Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχουν ληφθεί αποφάσεις για τους εορτασμούς του Δεκαπενταύγουστου. «Θα το δούμε από Δευτέρα», υποσχέθηκε ο κύριος Πέτσας, εάν και εφόσον…  Δεν είμαι καμιά κακόπιστη, δεν πιέζω, δεν βιάζομαι. Εχω τα μισά μου θάρρητα στην επίσημη πολιτεία και τα άλλα μισά στην επίσημη εκκλησία, γιατί τέτοιας λογής μοιρασιά έχει γίνει σ’ αυτήν εδώ τη χώρα. Θεωρώ μάλιστα άκρως ανακουφιστική τη δήλωση του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος ενθάρρυνε τους πιστούς να  φορέσουν τη μάσκα τους μέσα στους ναούς. Και οι λειτουργοί της εκκλησίας, Μακαριώτατε; Σ’ αυτούς δεν πιάνει ο λόγος σας;

Και ποιος δεν δυσφόρησε στο θέαμα του ευθυτενούς ιερωμένου που ευλογούσε την ορκωμοσία των νέων υπουργών, μόνος αυτός αμάσκωτος, και γύρω γύρω αιρετοί της πολιτείας και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όλοι μασκωμένοι. Τι είδους statement ήταν αυτό και γιατί πέρασε απαρατήρητο από τα όργανα της εκκλησίας; Αν συμβαίνει το ίδιο και με τους εφημέριους στους ναούς, τότε η ανταρσία είναι γενικευμένη και το ρίσκο μεγάλο. Διότι ως γνωστόν, το μούσι είναι μέγας ξενιστής μπίχλας και άλλων βλαβερών στοιχείων, οπότε, κι αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας…

Είχα κρατήσει στο αρχείο μου μια φωτογραφία που, στον καιρό της, δεν είχε κριθεί δημοσιεύσιμη από τα ΜΜΕ. Τον μακαριστό Χριστόδουλο να μπαίνει στη θάλασσα από τη σκαλίτσα ενός πλεούμενου, με το φαρδύ μαγιό του και μια νάυλον σακούλα ωραία ωραία εφαρμοσμένη γύρω από τη φουντωτή γενειάδα του. Θα ήθελα τώρα να την είχα πρόχειρη να την αποστείλω σε διάφορους αλλά δυστυχώς το αρχείο μου συμπεριφέρεται όπως και το μυαλό μου. Εμφανίζει τα πράγματα όταν δεν τα χρειάζομαι και τα εξαφανίζει όταν τα αναζητώ απεγνωσμένα.

Με τον ίδιο τρόπο θα ήθελα να είχε εξαφανίσει για φέτος τον Δεκαπενταύγουστο. Να μην έχουμε ιδεασμούς πανηγύρεων και σύνδρομα στέρησης λιτανειών και προσκυνήσεων με σβουριχτούς ασπασμούς, όλοι στην ίδια εικόνα. Να τιμήσουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου εναλλακτικά. Με έναν βαθύ μεσημεριάτικο ύπνο και τα παράθυρα κουφωτά, να υπαινίσσονται πως έξω έχει λιακάδα.