Ο ανορθολογισμός του κοροναϊού ή αλλιώς… ό,τι να ’ναι

Ένας 80χρονος με καλή υγεία, που παρακολουθεί από το πρωί ως το βράδυ τηλεόραση, αναρωτιέται φωναχτά: «Είναι κατασκευασμένος τελικά ο κοροναϊός; Μήπως θέλουν να μας βάλουν τσιπάκι με το εμβόλιο;».

Ναι, ο 80χρονος σε μια γωνιά της Ελλάδας αναρωτιέται αν υπάρχει παγκόσμια συνωμοσία προκειμένου να τον ελέγξουν βάζοντάς του το… τσιπάκι του διαβόλου. Το γεγονός ότι έχουμε 800 χιλιάδες νεκρούς σε πέντε μήνες δεν τον πτοεί…

Νεαρός, πιτσιρικάς… μοντέρνος, με το φρέντο του, τα social media του, τις σέλφις και τα like του ερωτάται μπροστά στην κάμερα για τον κοροναϊό κι αν φοβάται και απαντά λίγο πολύ ότι για να πιστέψει ότι είναι επικίνδυνος ο ιός θέλει αποδείξεις.
Για παράδειγμα να μπει στην Εντατική ένας συγγενής του ή κάποιος γνωστός του.
Απόδειξη… θανάτου ζητά δηλαδή το παιδί αυτό που δεν τηρεί τα μέτρα διότι κάποιοι του είπαν ή διάβασε στο facebook ότι όλα είναι μέρος μιας παγκόσμιας συνωμοσίας, ότι η μάσκα είναι αυτή που σκοτώνει, ότι το εμβόλιο γίνεται για να βγάλουν λεφτά οι φαρμακοβιομήχανοι.

Την ώρα που παγκοσμίως γίνεται μάχη για την παρασκευή του εμβολίου, διάφορες χώρες κάνουν εμπόριο ελπίδας.
Πότε οι Ρώσοι βρήκαν το φάρμακο, πότε οι Αμερικανοί, πότε το εμβόλιο είναι κινέζικο, αλλά επειδή είναι κινέζικο δεν είναι καλό, πότε η Οξφόρδη είναι πανέτοιμη για την παρασκευή του.

Εμπόριο ελπίδας και φαρμακευτικός εθνικισμός σε μια χρονική στιγμή που κανείς δεν γνωρίζει τι μας περιμένει την επόμενη ημέρα και που κανείς δεν ξέρει αν όντως υπάρχουν τα εχέγγυα για ένα ασφαλές, ένα αξιόπιστο εμβόλιο.

Κι όμως, ο υπουργός Υγείας, Βασίλης Κικίλιας, μας ανακοινώνει ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα αρχίσουμε να παίρνουμε δόσεις κάποιου εμβολίου κι όλοι σιγά – σιγά θα θωρακιστούν απέναντι στον ιό.

Ποιου εμβολίου άραγε όταν ούτε οι επιστήμονες δεν τολμούν να κάνουν προβλέψεις για το πότε θα βγει στην παραγωγή και θα είναι ασφαλές;

Δε μπορεί, κάτι θα ξέρει ο Κικίλιας παραπάνω εκτός κι αν είναι επικοινωνιακή πομφόλυγα.

Επίσημοι κυβερνητικοί παράγοντες μας ανακοινώνουν ότι ο σχεδιασμός για το άνοιγμα των σχολείων στις 7 Σεπτεμβρίου δεν αλλάζει.

Ασχέτως αν έχουμε 250 κρούσματα ημερησίως, ασχέτως αν ακόμη δεν έχουν γυρίσει όλοι από τις διακοπές τους.

Ασχέτως αν αυτοί οι ίδιοι οι κυβερνητικοί παράγοντες που βάζουν το χέρι τους στη φωτιά ότι τα σχολεία θα ανοίξουν και τα παιδιά μας θα είναι ασφαλή, μας λένε ότι βρισκόμαστε σε κόκκινο συναγερμό.

Οι ίδιοι δηλαδή που προετοιμάζονται να δημιουργήσουν  μερικές δεκάδες χιλιάδες «συνωστισμούς» στα σχολεία όλης της χώρας, μας λένε την ίδια ώρα να μην συγκεντρωνόμαστε πάνω από 5 – 10 άτομα μαζί, να μην πηγαίνουμε στα μπαρ μετά τις 12, να φοράμε μάσκες παντού.

Το πώς θα πάνε τα παιδιά στα σχολεία δεν το έχουμε καταλάβει. Το μόνο που ξέρουμε μέχρι τώρα είναι ότι θα ανοίξουν κανονικά, όλοι θα φοράνε μάσκες επί 6-7 ώρες σε αίθουσες των 25 και 30 παιδιών.

Αίθουσες που δεν φρόντισε κανείς να αποσυμφορήσει και σε σχολεία που είναι «προετοιμασμένα» γιατί έχουν αγοράσει δύο μπουκάλια αντισηπτικό. Μπάχαλο…

Στην ελληνική κοινωνία, ενδεχομένως και αλλού, επικρατεί ανορθολογισμός.

Κυριαρχεί η λογική του «ό,τι να ’ναι». Ή του «βλέποντας και κάνοντας» ή του «εγώ τα ξέρω όλα».

Λογικό από μια άποψη αν σκεφτεί κανείς ότι ούτε ούτε οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει με τον κοροναϊό.

Ωστόσο, λίγη σοβαρότητα, λίγος συντονισμός, ένας καλύτερος σχεδιασμός, μια καλύτερη ενημέρωση είναι εφικτά.

Οι πολίτες άγονται και φέρονται από τους κάθε λογής ηλίθιους συνωμοσιολόγους επειδή και οι επίσημοι φορείς χάνονται στη μετάφραση.

Είναι καιρός, λοιπόν, κι επειδή τα δύσκολα έρχονται σε όλα τα επίπεδα, να επικρατήσει η λογική. Να επανέλθει ο ορθολογισμός, να βουτάμε εν πάση περιπτώσει τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσουμε.

Απλοί πολίτες και θεσμικοί παράγοντες.