Νέα αιχμηρή επιστολή Τουρκίας στον ΟΗΕ : Στις διερευνητικές επαφές δεν συζητάμε μόνο οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας

Με μία ιδιαίτερα αιχμηρή επιστολή, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στα Ηνωμένα Έθνη Φεριντούν Σινιρλίογλου ξαναχτυπά.

Ο τούρκος διπλωμάτης και επί χρόνια επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας της γείτονος στις διερευνητικές επαφές, στην επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες επισημαίνει δύο σημεία που σίγουρα θα τα βρει μπροστά του ο Νίκος Δένδιας, που αναμένεται σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος» να συναντηθεί προσεχώς με τον κ. Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη.

Πρώτον, ο κ. Σινιρλίογλου κατηγορεί την Ελλάδα ότι προχώρησε στην υπογραφή της συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο μία ημέρα πριν από την προγραμματισμένη και συμφωνημένη παράλληλη ανακοίνωση από την Αθήνα και την Άγκυρα της επανέναρξης των διερευνητικών επαφών.

Όπως όμως προσθέτει, οι διερευνητικές επαφές δεν έχουν ως αντικείμενο μόνο την οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, όπως είχε αναφέρει σε αντίστοιχη επιστολή της προς τον κ. Γκουτέρες η ελληνίδα Μόνιμη Αντιπρόσωπος, πρέσβης Μαρία Θεοφίλη.

«Απροθυμία της Ελλάδας για διάλογο»

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Σινιρλίογλου, «η χρονική στιγμή της συμφωνίας (σ.σ. Αθήνας και Καϊρου) καταδεικνύει την απροθυμία της Ελλάδος να εισέλθει σε έναν ουσιαστικό διάλογο με την Τουρκία. Επιπρόσθετα, το περιεχόμενο των διερευνητικών επαφών έχει συμφωνηθεί να μείνει μακριά από τη δημοσιότητα κατόπιν αιτήματος της ελληνικής πλευράς. Αποτελεί ειρωνεία ο έλληνας Μόνιμος Αντιπρόσωπος να ανακοινώνει το περιεχόμενο των συνομιλιών ωσάν το μόνο ζήτημα αυτών να είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.»

«Στην πραγματικότητα», τονίζει ο κ. Σινιρλίογλου, «οι διερευνητικές επαφές είναι ένας συνολικός μηχανισμός διαλόγου (comprehensive dialogue mechanism), που επιτρέπει στην Τουρκία και στην Ελλάδα να συζητούν όλα τα εκκρεμή ζητήματα (outstanding issues).»

«Αυτά τα ζητήματα περιλαμβάνουν οπωσδήποτε περισσότερα από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδα» εξηγεί με νόημα ο κ. Σινιρλίογλου, «φωτογραφίζοντας» τις συζητήσεις περί της επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδος.

Δεύτερον, ο τούρκος αξιωματούχος εισέρχεται σε ειδικότερα ζητήματα που προκύπτουν από τη συμφωνία οριοθέτησης Αθήνας – Καΐρου.

Όπως τονίζει, η Ελλάδα με τη συμφωνία αυτή, αλλά και με την επίσης πρόσφατα υπογραφείσα συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με την Ιταλία, «αναγνωρίζει επίσης ότι τα νησιά δεν δικαιούνται αυτόματα υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ».

Ο κ. Σινιρλίογλου προχωρά ένα βήμα παραπέρα σημειώνοντας ότι «ακόμη και η Κρήτη, το πέμπτο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου με έκταση 8.300 τετραγωνικά χιλιόμετρα, έχει λάβει μειωμένη επήρεια σύμφωνα με την αποκαλούμενη συμφωνία Αιγύπτου και Ελλάδος. Ωστόσο, ο επίμονος ελληνικός ισχυρισμός προβλέπει πλήρη επήρεια για το Καστελλόριζο, αν και θα του δινόταν μόνο αιγιαλίτιδα ζώνη, αλλά καθόλου υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ σύμφωνα με τη νομολογία των σχετικών διεθνών δικαστηρίων».

Ο κ. Σινιρλίογλου επικαλείται μάλιστα τρεις σχετικές αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και πιο συγκεκριμένα εκείνη του 1977 στην Υπόθεση Γαλλίας – Ηνωμένου Βασιλείου, του 2009 στην Υπόθεση Ρουμανίας – Ουκρανίας και του 2012 μεταξύ Νικαράγουας – Κολομβίας.

Η επιστολή