Με τα γηροκομεία και την προστασία των ηλικιωμένων θα ασχοληθεί κανείς;

Εάν υπήρξε μια πραγματικά ανησυχητική πρόσφατη είδηση ως προς την πανδημία στην Ελλάδα, αυτή αφορούσε τα 36 κρούσματα σε ένα γηροκομείο στο Ασβεστοχώρι, κοντά στη Θεσσαλονίκη.

Και ο λόγος είναι ότι ξέρουμε πολύ καλά τον κίνδυνο όταν ο ιός μπει σε γηροκομεία και συνολικά σε ανάλογες δομές φιλοξενίας.

Το είδαμε σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γαλλία, η Σουηδία, ο Καναδάς αλλά και στις ΗΠΑ.

Εκεί ένα μεγάλο μέρος της θνησιμότητας από την πανδημία αφορούσε ηλικιωμένους που ζούσαν σε τέτοια ιδρύματα.

Συχνά η αιτία είχε να κάνει με προβλήματα όπως η ιδιωτικοποίηση τέτοιων δομών, είτε συνολικά είτε εν μέρει, η χρήση προσωπικού υπεργολάβων, που μπορεί να εργαζόταν σε παραπάνω από ένα ιδρύματα, αλλά και η απροθυμία να προμηθευτούν όλο τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό.

Το αποτέλεσμα ήταν ένας μεγάλος αριθμός θυμάτων σε γηροκομεία είτε από τον κοροναϊό είτε από την αποδιάρθρωση της λειτουργίας αυτών των δομών εξαιτίας των πολλών κρουσμάτων.

Στην Ελλάδα είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε τόσο μεγάλο αριθμό ηλικιωμένων σε γηροκομεία, σε αντίθεση με τις χώρες που ανέφερα.

Όμως, παρόλα αυτά μιλάμε για αρκετές χιλιάδες ηλικιωμένους, αρκετοί από τους οποίους βρίσκονται σε διάφορα ιδρύματα, από κλινικές έως εκκλησιαστικά ιδρύματα, που λειτουργούν ως γηροκομεία ακόμη και εάν δεν δηλώνονται ως τέτοια.

Στην Ελλάδα αποφύγαμε στην πρώτη φάση της πανδημίας τα φαινόμενα μαζικών κρουσμάτων σε τέτοιες δομές.

Αυτό σήμαινε ότι κερδίσαμε χρόνο για να εξασφαλίσουμε ότι πάρθηκαν όλα τα μέτρα, αγοράστηκε όλος ο προστατευτικός εξοπλισμός, σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν πρωτόκολλα που να εξασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρξει διασπορά.

Και αυτό είναι κάτι που ήταν όντως δουλειά της κυβέρνησης να το οργανώσει και να το συντονίσει.

Αν δεν το έκανε, φέρει την ευθύνη για πραγματικό κίνδυνο.

Να το πω πολύ απλά: δεν θα περίμενα από μια κυβέρνηση π.χ. να εξαφανίσει τον ιό μιας πανδημίας. Ή με έναν μαγικό τρόπο να σταματήσει τα κρούσματα.

Όμως, περιμένω και απαιτώ να πάρει μέτρα και να επιβάλει ασφαλείς πρακτικές, εκεί όπου μπορεί να το κάνει. Τα γηροκομεία και οι κλειστές δομές φιλοξενίας είναι τέτοιοι χώροι.