Ελληνο-τουρκικός διάλογος, ή νέο-οθωμανικά κτίσματα στην άμμο…

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), μέχρι πριν από λίγους μήνες, βρισκόταν στα ημιτελικά στάδια των αποφάσεων για επιβολή κυρώσεων στην ερντογανική δικτατορική Τουρκία, για σειρά παραβιάσεων της εθνικής κυριαρχίας, σε χώρες της ανατολικής Μεσογείου (και πρωτίστως σε Ελλάδα, Κύπρο, Συρία και Λιβύη).

Και όμως, στην ύστατη αυτή φάση έστω και υποτονικών ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών, για αποτίναξη από τους ώμους των λαών της ανατολικής Μεσογείου, του βάρους των πολεμικών και κατακτητικών απειλών, η Γερμανία και το ΝΑΤΟ, ως άλλοι υψηλοί προστάτες της θρασύδειλης επεκτατικής θηριωδίας του ερντογανικού καθεστώτος, προσπαθούν να επισημοποιήσουν ένα «διάλογο» Αθήνας-Άγκυρας, εξ ορισμού απορριπτέον από την Ελλάδα. Και μάλιστα, όταν με όλο της το δίκαιο με το μέρος της, η χώρα μας αντιπροτείνει ως ακροτελεύτιο θέμα της οποιασδήποτε ελληνο-τουρκικής συνομιλίας την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης των δύο χωρών (ΑΟΖ).

Όμως, η ερντογανική Τουρκία, (με επικεφαλής την γραβατοφορεμένη νέο-ισλαμική αναχρονιστική τριανδρία Ερντογάν με τους ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ. Ακάρ και Τσαβούσογλου, όσο διαρκεί η ελληνική εμμονή για τα θέματα της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, άλλο τόσο κατασκευάζει ανύπαρκτα διμερή θέματα, όπως τουρκική, αντί για «μουσουλμανική» μειονότητα της ελληνικής Θράκης, αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών.

Και το χείριστο: Αναθεώρηση του βασικού κανόνα του Διεθνούς Δικαίου των Θαλασσών, σύμφωνα με τον οποίον τα νησιά έχουν δική τους ΑΟΖ και δικής τους υφαλοκρηπίδα. Δηλαδή κανόνα αποδεκτό από όλα τα προοδευμένα δημοκρατικά κράτη στον κόσμο, αλλά και τα Διεθνή Δικαστήρια.

Προσοχή στις παγίδες!

Η Φράου Άνγκελα Μέρκελ, οσοδήποτε και αν προσπάθησε να προσδέσει αλλά ματαίως στο φιλοτουρκικό της άρμα τον πιο καθαρόαιμο, αμιγώς Ευρωπαίο Εμμανουέλ Μακρόν, αλλά τόσο διατηρεί την ψευδαίσθηση, ότι μπορεί να παρασύρει και να παγιδεύσει την Ελλάδα σε προκατασκευασμένα ψευδοδιπλωματικά ναρκοπέδια.

Η γερμανίδα καγκελάριος γνωρίζει καλύτερα από όλους, ότι ο Ερντογάν έχει ανοίξει αδιαμφισβήτητα πολεμικά μέτωπα στη Μέση Ανατολή και τη ΒΑ Αφρική, γιατί όχι και στο Αιγαίο, με τις ατιμώρητες παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας, στην ελληνική θάλασσα και τον ελληνικό εναέριο χώρο.

Παρόλα αυτά, η κυρία Μέρκελ φαίνεται να περιφρονεί τον κανόνα σύμφωνα με τον οποίον ως προεδρεύουσα στην ΕΕ οφείλει α) να προτάσσει την προστασία των κρατών μελών της ΕΕ, που απειλούνται από μη μέλη της και β) με κάθε τρόπο να απαγορεύει σε χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ να εξοπλίζουν τις αντιμαχόμενες δυνάμεις στον λιβυκό εμφύλιο πόλεμο.

Άραγε, γιατί η μεροληπτική αυτή τακτική της γερμανίδας καγκελαρίου; Προφανώς για δύο λόγους:

α) Διότι εν όψει των προσεχών εκλογών, για τη γερμανική καγκελαρία, η κυρία Μέρκελ, ακόμη και αν δεν διεκδικήσει και νέα θητεία στο ύπατο αξίωμά της, είναι υποχρεωμένη, για να εξασφαλίσει την ενότητα του κόμματός της, της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, στο οποίο ανήκει, να υπολογίζει τα περίπου 3 εκατομμύρια των Τούρκων μεταναστών της Ομοσπονδιακής Γερμανίας.

β) Διότι η πολεμική βιομηχανία της Γερμανίας έχει κλείσει συμφωνία με την Τουρκία για παράδοση 3 υπερμοντέρνων επιθετικών υποβρυχίων, εκτός βέβαια από αμέτρητους άλλους γερμανικούς πολεμικούς εξοπλισμούς που αναδεικνύουν την Τουρκία, στον καλύτερο πελάτη πολεμικού υλικού της Γερμανίας!

Συμπέρασμα: Ακόμη και αν δολίως η πατρίδα μας συρθεί σε ναρκοθετημένο ελληνο-τουρκικό διάλογο, από τη γερμανική καγκελαρία, οφείλει να επιμείνει στη συζήτηση του μοναδικού θέματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας. Διαφορετικά: Ο δρόμος (της διαφυγής από την παγίδα) ανοιχτός και τα νέο-οθωμανικά σκυλιά δεμένα….

Όσο για το ΝΑΤΟ, εδώ επιβεβαιώνεται ο αφορισμός του Εμμανουέλ Μακρόν περί «κλινικώς νεκρής» συμμαχίας…