Ο Τσόρτσιλ, ο «λύκος» και εμείς
Πόσες φορές μπορεί να φωνάξει η Ελλάδα «λύκος»; Και πόσες φορές οι Ευρωπαίοι, Αμερικανοί, σύμμαχοι της εν γένει, θα προστρέξουν προς βοήθειά της;
- Η τηλεθέαση του debate ΣΥΡΙΖΑ – Ελπίδες για τη συμμετοχή στην κάλπη της Κυριακής – Η σύγκριση με το ΠΑΣΟΚ
- Ο καλλιτέχνης που απείλησε ότι θα κατέστρεφε πολύτιμα έργα τέχνης αν ο Τζούλιαν Ασάνζ πέθαινε στη φυλακή
- Για ποια εγκλήματα κατηγορούνται οι Νετανιάχου, Γκάλαντ και Ντέιφ
- Να απομονώσει τους αποστάτες καλούν οι 87+ τον πολιτικό κόσμο - «Να μην αποδεχτούν έδρες προϊόν συνωμοσίας»
Πόσες φορές μπορεί να φωνάξει η Ελλάδα «λύκος»; Και πόσες φορές οι Ευρωπαίοι, Αμερικανοί, σύμμαχοι της εν γένει, θα προστρέξουν προς βοήθειά της; Ηδη, σε διάστημα μικρότερο του ενός μηνός, αναγκάστηκε να το κάνει δυο φορές. Και μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης μετρά κιόλας σοβαρή χρονοκαθυστέρηση στα αντανακλαστικά τους. Οπότε, εύλογα γεννάται το ερώτημα: Αν μέχρι τον Νοέμβριο, που είναι ήρεμες οι θάλασσες, η Ελλάδα χρειαστεί να το κάνει άλλες δυο – τρεις φορές, τι θα γίνει;
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς «Μέτερνιχ» για να αντιληφθεί ότι η Αγκυρα, στον ρόλο του «λύκου», θα επιτείνει αυτή την κατάσταση. Αρκούν δυο – τρεις (ακόμα και ασφαλείς) διελεύσεις του «Ορούτς Ρέις» για να το πετύχει. Συνεπώς τι κινεί τα νήματα; Η εύκολη απάντηση, είναι ναι, μπορεί να εκβιάσει τις εξελίξεις προς όποια κατεύθυνση θέλει.
Από την άλλη, όμως, δεν χρειάζεται να είναι κανείς «Τσόρτσιλ» για να αντιληφθεί και να συμφωνήσει, ύστερα από τόσα χρόνια τριβής με τον «λύκο» ότι «ο καλός διπλωμάτης είναι αυτός που μπορεί να κόψει τον λαιμό του γείτονά του χωρίς να το καταλάβει». Αρκεί να προσθέσει στο «καλός» και το «επίμονος». Κι άρα δεν χρειάζεται να φτάνεις στο σημείο να απειλείς ότι θα βγάλεις το περίστροφο από τη θήκη. Γιατί, αν το κάνεις, θα πρέπει και να πυροβολήσεις. Αλλιώς…
Τα ελληνοτουρκικά προβλήματα δεν είναι εποχικά, είναι μόνιμα. Συνεπώς, πόσες φορές θα απειλήσεις ότι θα βγάλεις το «περίστροφο»; Γι’ αυτό χρειάζονται μόνιμες λύσεις. Και αφού δεν έχουμε αποφασίσει να πυροβολήσουμε, κάνοντας για παράδειγμα ό,τι το Λονδίνο στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στα Φόκλαντς, που δεν σκέφτηκε καν την εναλλακτική της διαιτησίας, αλλά έστειλε τον στόλο του χιλιάδες μίλια μακριά για να εκτελέσει την αποστολή του, ας επικεντρωθούμε στον «λαιμό» του γείτονα.
Στη Λευκωσία, όπου δεν έχουν καν «περίστροφο» για να «πυροβολήσουν», υιοθετούν αυτή την τακτική, εδώ και χρόνια, περίπου ως θέσφατο. Μόνο που εκεί κάνουν ένα άλλο λάθος: Εχουν αναγάγει τη διπλωματία σε τέχνη της αναβολής, έως ότου τα προβλήματα επιλυθούν περίπου μόνα τους. Μόνο που έτσι διαιωνίζονται. Κι αυτό μπορεί και να τους βολεύει. Η Αθήνα, όμως, πρέπει να αναζητήσει μόνιμες λύσεις στη βάση της λογικής του Τσόρτσιλ. Γι’ αυτό κι ας προετοιμάζεται. Θα κληθεί να το κάνει νωρίτερα απ’ ό,τι φαντάζεται.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις