχε συσταθεί από την Εκκλησία της Ελλάδος και λειτουργούσε την περίοδο του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου).

Τα χρόνια των μεγάλων μετακινήσεων και ανακατατάξεων στον πολιτικό χάρτη παραμένει σταθερά στο φιλελεύθερο χώρο, συμμετέχοντας σε κινήσεις που θα έδιναν την αναγκαία και απαραίτητη ώθηση προκειμένου να αποτελέσει μια αξιόπιστη συμπληρωματική δύναμη σε ένα κυβερνητικό σχήμα. Κάτι τέτοιο δεν ευοδώθηκε. Τον Νοέμβριο του 2012 ο Σκυλακάκης, όντας ευρωβουλευτής, ενταγμένος στην ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη υπό τον Γκι Φερχόφστατ,  προσχώρησε στη  «Δράση», τον πολιτικό σχηματισμό που είχε ιδρυθεί με πρωτοβουλία του Στέφανου Μάνου. Με τον τελευταίο, είχαν συναντηθεί ξανά στο εγχείρημα των «Ταύρων» στα τέλη της δεκαετίας του ΄90. Την 1 Ιουνίου 2013, εξελέγη  πρόεδρος της «Δράσης». Τον Ιούλιο του 2019 αμέσως μετά την νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη αναλαμβάνει το κρίσιμο πόστο του υφυπουργού Δημοσιονομικής Πολιτικής και εγκαθίσταται στο εμβληματικό κτήριο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Αλλά, ας επιστρέψουμε στο κρίταμο. Στο αρχείο μου βρήκα αρκετές σημειώσεις για το πως και το γιατί ο Σκυλακάκης επέλεξε να ασχοληθεί με ένα premium προϊόν αγρο- διατροφής που συνδυάζει πέραν της γεύσης του, εξωστρέφεια και εξαγωγικές επιδόσεις.

Από το προσωπικό μου αρχείο λοιπόν ορισμένες αιρετικές για τα ελληνικά πράγματα ερωτήσεις και απαντήσεις: «Τι κάνει ένας πολιτικός όταν πια δεν κατοικεί το Εθνικό ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Αν είναι  δημόσιος υπάλληλος ή υπάλληλος του ευρύτερου δημόσιου τομέα επιστρέφει στα “πάτρια εδάφη” και διεκδικεί μια διευθυντική θέση με καλό μισθό μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Για παράδειγμα, πρώην βουλευτές ή και πρώην υπουργοί γιατροί και οδοντίατροι βρέθηκαν σε προσωποπαγείς θέσεις διευθυντών σε νοσοκομεία κυρίως της Αθήνας. Ανάλογες καταστάσεις καταγράφονται και για την επομένη μέρα των τραπεζικών στελεχών…

Αυτά στο Δημόσιο γιατί στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Συνήθως οι πρώην βουλευτές επιλέγουν να ασχοληθούν με την παροχή συμβουλών – ανάλογα και με τα προηγούμενα χαρτοφυλάκια ή κοινοβουλευτικές ενασχολήσεις- σε μεγάλες επιχειρήσεις.

Όλα αυτά τα σκέφτηκα εκ των υστέρων βλέποντας τον παλαιό ευρωβουλευτή και σημερινό πρόεδρο του μικρού φιλελεύθερου πολιτικού σχηματισμού «Δράση» Θόδωρο Σκυλακάκη να στέκεται πίσω τον πάγκο του περιπτέρου της εταιρείας του (σε μια μεγάλη έκθεση για τρόφιμα-ποτά στην περιοχή του Αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος») και να προβάλει – προωθεί τα προϊόντα της νέας δραστηριότητας του. Μια δραστηριότητα που σχετίζεται με την πρωτογενή παραγωγή στην περιοχή της Δυτικής Πελοποννήσου, την καλλιέργεια, συσκευασία και εμπορία κρίταμου. Το επώνυμο συσκευασμένο προϊόν βρίσκεται πλέον σε μια σειρά γνωστών σούπερ μάρκετ και ο πρώην ευρωβουλευτής αισιοδοξεί για τη συνέχεια – κυρίως για τις εξαγωγές του προϊόντος του.

Ο Σκυλακάκης πάντως ποτέ δεν ήταν ανεπάγγελτος – στέλεχος της αγοράς παροχής υπηρεσιών επικοινωνίας και διαφήμισης ήταν πριν εμπλακεί για τα καλά με την καθημερινή πολιτική. Σήμερα, έχει επιλέξει να παραμείνει στη ενεργό πολιτική – η «Δράση» που είναι επικεφαλής συνεργάσθηκε με «Το Ποτάμι» στις δύο τελευταίες εκλογές και τα στελέχη της κατέβηκαν με τις εκλογικές της λίστες- αλλά έχοντας μια διακριτή επιχειρηματική δραστηριότητα που δεν ακολουθεί την πεπατημένη. Άλλωστε, το κρίταμο για τους περισσότερους θαμώνες των κομματικών γραφείων είναι μια “άγνωστη χώρα”.

Τι γράφει στο facebook ο Σκυλακάκης

Με λίγα λόγια, ένας μάχιμος επιχειρηματίας και ένας μάχιμος πολιτικός ( με χαρακτηριστικά ενεργού πολίτη και όχι μέλους γραφειοκρατικού κομματικού μηχανισμού) όπου ο λόγος και η πράξη δεν συγκροτούν αποκλίνουσες συμπεριφορές. Έτσι, όταν ο Σκυλακάκης γράφει στο προφίλ του στο facebook για την αντίθεση του στην αύξηση των φόρων (και γίνεται και με ευθύνη της Τρόικας) καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι άλλη μια συνήθης πολιτική δήλωση. Ακόμη περισσότερο αν συνεχίσουμε και διαβάσουμε και τα παρακάτω του πόστ: “Οι Έλληνες, ιδιώτες και επιχειρήσεις, ήδη υπερφορολογούνται, και μάλιστα, όπως έχει κρίνει το Συμβούλιο της Επικρατείας μετά από σχετική προσφυγή της Δράσης αναφορικά με τη φορολόγηση ειδικά των ακινήτων, παρανόμως, με βάση ανύπαρκτες περιουσίες. Ταυτοχρόνως, οι υπηρεσίες που παρέχει το κράτος σε αντάλλαγμα αυτής της υπερφορολόγησης είναι χειρίστης ποιότητας – στην υγεία, στην παιδεία, στη δημόσια ασφάλεια, στην απονομή της δικαιοσύνης. Συντηρούνται όμως χιλιάδες στους κομματικούς στρατούς. Πρέπει επί τέλους να καταλάβουμε ότι μόνη οδός για την ανάπτυξη είναι η μείωση των κρατικών δαπανών και όχι η αύξηση των κρατικών εσόδων. Δεν περιμένουμε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να το κατανοήσει, για λόγους ιδεολογίας, ανικανότητας και πολιτικού καιροσκοπισμού. Θεωρούμε όμως ότι τεράστια ευθύνη φέρει και η τρόικα, η οποία συνεχίζει να προτείνει ή να αποδέχεται αυξήσεις φόρων, ενώ πλέον περισσότεροι από τους μισούς φορολογούμενοι έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη στην Εφορία. Φαίνεται ότι τελικά, καθώς παρακμάζει, η Ελλάδα έχει και τους δανειστές που της αξίζουν. Κρίμα”».

Ο Σκυλακάκης σε καμία φάση της πολιτικής του διαδρομής δεν φοβήθηκε να είναι στη πλευρά των μειοψηφιών. Ήδη, από τη δεκαετία του ΄90 όπου μετά την πτώση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη γράφει και κυκλοφορεί ένα αποκαλυπτικό βιβλίο για το «Μακεδονικό» («Στο Όνομα της Μακεδονίας») προτιμά τη μάχη των ιδεών και της πολιτικής αντιπαράθεσης με γήινα, ορθολογικής φύσης, επιχειρήματα. Την ίδια στάση κρατά και την περίοδο των Μνημονίων όπου έχει μια διακριτή παρουσία αντίθεσης στην υπερφορολόγηση και τις λογικές και αντιλήψεις που την συνοδεύουν.

Ο αναβαθμισμένος και ενισχυμένος ρόλος  του Σκυλακάκη στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη σημαίνει πολλά όσον αφορά την έγκαιρη και αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων του νέου Ταμείου Ανάκαμψης και του νέου διαφοροποιημένου ΕΣΠΑ 2021-2027 – ανεξάρτητα του αν θα υπάρξει μια νέα αυτόνομη υποστηρικτική δομή για το έργο της Εκτελεστικής Επιτροπής. Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που μετρά θα είναι το αποτέλεσμα της επιλογής και της απόδοσης των επενδύσεων που θα πρέπει να ωριμάσουν γρήγορα, να προσελκύσουν επενδυτές και μοχλεύσουν κεφάλαια,  να συμβάλλουν στην αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης και στη μεγέθυνση του ΑΕΠ, να φέρουν ανταποδοτικά αποτελέσματα στη οικονομία και κοινωνία.

Ο Θόδωρος Σκυλακάκης που πιστώνεται τόσο το επιτυχημένο μέτρο της επιστρεπτέας προκαταβολής όσο και την εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) γνωρίζει καλά την αγορά και τα δεδομένα της μικρής ελληνικής αγοράς  όπως γνωρίζει και από την παλιά τέχνη της πολιτικής με το Π κεφαλαίο. Πάνω από όλα γνωρίζει ότι οι φιλελεύθερες & μεταρρυθμιστικές ιδέες μπορούν να προκόψουν μόνο μέσα από ένα επιτυχημένο κυβερνητικό σχήμα που έχει να επιδείξει επιδόσεις όπως είναι οι νέες επενδύσεις, οι νέες δουλειές, οι νέες θέσεις εργασίας, τα νέα εισοδήματα που προέρχονται από μια σταθερή, συνεπή αναπτυξιακή προσπάθεια.

Headlines