Στο site in.gr διαβάζω: «Η πανδημία του κοροναϊού δεν έχει “παγώσει” τις επενδύσεις ξεκαθάρισε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης, ανακοινώνοντας μάλιστα ότι πρόκειται να ανακοινωθεί νέα μεγάλη επένδυση που δεν κατονόμασε.

» Όλες οι μεγάλες επενδύσεις συνεχίζονται κανονικά, δεν έχει σταματήσει καμία. Σήμερα θα ξέρουμε αν θα μπορούμε να κάνουμε εκτάκτως και αύριο (Παρασκευή) διυπουργική για να εγκρίνουμε άλλη μια μεγάλη επένδυση που μας ήρθε από το Enterprise Greece. Δεν θέλω να την ανακοινώσω, γιατί είναι στο στάδιο της έγκρισης της από την Enterprise Greece ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός».

Η αναγγελία μιας «νέας μεγάλης επένδυσης» και ειδικά, από τον υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων κ. Άδωνι Γεωργιάδη κέντρισε, όπως ήταν φυσικό, το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, τίποτα δεν μένει κρυφό! Άλλωστε, στο πεδίο της βιομηχανίας – από όπου προέρχεται η νέα επένδυση – οι «καλά πληροφορημένες πηγές» είναι οι συνδικαλιστές του κλάδου – άντε, και οι ανταγωνιστές του επενδυτή επιχειρηματία!

Έτσι, το «ταξίδι» της πληροφορίας μας έφερε μέχρι τη Βιομηχανική Ζώνη των Οινοφύτων, εκεί όπου η εταιρεία Intertrade (συμφερόντων της οικογένειας Ντεληδήμου) δημιουργεί μέσω μιας επένδυσης 50 εκατομμυρίων ευρώ τους όρους και τις προϋποθέσεις για να υπάρξει ξανά μια μεγάλη ελληνική χαρτοβιομηχανία.

Στο σημείο αυτό ορισμένες χρήσιμες διευκρινίσεις προκειμένου να μην υπάρχουν -έστω και σκόπιμα- παρερμηνείες και … «σπέκουλα».

«Τον Οκτώβριο του 2016, η ελληνική βιομηχανία χαρτιού Intertrade Hellas εξαγόρασε το εμπορικό σήμα της Softex από τον όμιλο Bolton και, διατηρώντας 110 από τις 130 θέσεις εργαζομένων, ίδρυσε την εταιρία Softex μονοπρόσωπη ΙΚΕ με αρχική διάρκεια 30 χρόνων».

Η Intertrade, λοιπόν, εξαγοράζει το σήμα και μόνο το σήμα από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες, προσθέτοντας το δημοφιλές -παρά τις περιπέτειες δεκαετιών- brand name στο χαρτοφυλάκιο των προϊόντων της.

Στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Ριζοσπάστης» της 21/1/2016 βρήκα και μεταφέρω εδώ ένα αναλυτικό θέμα για την ιστορία της Softex.

«(…) ξεκίνησε να λειτουργεί στο Βοτανικό το 1937, με την επωνυμία «Αθηναϊκή Χαρτοποιία – Γ. Γιαννουλάτος, Κ. Κεφάλας και Σία ΟΕ», ως μία μικρή μονάδα παραγωγής χαρτιού περιτύλιξης. Το 1957 μετατράπηκε σε Ανώνυμη Εταιρεία. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, είχε εννέα κύριες μηχανές και παρήγε κάθε είδους χαρτί (και χαρτί εκτύπωσης).

Το 1973 άρχισε η δημιουργία του εργοστασιακού συγκροτήματος στη Δράμα, όπου παράγονταν μηχανικός πολτός, χαρτιά γραφής και εκτύπωσης, μοριοσανίδες, πριστή ξυλεία και θειικό αργίλιο. Το 1993, μετά από μεγάλη πυρκαγιά στις εγκαταστάσεις της στην Αθήνα, η εταιρεία ίδρυσε νέα υπερσύγχρονη μονάδα επεξεργασίας χαρτιού «tissue» (χαρτοπετσέτες, χαρτιά υγείας κ.λπ.) στη Ν. Πέραμο Αττικής, όπου παράγονταν όλα της τα προϊόντα.

Από τους 88 εργάτες που απασχολούσε το 1945, έφτασε τους 1.030 το 1969 και τους 2.450 εργάτες το 1996. Το 1950 παρήγαγε 1.250 τόνους χαρτιού, 59.000 το 1972, για να φτάσει στα μέσα της δεκαετίας του ’90 να παράγει 150.000 τόνους χαρτιού και 45.000 τόνους θερμομηχανικού πολτού.

Μέχρι τη δεκαετία του ’80, η εταιρεία εμφανίζεται να κατέχει μονοπωλιακή θέση στην ελληνική αγορά, την οποία κατέκτησε με την αφειδώλευτη συνδρομή του κράτους, μέσω ενός γενναίου προγράμματος δανειοδότησης και αναχρηματοδότησης των οφειλών της.

Τελικά, το Μάρτη του 1984, με συσσωρευμένα χρέη ύψους 17 δισ. δραχμών, η επιχείρηση πέρασε στον έλεγχο του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ), που έστησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να «κοινωνικοποιήσει» τα χρέη των λεγόμενων «προβληματικών» και αφού τις «εξυγιάνει» με λεφτά του λαού, να τις επιστρέψει κερδοφόρες στο κεφάλαιο.

Την περίοδο εκείνη, το 64% των μετοχών της εταιρείας πέρασε στον ΟΑΕ και το 34% στην Εθνική Τράπεζα. Παρά τα χρέη, οι παραγωγικές δυνατότητες της επιχείρησης παρέμεναν μεγάλες, όπως και η θέση της στην αγορά. Από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα ήταν ότι αποτελούσε μια πλήρως καθετοποιημένη μονάδα και διέθετε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάση στη Δράμα, απ’ τα οποία κάλυπτε το 30% των αναγκών της σε χαρτόμαζα.

Ετσι, η «Σόφτεξ» μέχρι το 1990 κατείχε το 70% της εγχώριας αγοράς και το 90% των εξαγωγών. Υπήρξε η μοναδική εταιρεία στην Ελλάδα που παρήγε χαρτί για την έκδοση βιβλίων και ο μοναδικός προμηθευτής του Οργανισμού Εκδοσης Διδακτικών Βιβλίων.

Η ιδιωτικοποίηση

Το Σεπτέμβρη του 1996, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε την απόφαση να ιδιωτικοποιήσει ξανά τη «Σόφτεξ». Είχε προηγηθεί μια κατακόρυφη μείωση του προσωπικού, για να γίνει η εταιρεία πιο ανταγωνιστική και άρα πιο θελκτική στους υποψήφιους αγοραστές και επενδυτές.

Ενδεικτικά, την άνοιξη του 1999, πριν την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης, το προσωπικό έφτανε τα 1.275 άτομα, από 2.450 το Δεκέμβρη του 1996! Δηλαδή, ακόμα και την περίοδο που η «Σόφτεξ» βρισκόταν υπό τον έλεγχο του κράτους, η επίθεση στους εργαζόμενους και στα δικαιώματά τους συνεχιζόταν αμείωτη.

Τελικά, η επιχείρηση πωλήθηκε σε μια κοινοπραξία εταιρειών, αποτελούμενη από τις «Lochridge», «Goldman Sachs» και «Bolton Group», με την ιταλική πολυεθνική «Bolton» να αποκτά το 2002 τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας, μέχρι και σήμερα.

Εχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε πώς περιγράφει η «Lochridge» την εμπλοκή της στην εξαγορά της «Σόφτεξ»: «Ηταν η πιο ελκυστική από τις υποψήφιες προς ιδιωτικοποίηση εταιρείες (…) Ηταν η πιο επιτυχημένη βιομηχανία παραγωγής χαρτιού όταν εθνικοποιήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση στις αρχές της δεκαετίας του 1980 (…) Η αξιολόγησή της έδειξε ότι είχε τεράστια ποσότητα λανθάνουσας αξίας (…) Οι μάρκες των προϊόντων της είχαν εξαιρετικά ισχυρή αξία. Επιπλέον, η εταιρεία κατείχε πολύτιμη ακίνητη περιουσία, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μοχλός για τη χρηματοδότηση του εκσυγχρονισμού της».

Γι’ αυτή καθαυτή την ιδιωτικοποίηση, σημείωνε: «Η συμφωνία – ορόσημο, που αποτιμάται σε 150 εκατομμύρια δολάρια, ήταν η πρώτη μεγάλη ιδιωτικοποίηση στην Ελλάδα». Για το κλείσιμο της συμφωνίας, αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση «υπέβαλε την επιχείρηση σε μια αξιοσημείωτη μείωση του αριθμού των εργαζομένων» και ότι παρείχε εγγυήσεις κάλυψης για προϋπάρχοντα χρέη.

Η ιδιωτικοποίηση της «Σόφτεξ» σηματοδότησε νέα ένταση της επιθετικότητας σε βάρος των εργαζομένων. Συνολικά, την πενταετία 1997-2003 απολύθηκαν περίπου 2.000 εργάτες. Τρεις παραγωγικές μονάδες και 22 παραρτήματα σε αντίστοιχες επαρχιακές πόλεις έκλεισαν, στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης της επιχείρησης για να ενισχύσει τη θέση της στον ανταγωνισμό.

Τελικά, το εργοστάσιο έφτασε να έχει μόλις 197 εργαζόμενους το 2005 και μόλις 130 λίγο πριν η εργοδοσία ανακοινώσει το κλείσιμό της, ενώ κυκλοφορεί έντονα η φήμη ότι η εταιρεία σχεδιάζει τη μεταφορά της στη Βουλγαρία…» (το απόσπασμα που προέρχεται από το κείμενο της εφημερίδας έχει διατηρηθεί όπως ακριβώς δημοσιεύτηκε στο site).

Brand name εκ της τέφρας…

Η έκφραση «εκ της τέφρας» δεν είναι καθόλου υπερβολή μιας και το εμπορικό σήμα κατάφερε να βγει αλώβητο από τις περιπέτειες της ιστορικής βιομηχανίας – ακόμη και από τις πυρκαγιές στις παραγωγικές της μονάδες.

Η Intertrade μετά την εξαγορά του brand name από τον Ομιλο Bolton κατάφερε να ξαναφέρει στα ράφια της λιανικής το αγαπημένο Softex των Ελλήνων καταναλωτών.

Αλλά, ποια είναι η Intertrade. Οι συστάσεις από την ίδια και από το περιεχόμενο του site της: «(…) η μεγαλύτερη εταιρεία επεξεργασίας χάρτου στην Ελλάδα, ειδικεύεται στην παραγωγή προϊόντων υψηλών προδιαγραφών.

Η γκάμα των προϊόντων περιλαμβάνει χαρτί υγείας, χαρτοπετσέτες, χαρτί κουζίνας για οικιακή και επαγγελματική χρήση, χαρτομάντηλα τσέπης και χαρτομάντηλα facial.

Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1992 με στόχο την πώληση jumbo rolls σε Έλληνες επεξεργαστές.

Έπειτα από μια δεκαετή, εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία στο χώρο των πωλήσεων, η INTERTRADE HELLAS A.B.E.E. αποφάσισε να επεκτείνει τις δραστηριότητές της και στον τομέα της επεξεργασίας χάρτου.

Η εταιρεία διαθέτει τη δική της οικογένεια προϊόντων με την επωνυμία SERVIN, που σχεδιάστηκε με γνώμονα τον απαιτητικό καταναλωτή αλλά και τον επαγγελματία, που αναζητά ποιοτικά προϊόντα χάρτου. Παραλλήλως, προμηθεύει πολλές από τις μεγαλύτερες αλυσίδες SUPER MARKET στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με ιδιωτικής ετικέτας προϊόντα, σχεδιασμένα να καλύπτουν τις ανάγκες του εκάστοτε πελάτη.

Η INTERTRADE HELLAS A.B.E.E. ισχυροποίησε τη δυναμική της παρουσία στο χώρο της επεξεργασίας χάρτου με την εξαγορά του σήματος SOFTEX, εγκαινιάζοντας εργοστάσιο στη Μεταμόρφωση, με νέο μηχανολογικό εξοπλισμό και εκπαιδευμένο προσωπικό.

Με κύκλο εργασιών πάνω από 64 εκατομμύρια το 2016 και παραγωγικές επενδύσεις που ξεπερνούν τα 30 εκατομμύρια Ευρώ τα τελευταία 12 χρόνια, τα προϊόντα της INTERTRADE HELLAS A.B.E.E. βρίσκονται κυριολεκτικά σε κάθε ελληνικό σπίτι, έχοντας καταφέρει να κερδίσουν τον απαιτητικό Έλληνα καταναλωτή με την απαράμιλλη ποιότητα, την αντοχή και την τιμή τους.

Το 2006 η εταιρεία πιστοποιήθηκε με ISO 9001, εξελίσσοντας ακόμα περισσότερο την ποιότητα των προϊόντων της. Το εργαστήριο ελέγχου ποιότητας, εξοπλισμένο με τελευταίας τεχνολογίας πιστοποιημένα μηχανήματα, διενεργεί καθημερινά ελέγχους στις πρώτες ύλες που παραδίδονται στις αποθήκες της εταιρείας, καθώς και στα τελικά προϊόντα.

Η εταιρεία διαθέτει 3 εργοστάσια στις Αχαρνές και τη Μεταμόρφωση, εξοπλίζοντας την παραγωγή της με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας από διεθνώς αναγνωρισμένους οίκους, π.χ. Omet, Perini, Multipack, Optima κ.ά.».

Αυτή λοιπόν είναι η μικρή ιστορία μιας νέας χαρτοβιομηχανίας που ξεκινά τη δική της διαδρομή έχοντας ως ακριβή κληρονομιά ένα αγαπημένο brand name της ελληνικής αγοράς.

Headlines