Τα «τηλεσκουπίδια», η μηχανή του κιμά και η υποκρισία του… φιλοθεάμονος κοινού
Οποιος επιλέγει να γίνει μέρος ενός τηλεοπτικού σκουπιδαριού, το κάνει έχοντας γνώση ότι θα εξευτελιστεί για λίγα λεπτά διασημότητας. Ή για λίγα χρήματα...
Κάθε τηλεοπτική εκπομπή είναι «προϊόν». Δηλαδή βγαίνει στους δέκτες μας για να το δούμε, να γράψει υψηλά νούμερα τηλεθέασης, να «πουλήσει» κατά το κοινώς λεγόμενον.
Και να έρθει η διαφήμιση, τα λεφτά δηλαδή, για να κριθεί και η επιτυχία της.
Κάθε εκπομπή, σοβαρή, ενημερωτική, ψυχαγωγική ή «τηλεσκουπίδι», βγαίνει προκειμένου να την δει ο τηλεθεατής και να πουλήσει διαφήμιση, τα έσοδα που χρειάζεται κάθε κανάλι.
Αυτά είναι γνωστά, όπως γνωστό τοις πάσι είναι και το γεγονός ότι η λεγόμενη trash TV «πουλάει» περισσότερο σε όλο τον κόσμο. Ο,τι πιο εύπεπτο, ό,τι πιο «βρόμικο» ή ευτελές, ό,τι πιο υποκριτικό που απευθύνεται στα πιο ταπεινά ένστικτα τραβάει και το… φιλοθεάμον κοινό.
Ως εκ τούτου δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ένα ακόμη τηλεσκουπίδι, που έχει μακρά, παγκόσμια τηλεοπτική ιστορία, κι έχει κάνει θραύση και στην Ελλάδα, ήρθε και… κατέκτησε το κοινό.
Ούτε θα πρέπει να μας «ενοχλούν» όλες αυτές οι αθλιότητες που ακούστηκαν από την πρώτη ημέρα της… εθελοντικής καραντίνας και μιας σκηνοθετημένης ζωής που γίνεται βορά στα μάτια του κόσμου.
Η παραγωγή των συγκεκριμένων τηλεσκουπιδιών ξέρει τι πουλάει. Βάζεις στη μηχανή του κιμά λίγο απ’ όλα και είναι σίγουρη η συνταγή της επιτυχίας.
Όλα είναι τόσο αριστοτεχνικά στημένα ώστε ο τηλεθεατής θα «τσιμπήσει».
Ειδικά τώρα που υπάρχει και ένα εργαλείο που λέγεται «social media» με το οποίο, ακόμη κι αν αποφεύγεις να καταναλώσεις τα σκουπίδια, σου έρχονται στο πιάτο σου από εκεί που δεν το περιμένεις.
Η κρεατομηχανή
Ετσι, λοιπόν, στην κρεατομηχανή θα μπουν όλοι.
Και οι ανθυποσελέμπριτι που θέλουν να κάνουν καριέρα με τα «προσόντα» τους.
Και κάποιοι άγνωστοι και άγνωστες που θέλουν να κερδίσουν 15 ή και περισσότερα λεπτά διασημότητας για να τα εξαργυρώσουν μετά σε κάποιο συνοικιακό μπαρ. Ή ως παρουσιαστές σε κάποια τοπικά καλλιστεία ή σε κάποια γιορτή της προβατίνας.
Και οι… ματσό νεαροί με τα τατουάζ παντού και οι μικρούλες με τα μικροσκοπικά μπικίνι.
Και οι γκέι, αλλά και οι στρέιτ, που δεν «καταλαβαίνουν» πώς…γίνεται κάποιος ομοφυλόφιλος και θέλουν να τον νουθετήσουν για να έρθει στον σωστό δρόμο.
Και αυτοί που δεν έχουν πρόβλημα να τους δει ένα εκατομμύριο κόσμος να κάνουν μαζί μπάνιο, να αφήνουν χυδαία σεξιστικά υπονοούμενα ή να στέλνουν σεξουαλικά μηνύματα.
Είπαμε από την αρχή. Τηλεοπτικό προϊόν, καλά σκηνοθετημένο, με επιλεγμένους σε οντισιόν «παίκτες» που ο καθένας παίζει το ρόλο που του ανατέθηκε.
Και όλοι μαζί μια «ωραία παρέα» που μας θυμίζει ότι η τηλεόραση μπορεί να μοιάζει με χωματερή.
Αυτό, όμως, που δεν αντέχω με τίποτε είναι η υποκρισία όλων αυτών που κουνάνε το δάκτυλο σε όσους προβάλλουν κάθε σκουπίδι.
Και σε όσους εμφανίζονται υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, των ατομικών ελευθεριών ή της ανάγκης για την προστασία της ατομικότητας, της προσωπικότητας, της σεξουαλικής επιλογής, της ελευθερίας του ανθρώπου γενικότερα να επιλέγει ό,τι γουστάρει στη ζωή του.
Οποιος επιλέγει να γίνει κομμάτι της μηχανής του κιμά είναι άξιος της μοίρας του. Διότι δίνει τη συγκατάθεσή του να τον «εκμεταλλευτεί» η τηλεόραση και να τον στύψει σαν λεμόνι.
Να τον εξευτελίσει, να τον προσβάλλει, να του δημιουργήσει ενοχές ή να τον κάνει να κλάψει.
Όλα τα υπόλοιπα είναι υποκρισία μας κοινωνίας που δήθεν «σοκάρεται» με όσα βλέπει, αλλά σπεύδει να τα δει γιατί αλλιώς δεν μπορεί να είναι trendy.
Σπεύδει να βάλει το μάτι στην κλειδαρότρυπα και να «σοκαριστεί» από τον γκέι, την «πεταχτούλα» ή τον «περίεργο».
Γιατί πώς θα σταθεί την άλλη ημέρα στο γραφείο όταν όλοι θα συζητούν για τα σκουπίδια;
Γιατί πώς θα «ποστάρει» την αποψάρα του, αν δεν έχει δει έστω και λίγο από την ξεφτίλα και δεν έχει γίνει και ο ίδιος το στήριγμα όσων πουλάνε την αθλιότητα ως τηλεοπτικό προϊόν;
Όταν, σύμφωνα με τα στατιστικά, 3 στους 10 τηλεθεατές των σκουπιδιών της τηλεόρασης έχει υψηλή μόρφωση, κι όταν μεγάλη πλειοψηφία των νέων 18 έως 40 ετών (το λεγόμενο δυναμικό κοινό) μένει καρφωμένο επί ώρες στην «αποθήκη με τα λύματα» ε, τότε δεν υπάρχει ελπίδα.
Δεν θέλετε να μετατρέπεται η τηλεόραση σε χωματερή ζωών και οι άνθρωποι να γίνονται «κομμάτια κρέας»;
Απλά κλείστε την τηλεόραση. Η TV είναι το πιο δημοκρατικό μέσο διότι δίπλα μας υπάρχει ένα μικρό μηχανηματάκι που λέγεται «τηλεχειριστήριο».
Κι έχει ένα μικρό κουμπάκι που γράφει «exit». Απλά είναι τα πράγματα…
Οι ιεροκήρυκες της ηθικής σε μια χαλασμένη κοινωνία είναι απλά υποκριτές.
- Γιορτές στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
- Αγρίνιο: «Συνήθως οι σεισμοί στην Τριχωνίδα έχουν συνέχεια» λέει ο Λέκκας – «Χρειάζεται επιτήρηση»
- Παράταση στην άφιξη Μενσά
- «Good Luck, Babe!»: Πώς το κομμάτι της Chappell Roan έγινε o ύμνος της γενιάς των situationships
- Μπρίτνεϊ Σπίαρς: «Έχω βαριά μελαγχολία, έχω σιχαθεί τόσο πολύ τους ανθρώπους»
- Παππούς θα γίνει ο Μίχαελ Σουμάχερ – Η κόρη του Τζίνα περιμένει το πρώτο της παιδί