Γιατί κάνουν λάθος όσοι θεωρούν τον Τραμπ… ξεγραμμένο – Η «παγίδα» που απειλεί τους Δημοκρατικούς

Στο συνέδριο των Δημοκρατικών τις προηγούμενες ημέρες υπήρχε ένα υπόγειο ρεύμα φόβου. Όμως, το άγχος που ταλάνιζε το κόμμα δεν επικεντρώνονταν στις ανησυχίες ότι ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί στην πραγματικότητα να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, αλλά στο ότι ο πρόεδρος θα τις «κλέψει», σαμποτάροντας την ψήφο ή αρνούμενος να δεχθεί την ήττα του.

Η κωμικός Σάρα Κούπερ περιέγραψε περιληπτικά την επικρατούσα άποψη όταν είπε πως «ο Ντόναλντ Τραμπ γνωρίζει πως δεν μπορεί να κερδίσει δίκαια και τίμια». Άλλωστε, ο πρόεδρος έχει αρνηθεί να δεσμευτεί ότι θα δεχθεί τα αποτελέσματα των εκλογών.

Όμως, σύμφωνα με τον Gideon Rachman των Financial Times, με το να επικεντρώνονται στον κίνδυνο της κλεμμένης ψηφοφορίας, οι Δημοκρατικοί κινδυνεύουν να υποβαθμίσουν έναν πιο συμβατικό κίνδυνο: να κερδίσει ο Τραμπ χωρίς να «κλέψει».

Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τον Τζο Μπάιντεν να προηγείται κατά πολύ του Τραμπ, εδώ και μήνες. Σε αυτούς που σημειώνουν πως οι δημοσκοπήσεις προέβλεπαν επίσης νίκη της Χίλαρι Κλίντον το 2016, υπενθυμίζεται πως το τρέχον μέσο προβάδισμα των περίπου 9 ποσοστιαίων μονάδων του Μπάιντεν είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που είχε η Κλίντον.

Αλλά τα προβαδίσματα έχουν ξεπεραστεί στο παρελθόν. Το 1988 ο Δημοκρατικός Μάικλ Δουκάκης είχε προβάδισμα 17 μονάδων μετά το συνέδριο αλλά έχασε τον Νοέμβριο. Το σύστημα του κολεγίου των εκλεκτόρων επίσης ευνοεί δομικά τους Ρεπουμπλικάνους, κάτι που σημαίνει πως ο Μπάιντεν ίσως χρειαστεί να προηγηθεί με τέσσερις μονάδες στις εθνικές εκλογές για να είναι σίγουρος για τη νίκη.

Οι αγορές στοιχηματισμού οπωσδήποτε δεν προεξοφλούν την πιθανότητα νίκης του Τραμπ. Τα τελευταία στοιχήματα βάζουν τις πιθανότητες του προέδρου να επανεκλεγεί μεταξύ του 36% και του 43%.

Ακόμα και ορισμένες από τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν τον Μπάιντεν να προηγείται κατά πολύ, περιέχουν λεπτομέρειες που υποδηλώνουν ότι μπορεί να υπάρχει κρυφή στήριξη για τον πρόεδρο.

Η ευκαιρία και τα εμπόδια του Τραμπ

Όπως αναφέρουν οι Financial Times, ορισμένοι έμπειροι πολιτικοί των Δημοκρατικών στις πολιτείες – κλειδιά νιώθουν νευρικότητα. Η Ντέμπι Ντίνγκελ, βουλευτής του Μίσιγκαν, δήλωσε στο «The Atlantic» τον Ιούλιο πως μια δημοσκόπηση που έδειχνε τον Μπάιντεν να προηγείται με 16 μονάδες στο Μίσιγκαν είναι «ανοησίες».

Η ίδια συνόψισε τις ανησυχίες της για το αίσθημα των ψηφοφόρων παραθέτοντας μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έγινε viral: «νόμιζα πως ήμουν ένας απλός άνθρωπος. Αλλά γεννήθηκα λευκός σε οικογένεια με δυο γονείς, κάτι που τώρα πια με χαρακτηρίζει ως προνομιούχο, ρατσιστή και υπεύθυνο για την δουλεία».

Ακόμα και η παράθεση ενός τέτοιου κειμένου θα μπορούσε να είναι αμφιλεγόμενη στους κύκλους του Δημοκρατικού κόμματος, αφού ορισμένοι υποστηρικτές μπορεί να θεωρήσουν πως προσδίδει αξιοπιστία και σιωπηρή στήριξη σε ρατσιστικά αισθήματα. Οι Δημοκρατικοί αρχικά αντέδρασαν στην ήττα το 2016 με αποφασιστικότητα να ασχοληθούν με τα προβλήματα της λευκής εργατικής τάξης. Αλλά αυτό εκτοπίστηκε από την οργή για την συμπεριφορά του προέδρου και από μια παθιασμένη επικέντρωση στη φυλετική αδικία.

Αυτό δυνητικά δίνει στον Τραμπ μια ευκαιρία. Η εκλογική του στρατηγική στοχεύει ακριβώς στην οργή και στην πικρία των λευκών ψηφοφόρων. Θα καλοδέχονταν μια εκλογική διαδικασία που θα επικεντρώνονταν στα ζητήματα της φυλής.

Ωστόσο, ο αμερικανός πρόεδρος αντιμετωπίζει τεράστια εμπόδια, πολλά εκ των οποίων τα έχει δημιουργήσει ο ίδιος, όπως η διαχείριση της πανδημίας του κοροναϊού,

Πολλοί Δημοκρατικοί δυσκολεύονται να καταλάβουν πώς θα μπορούσε κανείς να ψηφίσει τον Τραμπ –υποθέτουν πως θα πρέπει να έχει να κάνει με τον ρατσισμό ή τη διανοητική υστέρηση. Αλλά αυτή ακριβώς η ανικανότητα να συμπονέσουν ή να καταλάβουν τους ανθρώπους εκείνους που σκέφτονται να ψηφίσουν υπέρ του προέδρου, είναι η μεγαλύτερη δυνητική αδυναμία των Δημοκρατικών.

Όπως αναφέρει το ίδιο δημοσίευμα, η εκστρατεία του Τραμπ θα κάνει ό,τι μπορεί για να πείσει τους βασικούς ψηφοφόρους του πως παραμένουν, όπως το έθεσε η Κλίντον, οι «άθλιοι» -μια κατεστραμμένη και περιφρονημένη ομάδα. Αυτή η στρατηγική της πικρίας ήταν αποτελεσματική στο παρελθόν και δίνει στον Τραμπ πιθανότητες να ξανακερδίσει.