Μην πυροβολείτε τη Μύκονο

Εικόνα πρώτη: τα μπαρ και τα εστιατόρια της Χώρας της Μυκόνου σερβίρουν τα τελευταία ποτά και πιάτα. Μέχρι τις 24.00 θα πρέπει το προσωπικό των μαγαζιών να κάνει μια κούρσα και να σταματήσει τη μουσική, να πάρει λογαριασμούς, να κλείσει ταμείο, να μαζέψει τραπέζια και καρέκλες. Ολα υπό το άγρυπνο βλέμμα αστυνομικών ελέγχων.

Εικόνα δεύτερη: η ώρα είναι λίγο μετά τις 24.00. Οι επισκέπτες του νησιού, την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές υπολογίστε περίπου 40 χιλιάδες άνθρωποι, φεύγουν από τα μαγαζιά του περιορισμένου ωραρίου λόγω COVID-19 και συνεχίζουν σε after κάβες, όρθιοι έξω από μίνι μάρκετ και σε προσομοίωση συλλαλητηρίου στην πλατεία του Δημαρχείου με ένα πλαστικό ποτήρι στο χέρι. Οι νόμιμες νυχτερινές επιχειρήσεις έχουν κλείσει και τη σκυτάλη παίρνουν τα νέα υβρίδια διασκέδασης. Πολύ περισσότεροι διακτινίζονται σε φαραωνικές βίλες όπου στήνονται πάρτι με djs, μπουφέδες και σαξόφωνα. Οι βίλες υπήρχαν πάντα αλλά φέτος γνωρίζουν τις δόξες τους. Το ωράριο εξάλλου έχει περιοριστεί, όχι όμως και η διάθεση για clubbing.

Εικόνα τρίτη: οι τουρίστες που αποχωρούν από τα μπαρ στις 24.00 ακριβώς συνωστίζονται στα στενά της Χώρας Μυκόνου για να εξέλθουν του οικισμού ή να τον περιηγηθούν με ένα ποτήρι ανά χείρας. Είπατε πως με τα περιορισμένα ωράρια περιορίστηκε και ο συνωστισμός; Ή μήπως θα τα ρίξουμε στη σοφή αρχιτεκτονική του οικισμού με τα στενάκια λόγω ανέμων και αποτροπής των άλλοτε πειρατικών επιδρομών;

Επιμύθιον: γνωρίζαμε πως το φετινό καλοκαίρι θα ήταν δύσκολο. Η εξίσωση οικονομία-πανδημία-τουρισμός θα ήταν δύσκολη. Πιθανώς σωστά κηρύχθηκε restart στη Σαντορίνη από τον Πρωθυπουργό και έγινε κάλεσμα στον κόσμο να έλθει. Η σεζόν έπρεπε να σωθεί. Είναι έτσι η οικονομία διαρθρωμένη που ο τουρισμός έχει κυρίαρχη θέση. Η Μύκονος όμως βιώνει το τρίτο λοκντάουν της. Πιστέψτε με όποιον ρωτήσεις σήμερα στο νησί δεν ξέρει να σου πει τον αριθμό των κρουσμάτων. Σας διαβεβαιώ επίσης πως μέτρα τηρούνται, πρόστιμα πέφτουν και πως πολλοί επιχειρηματίες μπορούσαν να μην ανοίξουν καν αλλά υπάκουσαν στη στρατηγική του κράτους. Οι περισσότεροι εξ αυτών σήμερα τιμωρούνται. Οχι επειδή το προσωπικό τους δεν φοράει μάσκα σωστά ή επειδή δεν υπακούν στα νέα ωράρια. Αλλά επειδή ζούμε το καλοκαίρι του κλεφτοπόλεμου και ενός μετέωρου τουριστικού και οικονομικού σχεδίου που ακόμη αναζητείται.