ούμε πράγματι σε μια παράδοξη εποχή. Με τις στρεβλώσεις που παράγει η παρατεταμένη πίεση και τις παραμορφώσεις προσώπων ή αξιών των ταραγμένων καιρών. Στην εποχή μας, οι ειδικοί έχουν γίνει πολιτικοί και οι πολιτικοί ειδικοί. Δεν έχει υπάρξει πιο βολική και αναντίρρητη δικαιολογία, προς αφοπλισμό κάθε συνομιλητή στην εκπαιδευτική κοινότητα του 2020, από τη φράση: «Το πρότειναν οι ειδικοί».

Εχουν ξεχάσει οι αρμόδιοι ότι οι ειδικοί είναι απλοί εμπειρογνώμονες που προτείνουν με βάση την εξειδίκευσή τους και οι πολιτικοί είναι εκείνοι που σταθμίζουν τα δεδομένα και παίρνουν αποφάσεις. Η επιστήμη, δε, έχει δεχθεί παγκοσμίως χτυπήματα την περίοδο της πανδημίας που μαστίζει τον πλανήτη, από το γεγονός και μόνο ότι για πρώτη φορά δημοσιεύονται με τόση ευκολία μελέτες χάριν της ταχύτητας, χωρίς να απαιτείται η αυστηρή αξιολόγηση που υπήρχε στο παρελθόν σε θέματα κρίσιμα για τη δημόσια υγεία.

Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές ότι οι επιστήμονες και οι ερευνητές είναι εκείνοι στους οποίους στηρίζεται το μέλλον της ανθρωπότητας. Ωστόσο, δεν προσφέρεται η περίοδος για εύκολους εντυπωσιασμούς, απόλυτες δηλώσεις και στοχοπροσήλωση στη συνεχή έκθεση από τα ΜΜΕ. Και αυτό αφορά τόσο πολιτικούς όσο και επιστήμονες.

Για παράδειγμα, ποιος ειδικός πρότεινε ότι 25 μαθητές σε μια τάξη, αντί για 10 ή 12 που επέλεξαν άλλες χώρες της ΕΕ, είναι το πιο ασφαλές σε περίοδο υγειονομικής κρίσης; Ποιος ειδικός πρότεινε ότι οι μάσκες πρέπει να χρησιμοποιούνται στις τάξεις των σχολείων αλλά όχι στα διαλείμματα; Εδώ ακούσαμε χθες την εξήγηση ότι παίζει ρόλο ο «χρόνος συγχρωτισμού» των παιδιών. Δηλαδή εάν δύο παιδάκια είναι διαρκώς αγκαλιά σε ένα διάλειμμα ή όχι μπορεί να προβλεφθεί εκ των προτέρων και να αποτελέσει κατευθυντήρια γραμμή;

Με τις εύκολες και αμφίσημες δηλώσεις και πολιτικές αποφάσεις, δημιουργούνται συχνά εστίες αντίθεσης που μπορεί να κορυφωθούν. Στην εκπαιδευτική κοινότητα της χώρας αρχίζει να δημιουργείται ένταση, η οποία χθες ξεκίνησε με τη μορφή απλής πλάκας, καθώς το Twitter κατακλύστηκε από ειρωνικά σχόλια για τον μέσο όρο των 17 μαθητών στις τάξεις που ανέφερε η υπουργός Παιδείας και το δωρεάν «παγουρίνο» στα παιδιά του δημοτικού.

Είναι προφανές ότι αν βγάλεις τον μέσο όρο των π.χ. 27 μαθητών που υπάρχουν σε σχολεία της Βούλας ή του κέντρου της Αθήνας με τους 4 των σχολείων του Κερασοχωρίου, δεν θα ξεπεράσεις τον μέσο όρο των 17…

«Οταν μπαίνεις στην τάξη να κάνεις μάθημα, κάνεις μάθημα στο σύνολο των μαθητών, όχι στον μέσο όρο τους» είπε χθες ο πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος Θανάσης Κικινής.

Η καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Αθηνά Λινού είπε στα «ΝΕΑ» ότι είναι επικίνδυνος ο συγχρωτισμός 25 παιδιών σε μια τάξη σε περίοδο με τριψήφια νούμερα κρουσμάτων κάθε μέρα. Επιπλέον, η μάσκα είναι πράγματι ένα πολύτιμο όπλο ενάντια στην πανδημία. Αλλά φαίνεται ότι από το σύνθημα «χέρια, απόσταση, μάσκα»  χάσαμε τελικά την απόσταση. Ο ίδιος ο ΕΟΔΥ, δε, αναφέρει ότι η μάσκα είναι συμπληρωματικό μέτρο, το οποίο όμως δεν υποκαθιστά καίριας σημασίας προληπτικά μέτρα, όπως η φυσική απόσταση ή η προσωπική υγιεινή (χέρια, μαντίλια κ.λπ.).

Αντί λοιπόν να διχάζουμε την εκπαιδευτική κοινότητα της χώρας με δηλώσεις του τύπου «θα τιμωρήσουμε όσους δεν βάλουν μάσκα», πρέπει να αναζητήσουμε πεδίο συνεργασίας και λογικές αποφάσεις. Kαι την 1η Σεπτεμβρίου να επανέλθουμε για να αξιολογήσουμε τα νέα δεδομένα.

Headlines