5ο Διεθνές Φεστιβάλ Καστελλορίζου: Τι θα προβληθεί σήμερα

Με μεγάλη επιτυχία διεξάγεται και φέτος, για 5η συνεχόμενη χρονιά, το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλόριζου.

Ένα φεστιβάλ που για πέμπτη χρονιά ξαναδίνει την χαμένη του αίγλη στο Καστελλόριζο φροντίζοντας να προβάλλει σπουδαία δείγματα κινηματογραφικής τέχνης πάνω στην ιστορία και την κοινωνία, αλλά και να οργανώνει πληθώρα δράσεων για μικρούς και μεγάλους.

Το Φεστιβάλ λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου στην άκρη του Αιγαίου, στο ειδυλλιακό Καστελλόριζο ένα μέρος απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς που δεν χαίρει της προβολής που του αξίζει. Κάθε χρόνο το «Πέρα από τα Σύνορα» διοργανώνει πληθώρα παράλληλων πολιτιστικών δράσεων στο νησί, προσφέροντας μια μεγάλη γιορτή πολιτισμού και κινηματογράφου στους μόνιμους κατοίκους αλλά και τους επισκέπτες του νησιού.

Φέτος, στην πιο δύσκολη διοργάνωση του Φεστιβάλ και έχοντας να αντιμετωπίσει την πανδημία του κοροναϊού κατατέθηκαν προς κρίση περισσότερες από 300 υποψηφιότητες από όλο τον κόσμο, εκ των οποίων η προκριματική επιτροπή επέλεξε 24 ντοκιμαντέρ (18 μεγάλου – μεσαίου και έξι μικρού μήκους) από 18 διαφορετικές χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία,  η Αυστραλία, το Ισραήλ κ.α.

Να σημειωθεί τέλος ότι όλα τα μέσα του Ομίλου ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ (Mega, One, ΒΗΜΑ, ΝΕΑ, in.gr) στηρίζουν την προσπάθεια που υπό αντίξοες συνθήκες γίνεται στο Καστελλόριζο, ενώ το Mega, εφέτος, είναι το τιμώμενο μέσο μαζικής ενημέρωσης του Φεστιβάλ, μια πρωτοβουλία της διοργάνωσης που έχει κάνει αίσθηση (στο παρελθόν έχει βραβευτεί εκτός άλλων το βρετανικό κανάλι ΒΒC).

Δείτε αναλυτικά το σημερινό πρόγραμμα

Τρίτη 27/8, 20:30

Ο Γιώργος του Κέδρου |

Yiorgos of Kedros
Ελλάδα | Greece 2020, 82’ WP

Σκηνοθεσία: Γιάννης Κολόζης, Γιώργος
Κολόζης | Directing: Yiannis Kolozis,
George Kolozis

Ένα προσωπικό ταξίδι στο χρόνο, μέσα από τις ματιές δύο γενεών κινηματογραφιστών, με την κάμερα να καταγράφει τη ζωή στο νησί της Δονούσας από τη δεκαετία του ’70 ως σήμερα. Ο Γιώργος Κολόζης πήγε για πρώτη φορά στη Δονούσα το 1972, τότε που δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα ούτε τουρισμός στο νησί. Μένοντας μόνος στην παραλία του Κέδρου, απέκτησε το όνομα «Ο Γιώργος του Κέδρου». Ο θάνατός του το 2009, οδήγησε το γιο του Γιάννη να συνεχίσει το έργο του, δημιουργώντας μια ιστορία στην οποία ο χρόνος αντιμετωπίζεται ως μια αναθεώρηση της παρούσας στιγμής.

Γιάννης Κολόζης
Ο Γιάννης Κολόζης έχει εργαστεί ως σκηνοθέτης, μοντέρ και διευθυντής φωτογραφίας. Τον τράβηξε για λίγο η μυθοπλασία, αλλά ακολουθώντας προς τα πίσω τα βήματα κατέληξε στο ντοκιμαντέρ. Το πρώτο του μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ «Un Cόndor» γυρίστηκε στη Χιλή, ενώ το δεύτερο «Ο Γιώργος του Κέδρου» γυρίστηκε από τη δεκαετία του ’70 ως το 2018 από τον ίδιο και τον πατέρα του.

Γιώργος Κολόζης
Ο Γιώργος Κολόζης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε οικονομικά, φωτογραφία και σκηνοθεσία κινηματογράφου. Από νωρίς πίστεψε στην ιδέα του ανεξάρτητου κινηματογραφιστή και στράφηκε στο ντοκιμαντέρ. Από το 1985 διεύθυνε την εταιρία παραγωγής ταινιών Φωτοκίνηση σκηνοθετώντας ντοκιμαντέρ. Πέθανε το 2009.

Τρίτη 27/8, 22:00

The Expert

Ισπανία | Spain 2019, 23’ GP
Σκηνοθεσία | Directing: Carlota
Coronado, Clara Roca

Όλα γεννιούνται με ένα αίνιγμα. Ένα αίνιγμα με μια πολύ απλή απάντηση, αλλά για πολλούς ανθρώπους η απάντηση δεν είναι τόσο προφανής. Γιατί;

Καρλότα Κορονάδο, Κλάρα Ρόκα
Η Καρλότα Κορονάδο και η Κλάρα Ρόκα ενώνουν τις δυνάμεις τους για να γράψουν και να σκηνοθετήσουν αυτό το σύντομο ντοκιμαντέρ. Για την Κλάρα Ρόκα (Menorca, 1986) το «La eminencia» σηματοδοτεί το ντεμπούτο της στη σκηνοθεσία ταινιών, αφού σπούδασε κινηματογράφο και φωτορεπορτάζ στην Αργεντινή και την Ισπανία και εργάστηκε στη διαφήμιση και την παραγωγή θεάτρου. Για την Καρλότα Κορονάδο (Μαδρίτη, 1978), αυτή είναι η δέκατη ταινία μικρού μήκους της ως σκηνοθέτης. Η Καρλότα είναι επίσης ιδρύτρια του Zampanò Producciones, μαζί με τον Giovanni Maccelli, του οποίου οι ταινίες μικρού μήκους έχουν λάβει πολλά εθνικά και διεθνή βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου Γκόγια για την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους.

Τρίτη 27/8, 22:30

Mirador

Ουρουγουάη | Uruguay 2019, 70’
Σκηνοθεσία | Directing: Antόn Terni

Ο Πάμπλο ζει σε μια απομονωμένη περιοχή της Ουρουγουάης, στην καρδιά ενός άγριου τοπίου. Ένα αυτοσχέδιο ποτοποιείο, το παλιό μαγνητοφωνάκι όπου ηχογραφεί ποιήματα και οι δύο αχώριστοι φίλοι του, ο Όσκαρ και η Βαλέρια, είναι όλη η συντροφιά που χρειάζεται. Καθώς ο φακός αγκαλιάζει στοργικά τις περιπέτειες της καθημερινότητάς τους , μια –όχι ακριβώς ασήμαντη– λεπτομέρεια περνά σχεδόν απαρατήρητη: είναι και οι τρεις
τυφλοί. Ένα τρυφερό οδοιπορικό που μας υπενθυμίζει ότι τα μάτια βρίσκουν τον τρόπο να βλέπουν ακόμη και στο πιο πυκνό σκοτάδι. Μια χαμηλόφωνη ελεγεία στις αναζωογονητικές δυνάμεις της φιλίας και της συντροφικότητας, που φωτίζουν το μονοπάτι της ζωής.

Αντόν Τέρνι
Ο Αντόν Τέρνι (Μοντεβιδέο, Ουρουγουάη, 1979) αποφοίτησε από την Σχολή Κινηματογράφου της Ουρουγουάης. Ενώ σπούδαζε, ολοκλήρωσε δύο ταινίες μικρού μήκους: La Jaula και A Ojos de Búho. Μεταξύ 2003
και 2012, ο Τέρνι έζησε στην Πόλη του Μεξικό και εργάστηκε σε αρκετές εταιρείες παραγωγής ως διευθυντής. Ενώ βρισκόταν στο Μεξικό, σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία «Ánima», μια αφηγηματική ταινία που έκανε το ντεμπούτο της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Morelia το 2011. Σήμερα ζει στο Μοντεβιδέο, όπου ίδρυσε το Halo με την Πατρίτσια Ολβέιρα. Το ντοκιμαντέρ Mirador είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του.

Τρίτη 27/8, 23:50

Lessons in Humanity

Κροατία | Croatia 2019, 53’
Σκηνοθεσία | Directing: Branko Istvancic

Κροάτες βετεράνοι από το Pakrac, σε συνεργασία με το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου της πόλης, Pakrac, έσωσαν περίπου τριακόσιους ασθενείς από βέβαιο θάνατο σε μια ανθρωπιστική εκκένωση το απόγευμα της 29ης Σεπτεμβρίου 1991. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς ήταν Σέρβοι από το θάλαμο ψυχιατρικής. Στα άτομα που συμμετείχαν στην εκκένωση αποδόθηκε το Αξίωμα των Ηρώων της Ανθρωπότητας. Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Veljko Djordjevic.

Μπράνκο Ίστβανσιτς
Ο Μπράνκο Ίστβανσιτς αποφοίτησε από την Ακαδημία Δραματικής Τέχνης στο Ζάγκρεμπ το 1999. Βαθιά ριζωμένος στην κροατική παράδοση ντοκιμαντέρ, ο Ίστβανσιτς δίνει ιδιαίτερη προσοχή στον άνθρωπο,
αντιμετωπίζοντας με χιούμορ τους ήρωές του. Στα ντοκιμαντέρ του συγκαταλέγεται η βραβευμένη ταινία μικρού μήκους «Wellman» (2003) και το καταξιωμένο «The Cormorant Scarecrow» (1998). Η πρώτη
μεγάλου μήκους ταινία του «The Ghost in the Swamp» (2006) ήταν η δεύτερη ταινία στο box office της Κροατίας το 2006 και σηματοδότησε την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για ταινίες μεγάλου μήκους για παιδιά. Η ταινία μικρού μήκους «Recycling» (2009) ήταν μέρος των Zagreb Stories