Μίλτος Πασχαλίδης: Αν πιστεύεις ότι ένα τραγούδι έχει γραφτεί για εσένα, τότε έχει γραφτεί για σένα

Ο Μίλτος Πασχαλίδης το βράδυ της Τρίτης θα ανέβει στο Θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη για να κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά. Να χαρίσει στο κοινό μουσικές ιστορίες και να ταξιδέψει στον δικό του μαγικό κόσμο.

Μπορεί οι συνθήκες να έχουν αλλάξει και η έξαρση του κοροναϊού να εμποδίζει τις στενές επαφές και την παρουσία χωρίς μάσκα, ωστόσο οι φίλοι του θα είναι και πάλι εκεί. Να μοιραστούν μαζί του μια μοναδική μουσική εμπειρία, όπως κάνουν παρέα εδώ και σχεδόν 30 χρόνια.

«Είσαι αισιόδοξος;» τον ρωτάω λίγο πριν ξεκινήσω την ηχογράφηση. «Είμαι καταδικασμένος να είμαι αισιόδοξος» μου απαντάει «Έχω μια κόρη 11,5 ετών και μια νεογέννητη. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς».

Πόσο διαφορετικές ήταν οι συναυλίες που έκανες ήδη ενόψει κοροναϊού;

Είναι ένα παράξενο καλοκαίρι για όλο τον κόσμο. Εμείς κάναμε ήδη τέσσερις-πέντε συναυλίες, θα κάνουμε και δύο-τρεις ακόμα. Έτσι για να μην πούμε ότι πήγε χαμένο το καλοκαίρι.

Προλάβαμε και κάναμε κάποιες συναυλίες πριν από την επιβολή μάσκας και κάποιες μετά. Στις πρώτες ειδικά, ο κόσμος από την κλεισούρα ήθελε πάρα πολύ να πάει να ξεσκάσει. Να δει ανθρώπους που αγαπάει και να ακούσει τραγούδια που αγαπάει. Οι δύο τελευταίες συναυλίες που κάναμε ήταν με την επιβολή μάσκας σε όλη τη διάρκεια της συναυλίες. Ήταν μια μυστήρια εικόνα. Οι άνθρωποι όμως δείχνουν πόσο το θέλουν, πόσο ανάγκη έχουν να ακούσουν τα τραγούδια μας. Γιατί στην πραγματικότητα είναι σαν να τους βάζουν όλο εμπόδια. Αποστάσεις και μετά μάσκα. Είναι σαν να τους λέει κάποιος “για να πας να δεις μια συναυλία, πρέπει να το θέλεις πάρα πολύ”. Αυτοί το θέλουν πάρα πολύ.

Υπάρχει ρίσκο να μολυνθείς πηγαίνοντας σε μια συναυλία;

Στη δική μας περίπτωση δεν υπάρχει καθόλου ρίσκο. Από τη στιγμή που όλοι φοράνε μάσκα, δεν κινδυνεύει κανείς. Το κοινό είναι μόνο καθήμενο, ο κόσμος δεν συγχρωτίζεται, άρα το ρίσκο είναι ελαχιστοποιημένο.

Εγώ θέλω με αυτούς που θα έρθουν να περάσουμε μια ωραία βραδιά μεταξύ μας. Είναι μια πρωτόγνωρη συνθήκη για όλους μας. Ούτε για εμάς είναι εύκολο. Δεν πρέπει να υπάρχει μια επίφαση κανονικότητας. Πρέπει να επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα με άλλους κανόνες. Να μην προσποιούμαστε ότι όλα είναι ίδια.

Πώς αντιμετωπίζετε εσείς πάνω στη σκηνή τους νέους κανόνες;

Εμένα δεν με πειράζει καθόλου να παίζω μόνο σε καθήμενους. Η θεατρική συνθήκη μου αρέσει. Αυτό με τη μάσκα στον εξωτερικό χώρο τελικά κάπως μπορεί να δουλέψει.

Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα συνεχίσουν αυτά τα επαγγέλματα τον χειμώνα. Ακόμα και στο θέατρο είναι δύσκολο να πάει κάποιος να δει παράσταση 2,5 ώρες και να φοράει μάσκα. Πόσο μάλλον σε μουσικές σκηνές. Όσο διαρκεί η καλοκαιρία αυτό μπορεί να δουλέψει πιο εύκολα.

Αλλάζουν τα νέα δεδομένα την ανταπόκριση του κόσμου;

Ήταν πολύ συγκινητικό αυτό που ζήσαμε στις συναυλίες που κάναμε. Δεν μπορούσα να χαλάσω κανένα χατίρι στον κόσμο. Μου ζητούσαν τραγούδια που δεν θυμόμουν και εγώ ότι είχα πει.

Ο κόσμος αναπτύσσει, ευτυχώς, ακόμα μια δική του σχέση με κάποια τραγούδια που είναι ανεξάρτητη με αυτό που προβάλλεται. Αναπτύσσει μια σχέση γιατί εκλαμβάνει τα τραγούδια ως δικά του. Το έχω πάθει και εγώ να λέω “κοίτα τον μπαγάσα, για εμένα το έχει γράψει αυτό, πού το ήξερε”. Το κοινό αγαπάει πράγματα που εμείς δεν φανταζόμαστε καν. Ως αντίδωρο, λοιπόν, αισθάνεσαι την ανάγκη να τους τα χαρίσεις.

Αν ένα τραγούδι πιστεύεις ότι έχει γραφτεί για εσένα, έχει γραφτεί για εσένα. Όταν ήμουν μικρότερος με ξάφνιαζε η ατάκα, τώρα λέω “ασφαλώς”. Είμαι βέβαιος ότι τα τραγούδια πάντα βρίσκουν αποδέκτες. Ο Άλκης Αλκαίος έλεγε “τα τραγούδια σας είναι στέγη και τροφή”… Που τα δικά του τραγούδια είναι στέγη και τροφή για εμάς.

Μέσα στην καραντίνα κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος σου «Στη χώρα των αθώων». Πώς τον υποδέχθηκε το κοινό;

Τον έχει αγκαλιάσει πολύ. Τραγουδάνε «Τη χώρα των αθώων» που είναι μακρινάρι, ένα σκληρό ποίημα του Μάνου Ελευθερίου. Ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες αυτός ο δίσκος έφτασε σε ένα ποσοστό του κόσμου, αλλά ακόμα δεν τον έχω τραγουδήσει κανονικά. Όταν τον χειμώνα μαζευτούμε, θα κάνουμε μια σωστή παρουσίαση.

Έχεις σχέδια για το χειμώνα;

Περιμένουμε τα πρωτόκολλα. Το μόνιμό μου στέκι είναι ο «Σταυρός του Νότου» και δεν σκέφτομαι να αλλάξω τόπο. Όταν μάθω ακριβώς τους όρους, θα καταλάβω και τι μπορώ να σχεδιάσω.

Ως γονιός πώς αντιμετωπίζεις τους νέους κανόνες στη λειτουργία των σχολείων;

Εγώ σε όλη αυτή την ιστορία μπαίνω αθώος σε αυτά που ακούω. Αν με κοροϊδεύουν μαγκιά τους. Προσπαθώ να είμαι όσο τον δυνατόν λιγότερο καχύπτοπτος γίνεται. Δεν θέλω να μπαίνω σε θεωρίες συνωμοσίας, ούτε να υπερβάλλω. Το ίδιο λέω και στην κόρη μου. Βλέποντας και κάνοντας.

Φαντάζομαι ότι οι άνθρωποι που βγάζουν οδηγίες για τα σχολεία δεν είναι τρελοί. Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνουν πως δεν μπορούν να κάτσουν 5,5 ώρες χωρίς να βγάζουν τη μάσκα.