Οι διεφθαρμένες πρακτικές μιας «δήθεν Αριστεράς»

Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου που αφορούσε τις πορείες και τις διαδηλώσεις ο Αρχηγός της αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε, ότι η φιλοσοφία του εν λόγω νομοσχεδίου «θυμίζει τη χούντα» και τα πέτρινα χρόνια του μετεμφυλιακού κράτους της Δεξιάς (με τις αποκρουστικές  παρακολουθήσεις των αριστερών από τις μυστικές υπηρεσίες κλπ).

Ωστόσο, με την τοποθέτηση αυτή τίθεται ένα τεράστιο πρόβλημα . Δηλαδή,  με ποια κριτήρια -΄άραγε – ο αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης ορίζει κάτι ως «χουντικό» ή  ως «δεξιό»;

Και γιατί οι «μυστικές παρακολουθήσεις» και οι υπόλοιπες αντιδημοκρατικές πρακτικές  οι οποίες  είχαν λάβει χώρα επί της πρωθυπουργίας του ήταν «δήθεν αριστερές» (και δικονομικά νομιμοποιημένες);

Ας θυμίσουμε λοιπόν στον Αλέξη Τσίπρα, ότι επί της πρωθυπουργίας του (το 2018) παρακολουθούνταν εντελώς παράτυπα από μυστικούς αστυνομικούς ο Παναγιώτης Λαφαζάνης .

Ανεξάρτητα από το εάν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την ιδεολογία του !

Και ήταν παράνομη η ανωτέρω παρακολούθηση, γιατί η Δικονομία μας επιτρέπει την «καταγραφή της δραστηριότητας ενός ατόμου με συσκευές ήχου ή εικόνας» μόνο για πολύ σοβαρές αξιόποινες πράξεις ( 254 του ΚΠΔ)!

Δηλαδή μόνο για τα αδικήματα του οργανωμένου εγκλήματος , της τρομοκρατίας  κλπ.

Και μόνο , εφόσον υφίστανται σοβαρές ενδείξεις ενοχής ότι έχουν τελεστει τα παραπάνω απεχθή εγκλήματα !

Όμως οι μυστικοί αστυνομικοί στην παραπάνω υπόθεση που αφορούσε τον «πρώην σύντροφο» του Αλέξη Τσίπρα  διεξήγαγαν την έρευνα τους για κάποια πολύ ελαφρότερα αδικήματα ( :διατάραξη κοινής ειρήνης,  απειλή κλπ) !

Επομένως ήταν αποκρουστικά παράτυπη η παρακολούθηση της ζωής ή των ακτιβιστικών δραστηριοτήτων του Παναγιώτη Λαφαζάνη !

Επιπλέον, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε  στον Αλέξη Τσίπρα , ότι το 2019 16 Έλληνες πολίτες είχαν συλληφθεί και κρατηθεί εντελώς παράνομα  επί 2,5 ώρες στο αστυνομικό τμήμα Γιαννιτσών.

Όχι γιατί είχαν διαπράξει κάποιο έγκλημα, αλλά για μην εκφράσουν την αντίθετη άποψή τους για τη συμφωνία των Πρεσπών  ( ενόψει της ομιλίας του τότε  Υπουργού Φώτη Κουβέλη )!

Και αυτή η αντιδημοκρατική μεθοδολογία  – που λέγεται «προληπτικές συλλήψεις αντιφρονούντων»- δεν είναι ούτε «αριστερή», αλλά ούτε και δικονομικά αποδεκτή !

Ωστόσο , αναρωτιέται κανείς σε ένα ευρύτερο επίπεδο και το εξής πράγμα :

Πόσο «αριστερό» είναι άραγε ο επιχειρηματίας Καλογρίτσας, αν αληθεύουν αυτά που ισχυρίζεται, να παίρνει- με τη μεσολάβηση του πρώην Υπουργού Ν. Πάπα –  3.000.000 ευρώ από ένα ξένο επιχειρηματικό όμιλο (για να συμμετάσχει στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες);

Ώστε να φτιάξει ένα κανάλι «αρεστό» στην τότε κυβέρνηση ;

Εδώ πλέον δίνεται η εντύπωση, ότι  «τμήματα» της προηγούμενης κυβέρνησης της «πρώτη φορά Αριστεράς» είχαν συγχωνευθεί απευθείας με ξένους επιχειρηματικούς κολοσσούς!

Κάτι που η Αμερικανίδα καθηγήτρια Wendy Brown ορίζει ως την χειρότερη έκφανση ενός χυδαίου και  ανεξέλεγκτου καπιταλισμού (« Τώρα είμαστε όλοι δημοκράτες») !

Τέλος, πόσο «προοδευτικό» είναι άραγε ένας διορισμένος από μια αριστερή κυβέρνηση αρχηγός του πυροσβεστικού σώματος να προσπαθεί να συγκαλύψει απεχθώς τη φοβερή τραγωδία στο Μάτι με τους 102 νεκρούς (αν αληθεύουν αυτά που αποκάλυψε η εφημερίδα «Καθημερινή»);

Το συμπέρασμα; Ο Γκάντι έλεγε, ότι για να αλλάξει κανείς τον κόσμο είναι αναγκαίο «να αλλάξει πρώτα τον εαυτό του».

Ωστόσο, ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του δεν είχαν δώσει ποτέ την εικόνα μιας «ηθικής συλλογικότητας»!

Με απλά λόγια : Δεν τους ενδιέφερε ποτέ η ηθική διάσταση των επιλογών τους!

Έκαναν ότι χειρότερο μπορούσαν να κάνουν και έτσι σήμερα η κριτική τους έχει ελάχιστη επίδραση!

Καλφέλης Γρηγόρης – Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ (kalfelis@law.auth.gr)