«Είμαστε σε αποστολή από τον Θεό».

Αυτή ήταν μία από τις αγαπημένες ατάκες της θρυλικής ταινίας «Blues Brothers» που προβλήθηκε το 1980 και έκτοτε έμειναν στην παγκόσμια κινηματογραφική ιστορία.

Ήρωες της ταινίας είναι τα αδέρφια Τζέικ (Τζόλιετ) και Έλγουντ Μπλουζ από το Σιγκάγο των Ηνωμένων Πολιτειών, τους οποίους ενσαρκώνουν ο Τζον Μπελούσι και Νταν Ακρόιντ.

H υπόθεση

Ο Τζέικ, που έχει μόλις βγει από τη φυλακή με εξαγορά ποινής και ο αδερφός του Έλγουντ αποφασίζουν να σώσουν από το οριστικό κλείσιμο, το καθολικό ορφανοτροφείο στο οποίο μεγάλωσαν. Για να το καταφέρουν, πρέπει πρώτα να «ξαναστήσουν» την R&B μπάντα τους και να οργανώσουν μια συναυλία προκειμένου να συγκεντρώσουν τα 5.000 δολάρια που απαιτούνται για την καταβολή του φόρου που οφείλει το ορφανοτροφείο. Και όλα αυτά ενώ τους Blues Brothers καταδιώκουν οι αστυνομικές δυνάμεις του Ιλινόις.

Η «γέννηση» των Blues Brothers

Το απίστευτο αυτό  δίδυμο, του πιο ψηλού Έλγουντ και του πιο στρογγυλού Τζέικ δεν «γεννήθηκε» στην ταινία.

Είχε ξεπηδήσει, σχεδόν αυτοσχεδιαστικά, λίγα χρόνια νωρίτερα, τον Απρίλιο του 1978, για τις ανάγκες της ιδιαίτερα δημοφιλούς τηλεοπτικής εκπομπής Saturday Night Live στην οποία συμμετείχαν τότε ο Μπελούσι και ο Άκροιντ.

Έχοντας στο πλευρό τους εξαιρετικούς μουσικούς, ο Μπελούσι και ο Άκροϊντ ανέβηκαν ένα βράδυ στη σκηνή της εκπομπής για να «ζεστάνουν» το κοινό, που παρακολουθούσε «ζωντανά»

Η ανταπόκριση ήταν θερμότατη και λίγους μήνες μετά oι Βlues Brothers κυκλοφόρησαν  μουσικό album.

Στα παρασκήνια

Η ταινία των Blues Brothers τα είχε όλα. Χιούμορ, ένταση, μουσική, χορό, αστυνομικές καταδιώξεις.  Στα παρασκήνια είχε αυτά αλλά είχε και πολλά περισσότερα.

Για τους παραγώγους πάντως η αγωνία ήταν τεράστια. Η εταιρεία παραγωγής Universal Studios, όταν έκλεινε τα δικαιώματα γι’ αυτήν την πολλά υποσχόμενη ταινία,  δύσκολα μπορούσε να φανταστεί τι  την περίμενε.

Το σενάριο της ταινίας ήταν του Άκροιντ, ο οποίος ύστερα από πολύμηνη καθυστέρηση παρέδωσε τελικά έναν τεράστιο μη διαχειρίσιμο όγκο εκατοντάδων σελίδων.

«To πρωτότυπο σενάριό μου ονομαζόταν ‘Η επιστροφή των Blues Βrothers’ και υπήρχαν σ’ αυτό δύο ταινίες. Ο [σκηνοθέτης] Τζον Λάντις το μετέτρεψε σε 150 διαχειρίσιμες σελίδες. Ήταν ο άνθρωπος κλειδί στο project, τα έβαλε όλα σε μια τάξη», δηλώνει ο Νταν Ακρόιντ στον Guardian.

Ο Λάντις είχε τα μάτια και τ’ αυτιά του ανοιχτά.  Στη σκηνή του εστιατορίου της Αρίθα Φράνκλιν, στην έναρξη της οποίας εμφανίζεται ο θρυλικός Τζον Λι Χούκερ, ο Τζέικ παραγγέλνει «τέσσερα τηγανιτά κοτόπουλα και μια κόκα» επειδή ο Λάντις είχε στην πραγματικότητα δει τον Μπελούσι, να τρώει τέσσερα τηγανιτά κοτόπουλα και μια κόκα.

Τα μαύρα κοστούμια

O Άκροιντ μιλά και για τα εμβληματικά πλέον μαύρα κοστούμια των Blues Brothers. «Εμπνευστήκαμε από τον δίσκο του Τζον Λι Χούκερ, House of The Blues. Είχε το κοστούμι και εκείνες τις σκιές. Ποιος δεν θα ήθελε να δείχνει τόσο cool; Βάλαμε κοστούμι και γραβάτα καταλήξαμε να μοιάζουμε σαν πράκτορες του FBI. Ήταν ένα καθολικό look, που δούλεψε πολύ καλά.»

Η Αρίθα Φράνκλιν

Στην σκηνή του εστιατορίου, η Αρίθα Φράνκλιν τραγουδά το «Think».

Ο Άκρόιντ θυμάται: «Τα πόδια μου, το στομάχι μου και το ηλιακό μου πλέγμα έγινα ζελέ, όταν άρχισε να τραγουδά. Ειλικρινά, δεν ήξερα πώς θα τα καταφέρω να σηκωθώ από το σκαμπό και να κάνω τις χορευτικές κινήσεις»

Τα «σκοτάδια» του Μπελούσι

Τα παρασκήνια όμως είχαν και πολλές σκοτεινές στιγμές.

«Όλη την ώρα κυκλοφορούσε κοκαΐνη», λέει ο Ακρόιντ. «Για κάποιους από την ομάδα, όταν δουλεύαμε νύχτες, ήταν σχεδόν σαν να πίνουν καφέ. Εμένα δεν μου άρεσε ποτέ, αλλά δεν αστυνόμευα τη συμπεριφορά των άλλων. Κάναμε τον Λάντις έξαλλο. Κάποιες φορές δεν ήξερε αν θα εμφανιζόμασταν στη δουλειά μετά από τα πάρτι, ο Μπελούσι όμως ήταν επαγγελματίας και δεν υπήρχε περίπτωση να μην ανταπεξέλθει»

Πηγή: ultimateclassicrock.com

«Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Τζον εθίστηκε στην κοκαΐνη», θυμάται ο  Τζον Λάντις.

«Η κοκαΐνη σε κάνει να πίνεις και πίνοντας θες περισσότερη κοκαΐνη. Τον αναγνώριζαν ξένοι και του έδιναν ναρκωτικά. Ήταν πολύ δύσκολο να μείνει μακριά από αυτά.  Σχεδόν πέθανε κατά τη διάρκεια της ταινίας». Όντως, ο Τζόν Μπελούσι, πέθανε δύο χρόνια αργότερα, σε ηλικία 33 ετών.

Η μουσική αφρόκρεμα των 70’s

Στην ταινία εμφανίζεται η αφρόκρεμα της μαύρης αμερικανικής μουσικής: Αρίθα Φράνκλιν, Τζέιμς Μπράουν, Ρέι Τσάρλς, Τζον Λι Χούκερ και πολλοί ακόμα κορυφαίοι μουσικοί και ερμηνευτές που όμως η καριέρα τους είχε αποκτήσει πτωτική πορεία.

«Είναι δύσκολο να το πιστέψεις, αλλά το 1979 το rhythm n’ blues βρισκόταν σε πτώση και η δημοφιλής μουσική ήταν η ντίσκο», αναφέρει ο Λάντις «Οι Blues Brothers είναι η κατάθεση του πάθος του Τζον και του Ντάν για την blues μουσική. Εκμεταλλεύτηκαν τη δημοτικότητά τους για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον στη soul. Είμαι περήφανος γι’ αυτό. Έφερε τους πάντες πίσω στη μουσική αυτή, ήταν σαν εκδίκηση»

Headlines