Να ασχολούμαστε με τα σοβαρά ζητήματα και όχι με πράγματα χωρίς σημασία

Αυτό το σαββατοκύριακο του Δεκαπενταύγουστου τρία ήταν τα θέματα που κυρίως απασχόλησαν τη δημόσια σφαίρα, ιδίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας για ένα δευτερόλεπτο κατέβασε τη μάσκα της προσκυνώντας μια εικόνα της Παναγίας στην Αγιάσο της Λέσβου.

Ότι ο πρωθυπουργός παρακολούθησε λειτουργία, ανήμερα της Παναγίας, φορώντας μάσκα, όπως και οι άλλοι πιστοί, αλλά στο ναό πραγματοποιήθηκε, όπως σε όλους τους ναούς, Θεία Κοινωνία, με τον τρόπο που γίνεται σε όλους τους ναούς.

Ότι ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ανήρτησε στους λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα μήνυμα για το Δεκαπενταύγουστο, που επαναλάμβανε τρόπους και εκφράσεις με τις οποίες παραδοσιακά αναφερόμαστε στην Παναγία.

Για αυτές τις πράξεις, η μεν Πρόεδρος της Δημοκρατίας «κατηγορήθηκε» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επειδή δήθεν δεν τήρησε τα μέτρα προστασίας, ο πρωθυπουργός επειδή «υποτάχθηκε» στη θρησκοληψία που παραβιάζει τα μέτρα προστασίας και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επειδή «ξέχασε» τη θέση της Αριστεράς υπέρ του διαχωρισμού Εκκλησίας και κράτους.

Με συγχωρείτε, αλλά πρόκειται για βλακείες.

Για πράγματα που δεν θα έπρεπε να μας απασχολούν καθόλου.

Που δεν θα έπρεπε να τα συζητάμε.

Και οι τρεις έκαναν αυτονόητα πράγματα.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας σεβάστηκε την εικόνα, χωρίς να παραβιάσει μέσα προστασίας, ο πρωθυπουργός τήρησε τα μέτρα προστασίας και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απευθύνθηκε ως όφειλε στο μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που τιμά την Παναγία.

Όμως, το πρόβλημα είναι ότι την ίδια στιγμή δεν συζητάμε πραγματικά σοβαρά πράγματα, που θα έπρεπε να μας απασχολούν και γύρω από τα οποία θα έπρεπε να υπάρχουν και πραγματικές αντιπαραθέσεις απόψεων.

Αντί για το ένα δευτερόλεπτο που κατέβασε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας τη μάσκα, θα έπρεπε να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση για την κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, να εκτιμούμε τα δεδομένα, να αποτιμούμε επιλογές και να ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια δύσβατη αλλά αναγκαία διαπραγμάτευση.

Αντί για το πώς έλαβε χώρα η Θεία Κοινωνία ενώπιον του πρωθυπουργού θα έπρεπε να συζητούσαμε για το εάν η κυβέρνηση έχει όντως λάβει όλα τα μέτρα ώστε το δημόσιο σύστημα υγείας να ανταπεξέλθει στην πανδημία και εάν έχει σχεδιασμό για να ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια. Και να της κάνουμε όλη την κριτική που χρειάζεται.

Και αντί να σχολιάζουμε ένα εορταστικό μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα, θα έπρεπε να συζητάμε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κάνει σοβαρή αντιπολίτευση και γιατί δεν μπορεί να αντιπροτείνει μια πραγματικά αριστερή πολιτική.

Και υπάρχουν και πλήθος άλλα σοβαρά ζητήματα να συζητήσουμε.

Από την οικονομία, μέχρι το περιβάλλον και το προσφυγικό.

Αλλά για να το κάνουμε αυτό πρέπει να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με πράγματα που δεν έχουν καμία απολύτως σημασία.