Ανασχηματισμός : Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε αυτές τις περιορισμένες αλλαγές

Αν θα ήθελε κανείς να αναλύσει τον ανασχηματισμό (που τελικά δεν ήταν ανασχηματισμός) τον οποίο ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, θα μπορούσε να βγάλει πολλά συμπεράσματα.

Παρά το γεγονός ότι οι αλλαγές ήταν πολύ περιορισμένες και στοχευμένες, υπάρχει αρκετό παρασκήνιο και πολλά λέγονται.

Τόσο για τη στόχευση που είχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με τις αποφάσεις που έλαβε, όσο και με τις εσωκομματικές ισορροπίες που θέλησε να κρατήσει, κι αν τελικά τις κράτησε.

Το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει από τις ανακοινώσεις είναι ότι ανασχηματισμός χωρίς να αλλάξει ούτε ένας υπουργός δεν είναι ανασχηματισμός.

Αλλοτε έλεγε ότι είναι μια απλή αναδόμηση οι αλλαγές στην κυβέρνηση που δεν περιλαμβάνουν και τον «τσάρο» της οικονομίας.

Σήμερα ξεκάθαρα μπορεί να πει κανείς ότι χωρίς να φύγει ούτε ένας υπουργός ή απλά να αλλάξει θέση, δεν μπορεί να μιλά κανείς για ανασχηματισμό. Και ορθώς χαρακτηρίστηκαν «βελτιωτικές κινήσεις».

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θέλησε να διαταράξει την ισορροπία της ίδιας της κυβέρνησης εν μέσω πολλαπλών κρίσεων.

Η πανδημία του κοροναϊού επανήλθε δυναμικά, επομένως κανένα κεντρικό πρόσωπο δεν θα μπορούσε να αλλάξει. Ούτε βεβαίως ο υπουργός Υγείας, Βασίλης Κικίλιας που ακουγόταν ότι θέλει να πάρει άλλο χαρτοφυλάκιο.

Επίσης, με τον τουρισμό στην κόψη του ξυραφιού, μια αλλαγή του Χάρη Θεοχάρη θα έφερνε αναταραχή σε ένα υπουργείο που τώρα «τρέχει» για να σώσει ό,τι σώζεται.

Αν και υπάρχουν γκρίνιες για τη διαχείριση βασικών θεμάτων από τον αρμόδιο υπουργό, κρίθηκε σωστό να μην υπάρξουν αλλαγές που θα μπορούσαν να πάνε πίσω τις κινήσεις σωτηρίας του τουριστικού κλάδου. Ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση στο υπουργείο Τουρισμού ως γραμματέα, της Βίκυς Λοϊζου η οποία ήταν μέχρι πρότινος στο Μέγαρο Μαξίμου.

Οχι σε αλλαγές κρίσιμων υπουργών

Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι δεν μπορούσε ο Κ. Μητσοτάκης να πάει, ακόμη κι αν το επιθυμούσε, σε αλλαγές σε υπουργεία που σχετίζονται με την εθνική άμυνα και ασφάλεια.

Ούτε στο Εξωτερικών, ούτε στο Αμυνας, ούτε και στο Προστασίας του Πολίτη υπήρξαν αλλαγές σε υψηλό επίπεδο. Μόνο η αλλαγή του γραμματέα για την οικονομική διπλωματία, χαρτοφυλάκιο που ανέλαβε ο νυν γραμματέας απόδημου ελληνισμού, Ι. Χρυσουλάκης, είναι μια έκπληξη. Ωστόσο, όσοι γνωρίζουν τα τεκταινόμενα στο ΥΠΕΞ τονίζουν την ελλιπή συνεργασία που υπήρχε με τον απερχόμενο γραμματέα δημόσιας δπλωματίας, κ. Αλεξανδρή.

Το τέταρτο συμπέρασμα των αλλαγών έχει να κάνει με τα πρόσωπα που μπήκαν στην κυβέρνηση. Η κ. Ζωή Ράπτη, είναι το μήνυμα για ενίσχυση της γυναικείας παρουσίας αλλά και της ανανέωσης προσώπων που θέλει να επιτύχει ο κ. Μητσοτάκης καθώς η νέα υφυπουργός Υγείας είναι νεοεκλεγείσα βουλευτής.

Ο Νίκος Ταγαράς, βουλευτής Κορινθίας, φέρεται να ανήκει στο περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά και να είναι ένα δείγμα ισορροπιών στο κόμμα. Ωστόσο, μια γκρίνια που υπάρχει είναι ότι υπάρχει κι έτερο μέλος της κυβέρνησης από την ίδια εκλογική περιφέρεια, ο κ. Δήμας.

Ο Νίκος Παπαθανάκης, κέρδισε, λένε στην κυβέρνηση, με το σπαθί του την αναβάθμιση αλλά και την καλή χημεία και συνεργασία που έχει με τον Αδωνι Γεωργιάδη.

Ο δε Θεόδωρος Σκυλακάκης, για τον οποίο στην ουσία έγινε ο ανασχηματισμός, αναλαμβάνει το κρίσιμο Ταμείο Ανασυγκρότησης των 32 δις ευρώ, με αυξημένες αρμοδιότητες.

Κάποιοι, πάντως… κακεντρεχείς στη ΝΔ λένε ότι μπαίνει «σφήνα» στους δυο πανίσχυρους υπουργούς, τον Χρ. Σταϊκούρα και τον Α. Γεωργιάδη.

«Σφήνα» στην κεντροαριστερά

Η επιλογή Τσακλόγλου είναι το πέμπτο σημείο που μπορεί κανείς να σταθεί. Ο Πάνος Τσακλόγλου σηματοδοτεί τη «σφήνα» του Κυριάκου Μητσοτάκη στο χώρο της κεντροαριστεράς.

Ενας άξιος τεχνοκράτης, του περιβάλλοντος Στουρνάρα, με εξαιρετικές οικονομικές γνώσεις, ιδιαίτερα χαμηλών τόνων, αλλά με άποψη για το ασφαλιστικό σύστημα και τις συντάξεις.

Είναι θα έλεγε κανείς μια ακόμη προσπάθεια διεμβολισμού του χώρου που διεκδικεί το Κίνημα Αλλαγής, και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αν και ο κ. Τσακλόγλου δεν είναι πολιτικός και δεν θα δημιουργήσει γκρίνιες στην κεντροαριστερά (όπως ενδεχομένως να γινόταν αν επιλεγόταν ο Γ. Μανιάτης ή κάποιος άλλος πιο ενεργός στο χώρο) εκ των πραγμάτων δίνει έναν «αέρα» διεύρυνσης.

Και αυτό το ήθελε ο Κ. Μητσοτάκης και το έχει αποδείξει με τις επιλογές των Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, Κυριάκου Πιερακάκη, Ακη Σκέρτσου, Λίνας Μενδώνη, Δημήτρη Τσιόδρα και Άννας Στρατινάκη.

Οι γκρίνιες

Σε κανένα ανασχηματισμό ή απλή αναδόμηση δεν έλειψαν διαχρονικά οι γκρίνιες για τις επιλογές.

Στην παρούσα φάση μια δυσαρέσκεια βγαίνει από κάποια ομάδα στελεχών που θα ήθελαν ριζικές αλλαγές σε πρόσωπα και αρμοδιότητες. Αν και αναγνωρίζουν ότι με όλα τα μέτωπα ανοικτά κάτι τέτοιο θα ήταν δύσκολο.

Μια άλλου είδους γκρίνια έχει να κάνει με τις επιλογές σε σχέση με τις εκλογικές περιφέρειες. Λένε π.χ. κάποιοι γιατί δεν υπάρχει εκπροσώπηση από την Θεσσαλονίκη, γιατί επελέγη η νεοεκλεγείσα κ. Ράπτη κι όχι κάποιος πιο έμπειρος από την περιφέρεια της Αθήνας. Ή γιατί οι Σέρρες και η Κόρινθος έχουν δύο βουλευτές στην κυβέρνηση.

Επίσης, στις γκρίνιες εντάσσονται και κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές που τις προηγούμενες εβδομάδες ήταν έξαλλοι με νομοσχέδια που προκάλεσαν ρωγμή με την κοινωνία ή με υπουργούς που δεν είχαν φιλολαϊκό προφίλ ή δημιούργησαν πρόβλημα στην κυβέρνηση με τις κινήσεις τους.

Ηθελαν δηλαδή από το Μαξίμου να «τιμωρήσει» κυβερνητικά στελέχη που προκάλεσαν και χάλασαν την εικόνα του πρώτου έτους ή που κρίνονται ανεπαρκή για το χαρτοφυλάκιο που έχουν αναλάβει.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που μένει από τις μικρές αυτές αλλαγές είναι η στόχευση που έχει ο πρωθυπουργός σε τομείς όπως η οικονομία, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση και η αντιμετώπιση της ανεργίας.

Κι όπως έλεγε το Μαξίμου στην άτυπη ενημέρωση μετά τις ανακοινώσεις, «παρακολουθώντας τις ανάγκες και τις προτεραιότητες της συγκυρίας, η κυβέρνηση τονίζει – και σε επίπεδο διάταξης – το ειδικό ενδιαφέρον της σε τομείς που αφορούν το παρόν και το μέλλον: Οικονομία, Ανάπτυξη, Υγεία, Εργασία και Περιβάλλον. Εκεί εντοπίζονται οι λειτουργικές βελτιώσεις που αποφασίστηκαν. Σε ό,τι αφορά τον *χαρακτήρα* αυτών των βελτιωτικών κινήσεων, είναι σαφές ότι και σε αυτήν την περίπτωση αποτυπώνεται η πάγια αντίληψη του Κυριάκου Μητσοτάκη: Επιλογές προσώπων από τη Βουλή και από την κοινωνία. Διαφορετικών ηλικιών και εμπειρίας. Και με γνώμονα τις ικανότητες και τη διάθεση για προσφορά, ανεξάρτητα από ιδεολογικές καταβολές».

Η αποτελεσματικότητα της νέας κυβέρνησης θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Ή όπως έλεγαν βουλευτές της ΝΔ «ο χειμώνας θα είναι δύσκολος και εκεί μπορεί να γίνει ο σαρωτικός ανασχηματισμός που θα σημάνει νέο ξεκίνημα εν μέσω πολύ σοβαρών προκλήσεων».