Αγαπητέ κύριε υπουργέ,

Θα είστε κουρασμένος. Την περασμένη Δευτέρα επισκεφθήκατε απροειδοποίητα την Τρίπολη της Λιβύης, προχθές ήσασταν στο Κίεβο, χθες σε Αθήνα και Αγκυρα. Τρεις μεγάλες κρίσεις σε μια εβδομάδα δεν είναι και λίγο. Και να σκεφτεί κανείς πως όταν αναλάβατε υπουργός Εξωτερικών, το 2018, ήσασταν περισσότερο γνωστός για μια σειρά από ήττες σας στο Ζάαρ και για το ότι είχατε ψηφιστεί λίγα χρόνια νωρίτερα ο πιο καλοντυμένος άνδρας στη Γερμανία.

Πέσατε όμως στα βαθιά και δείξατε ότι είστε δεινός κολυμβητής. Δείχνετε επίσης, ως πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, μια παλιομοδίτικη επιμονή σε ορισμένες αρχές που πολλοί (μεταξύ των οποίων κι ο προκάτοχός σας) τείνουν να ξεχνούν: μα πώς γίνεται, αναρωτηθήκατε πρόσφατα, να δεχθούμε και πάλι τη Ρωσία στους κόλπους της G7 όταν εξακολουθεί να κατέχει παρανόμως την Κριμαία; Και τώρα επιδιώκετε να ξαναφέρετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δύο χώρες που, αν κρίνει κανείς από τον δημόσιο λόγο, προτιμούν να αλληλοφοβερίζονται παρά να συζητούν.

Θα έχετε ακούσει ότι μας αρέσει να έχουμε έναν αποδιοπομπαίο τράγο που να του ρίχνουμε την ευθύνη για όσα δεν μπορούμε να κάνουμε οι ίδιοι. Παλιότερα ήταν η Αμερική. Στα χρόνια των Μνημονίων ήταν η χώρα σας – όχι εντελώς αδικαιολόγητα, θα συμφωνήσετε. Τώρα παρατηρείται κάτι περίεργο. Από τη μια σας κατηγορούμε ότι απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα δεν μας στηρίζετε όσο οι Γάλλοι. «Εχουμε μια τελείως διαφορετική προσέγγιση από τη Γερμανία για την αντιμετώπιση του γείτονά μας», λέει ένας υψηλός (και μη κατονομαζόμενος) έλληνας διπλωμάτης στο Politico. Από την άλλη, μόλις ένα τουρκικό πλοίο πλησιάσει τα ελληνικά νησιά καρφώνουμε τα μάτια μας στο κινητό της Μέρκελ.

Η αποστολή σας δεν είναι λοιπόν εύκολη. Ο Ερντογάν έχει έναν περίεργο τρόπο να δείχνει την καλή του θέληση: την παραμονή της επίσκεψής σας μετατρέπει σε τζαμί τη Μονή της Χώρας και παρατείνει για άλλες τέσσερις μέρες την παράνομη NAVTEX του στην Ανατολική Μεσόγειο. Εμάς, πάλι, μας αρέσει να επαναλαμβάνουμε τους εθνικούς μας μύθους – ή τις εθνικές μας αντιφάσεις: οι Τούρκοι παραβιάζουν την υφαλοκρηπίδα μας, που αποτελεί ταυτόχρονα και τη μόνη διαφορά που είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε μαζί τους.

Εσείς όμως είστε πια έμπειρος. Ξέρετε ότι οι φανατικοί καταφέρνουν να ακούγονται πάντα δυνατότερα. Ξέρετε ακόμη ότι στις λεπτομέρειες δεν κρύβεται μόνο ο διάβολος, αλλά καμιά φορά και ο άγγελος. Ως άνθρωπος που – κατά δήλωσή σας – μπήκατε στην πολιτική «λόγω του Αουσβιτς», δύσκολα μπορείτε να κατηγορηθείτε από τον τούρκο πρόεδρο για «ναζιστικές πρακτικές». Ως ήπιος σοσιαλδημοκράτης, δύσκολα μπορείτε να χαρακτηριστείτε από τους ελληνικούς συνωμοσιολογικούς κύκλους συνεχιστής των μεθόδων του Σόιμπλε.

Εχετε λοιπόν τις προδιαγραφές για να πετύχετε τον στόχο σας. Αρκεί να αγνοήσετε τα παράσιτα και να συγκεντρωθείτε στη μεγάλη εικόνα. Υπομονή, και καλό στομάχι!

Headlines