Μάιος του 2010 ήταν. Με τον Ζοσέ Μουρίνιο προπονητή. Με Ετό. Με Μιλίτο. Με Πάντεφ. Με Σνάιντερ στα καλύτερά του. Η Ίντερ έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης, κερδίζοντας με 2-0 την Μπάγερν Μονάχου στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου». Δέκα χρόνια μετά, η Ίντερ και πάλι σε έναν μεγάλο τελικό. Αυτή τη φορά του Europa League.

Αυτή τη φορά με τον Αντόνιο Κόντε στον πάγκο. Με τον Λαουτάρο Μαρτίνες. Τον Ρομέλου Λουκάκου. Τον Ντ’ Αμπρόζιο. Τον Γοδίν. Τον υπέροχο Χαντάνοβιτς. Η Σαχτάρ είχε κερδίσει τα εύσημα όλης της Ευρώπης με την παρουσίας της και το επιθετικός της παιχνίδι. Η Ίντερ την πλήρωσε με τον τρόπο που εκείνη κέρδιζε τους προηγούμενους. Με γκολ. Πολλά γκολ. Το 4-0 των νερατζούρι δεν σηκώνει αμφισβήτηση για το ποια ομάδα ήταν καλύτερη στο γήπεδο και ποια άξιζε να προκριθεί στον τελικό της Παρασκευής απέναντι στη Σεβίλλη.

Και φάνηκε από το ξεκίνημα. Η Ίντερ ήταν καλύτερη και προηγήθηκε με τον Λαουτάρο Μαρτίνες να σκοράρει με το κεφάλι από σέντρα του Μπαρέλα μόλις στο 19’. Οι Ιταλοί πήραν προβάδισμα, οι Ουκρανοί έκαναν το λάθος στο δεύτερο ημίχρονο να βγουν για να ισοφαρίσουν και στην κόντρα επίθεση έπαθαν τεράστια ζημιά.

Ο Ντ’ Αμπρόσιο στο 64’ με κεφαλιά έκανε το 2-0 και από ‘κει και μετά επικράτησε… πάρτι. Λαουτάρο στο 74’ και δύο γκολ από το θωρηκτό που λέγεται Λουκάκου στο 78’ και στο 84’ έγραψαν έναν θρίαμβο για την Ίντερ, που την Παρασκευή θα διεκδικήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο μετά από μια δεκαετία. Κόντρα στην ομάδα που σε αυτή τη δεκαετία έχει μετατρέψει το Europa League σε… Σεβίλλη League.

Headlines