Δικαίωση για τον ΛΟΑΤΚΙ ακτιβιστή, Ηλία Γκιώνη

Μια Κυριακή των Εξαρχείων, στις 23 Αυγούστου, ο Ηλίας Γκιώνης άκουσε από έναν άντρα των ΜΑΤ την εξής φράση: «Για δες έναν άντρακλα που περνάει». Και απάντησε παραθέτοντας τον αντιρατσιστικό νόμο: Είναι αδίκημα να στοχοποιείς κάποιον για την σεξουαλική του ταυτότητα ή την ταυτότητα φύλου. Οι αστυνομικοί, ωστόσο, είχαν άλλη άποψη κι έτσι ο Ηλίας βρέθηκε στο τμήμα κατηγορούμενος για απειλή και εξύβριση.

Ο Ηλίας, λοιπόν, πέρασε από δίκη σήμερα, 4 Σεπτεμβρίου και αθωώθηκε πανηγυρικά από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών. «Πανηγυρικά» γιατί τις προηγούμενες ημέρες ξεκίνησε μία άμεση κινητοποίηση προς υπεράσπισή του και όταν πια βγήκε από το δικαστήριο, τον περίμενε κόσμος με πανό και συνθήματα.

Η ιστορία ενός ακτιβιστή

Ποτέ δεν έκρυψε την ταυτότητά του, ήταν και είναι ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και όλους τους κινδύνους που ελλοχεύει η διαφορετικότητα, μια πραγματικότητα τόσο δυσάρεστη, όσο κι επιβεβαιωμένη.

Σύμφωνα με την κατάθεση του Ηλία, περπατώντας παρατήρησε άντρες της διμοιρίας να τον δείχνουν και να γελάνε, αποκαλώντας τον «θέαμα». Ωστόσο, ο Ηλίας τους πλησίασε για να ρωτήσει αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, λαμβάνοντας την απάντηση «δεν απευθυνόμασταν σε εσάς». Ο Ηλίας αντέδρασε λέγοντας ότι «μα με κοροϊδεύετε τόση ώρα», παραθέτοντας τον αντιρατσιστικό νόμο και επισημαίνοντας πως είναι απίστευτο εν έτη 2020 να κατακρίνεται κάποιος για τα ρούχα του ή την σεξουαλική του ταυτότητα.

Κάποιος άλλος αποφάσισε να αντιδράσει στην αυθαιρεσία, ζήτησε τα στοιχεία των ανδρών των ΜΑΤ, με τον επικεφαλής να αρνείται να τα δώσει λέγοντας πως δίνονται μόνο κατόπιν αίτησης. Ο Ηλίας δέχθηκε, ενημέρωσε πως θα καταγράψει τον αριθμό της κλούβας και την ημερομηνία και ώρα του συμβάντος, ώστε να μάθει ποιοι ήταν σε υπηρεσία και τότε διατάχθηκε ένας εξονυχιστικός σωματικός έλεγχος, σε σημείο που του έσκισαν την τσάντα για να βρούνε κάτι που να φαίνεται, έστω, παράνομο.

Ωστόσο, παράνομα στοιχεία δε βρέθηκαν κι έτσι, κατά το τυπικό της αστυνομίας, ο Ηλίας κατηγορήθηκε για εξύβριση και μεταφέρθηκε στο ΑΤ Εξαρχείων, σε ένα κελί βρώμικο, χωρίς παράθυρο ή έστω ελάχιστο φως, με λύματα να ξεχειλίζουν από το νεροχύτη.

Μάλιστα, μετά από διαμαρτυρίες, ο Ηλίας μεταφέρθηκε στις… σκάλες, σε ένα χώρο διαμορφωμένο ως κρατητήριο, σε ένα τμήμα που κανένας δε φορούσε ούτε γάντια, ούτε και μάσκα.

Η πλευρά της αστυνομίας

Η δικογραφία εις βάρος του Ηλία απέχει μίλια ολόκληρα από την κατάθεση του Ηλία, ο οποίος και φυσικά αθωώθηκε. Έτσι, λοιπόν, το «θα ήθελα να απευθυνθώ στους ανωτέρους σας» μεταφράστηκε ως «θα δείτε τι θα σας κάνω», για να μπορέσει να «σταθεί» δικαστικά το επιχείρημα της απειλής. Μάρτυρας κατηγορίας ήταν ένας εκ των αστυνομικών που τραμπούκισαν των Ηλία, επιμένοντας ότι 7 αστυνομικοί των ΜΑΤ φοβήθηκαν -μάλλον- ένα 22χρονο αγόρι, που είχαν προηγουμένως χαρακτηρίσει «θέαμα».

Η κατάθεση του ενός εκ των αστυνομικών λέει επακριβώς πως: «Άγνωστος άντρας περπατούσε μπροστά μας, μας ρώτησε γιατί τον κοιτάμε και αίφνης άρχισε να φωνάζει: ναι, εγώ είμαι πούστης, έχω δικαίωμα να το λέω, αλλά εσύ δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μου το λες. Θα δείτε τι θα σας κάνω».

Αξίζει να σημειωθεί πως για την αστυνομική αυθαιρεσία εις βάρος του Ηλία, εκκρεμεί ΕΔΕ.

«Νιώθω μία χαρά που δεν έχω ξανανιώσει»

«Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος, αλλά αυτή είναι μία χαρά διαφορετική, που δεν έχω ξανανιώσει», δηλώνει ο Ηλίας Γκιώνης στο in.gr. «Σίγουρα είναι μία δικαίωση, αλλά νομίζω ότι κάτι ξεκινάει, πιαστήκαμε από κάπου όλοι μαζί, όλα τα άτομα που έχουν καταπιεστεί και υποστεί βία, που δεν είχαν ποτέ την δύναμη να μιλήσουν, την οικογένεια να τους στηρίξει, λεφτά και ξεκινάμε έναν δρόμο κάθε φορά που γίνεται κάτι τέτοιο να παίρνουν τα πράγματα μία τροπή και να υπάρχει δικαιοσύνη».

Μετά τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, μία πληγή που δεν έκλεισε ποτέ, η δικαίωση παραμένει κρίσιμο διακύβευμα. Ο Ζακ Κωστόπουλος δε δικαιώθηκε ποτέ. Ο Ηλίας, που κατάφερε και κέρδισε σε αυτήν την υπόθεση αστυνομικής αυθαιρεσίας και ομοφοβικής επίθεσης, επιμένει «παρών».

«Χαίρομαι πάρα πολύ για εμένα, αλλά καθώς έχω αυτό το προνόμιο να έχω όλη αυτήν την στήριξη και τη βοήθεια, από εδώ και πέρα υπόσχομαι να το χρησιμοποιώ για καλό όλων των υπέροχων πλασμάτων και θα είμαι πάντα εκεί έξω να τα υποστηρίζω, όπως και στα δικαστήρια και θα φροντίζω όσο μπορώ να υπάρχουν πάντα πάρα πάρα πολλά άτομα, όπως και σε εμένα».

Τα Υπέροχα Πλάσματα

Το 2015 ήρθε μία θεσμική δικαίωση για την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα με το Σύμφωνο Συμβίωσης και αργότερα με το άρθρο για την ταυτότητα φύλου. Ωστόσο, η ιστορία αποδεικνύει συνήθως με βάρβαρο τρόπο πως οι θεσμικές κατοχυρώσεις των δικαιωμάτων, όσο σημαντικές κι αν είναι, δεν αλλάζουν τον πυλώνα μίας κοινωνίας.

Δυστυχώς, οι αποδείξεις έρχονται μέσα από αγριότητες κι η αστυνομία από πλευράς της έχει να μετρά ήδη πολλές. Για τους ξυλοδαρμούς –στην περίπτωση ου Ζακ Κωστόπουλου, έως θανάτου-, για την χλεύη, για την κακοποίηση που υπέστη ο Ηλίας Γκιώνης.

Τα Υπέροχα Πλάσματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας (συμπεριλαμβανομένων των υπερασπιστών και των αλληλέγγυων), σήμερα χάρηκαν μία νίκη και η υπόσχεση του 22χρονου Ηλία να μην το βάλει κάτω, είναι μια υπόσχεση γεμάτη ελπίδες.