ΗΠολίν Σαραζέν δεν θα ξεχάσει ποτέ εκείνο το φριχτό Σάββατο, στις αρχές Ιουνίου. Είχε λείψει από το σπίτι της στο Μαρτέν-Εγκλίζ της Νορμανδίας μόλις για τρεις ώρες, για τα ψώνια της εβδομάδας. Επιστρέφοντας, βρήκε τη φοράδα της, τη Λέιντι, την οποία είχε αφήσει υγιέστατη, να κείται σφαδάζοντας στο έδαφος. «Πέθανε στην αγκαλιά μου, σαν να με περίμενε», θυμάται η Πολίν. «Την πλησίασα. Γύρισε το κεφάλι της και το ακούμπησα πάνω στα γόνατά μου. Ηταν σαν να βλέπω ταινία τρόμου. Της είχαν κόψει το δεξί αφτί. Της είχαν επίσης βγάλει το ένα μάτι και χαρακώσει τη μουσούδα. Το βλέμμα της πήγαινε πέρα δώθε, σημαίνει πως είχε πειραχτεί ο εγκέφαλός της και πάθαινε εγκεφαλικό. Της μιλούσα, προσπαθούσα να την καθησυχάσω. Η αγωνία της κράτησε περίπου πέντε λεπτά». Παραδόξως, λέει η Πολίν, δεν υπήρχε ίχνος αίματος στο έδαφος. Η ίδια εργάζεται ως νοσοκόμα, είναι λοιπόν σε θέση να γνωρίζει πως αυτός που ακρωτηρίασε και σκότωσε τη Λέιντι ήξερε καλά τι έκανε.

Ο Φρανκ δεν θα ξεχάσει ποτέ εκείνη τη φριχτή Κυριακή, στα τέλη Αυγούστου. Επιστρέφοντας από τις διακοπές στο κτήμα του, στο Πουιβέρ της Προβηγκίας, βρήκε τη φοράδα του ξεκοιλιασμένη, με τον λαιμό κομμένο: «Δεν κατάλαβα αμέσως τι είχε συμβεί. Οταν όμως είδα το αφτί του πόνι κομμένο, συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν ατύχημα, ότι κάποιος είχε κάνει κακό στα ζώα. Δεν μπορώ να καταλάβω, πραγματικά. Είναι ζώα που δεν ζητούν παρά μόνο αγάπη, μόνο χάδια, είναι πάρα πολύ εύκολο να τους κάνεις κακό. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να ακρωτηριάσει ένα τέτοιο ζώο. Πρέπει όμως να μην είναι καθόλου καλά στα μυαλά του».

Σχεδόν τρεις μήνες και πολλές ανάλογες περιπτώσεις χωρίζουν τα δύο αυτά περιστατικά στη Γαλλία. Η αρχή είχε γίνει νωρίτερα, στις 12 Φεβρουαρίου, όταν βρέθηκε νεκρό ένα άλογο που ανήκε στο παιδαγωγικό δυναμικό ενός αγροτικού λυκείου της Μοζέλ, στα ανατολικά, με το κρανίο σπασμένο και ένα αφτί κομμένο. Τρεις ημέρες αργότερα, βρέθηκε νεκρό ένα άλογο κούρσας στο Βαντέ, στην Κεντρική Γαλλία: του είχαν γδάρει το τριχωτό της κεφαλής.

Το κακό υποχώρησε στη διάρκεια του lockdown, επανήλθε μετά την άρση του, εντάθηκε τον Αύγουστο: δύο νέα περιστατικά σημειώθηκαν την Τετάρτη, ένα άλογο βρέθηκε στην περιοχή του Λίγηρα με πολλές μαχαιριές στο σώμα του, το άλλο βρέθηκε νεκρό στο Μορμπιάν της Βρετάνης, με ακρωτηριασμένα τα γεννητικά του όργανα και κομμένο το ένα αφτί. Συνολικά έχουν καταγραφεί περισσότερες από 35 αντίστοιχες επιθέσεις, σε περισσότερους από 10 νομούς, από τον Βορρά μέχρι τον Νότο και από την Ανατολή μέχρι τη Δύση. Σε τουλάχιστον μία περίπτωση, μπήκε στο στόχαστρο ένα γαϊδουράκι. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, ο ή οι δράστες έκοψαν και πήραν μαζί τους το αφτί του ζώου, σε άλλες έκαναν το ίδιο με το ένα του μάτι ή τα γεννητικά του όργανα.

Ποιος σκοτώνει τα άλογα στη Γαλλία; Οι Αρχές αποκλείουν την υπόθεση ενός και μόνο δράστη που μετακινείται ανά τη χώρα, μιλούν για πολλούς διαφορετικούς δράστες και διαφορετικούς τρόπους δράσης, αφήνουν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, από το να είναι όλα αυτά αποτέλεσμα ενός αρρωστημένου challenge στο Ιντερνετ μέχρι το να πρόκειται για απλό μίσος προς τα ιπποειδή ή για πράξεις μιμητισμού – ή και για σατανιστικά τελετουργικά… «Πρόκειται για πράξεις αδιανόητης βαρβαρότητας», δήλωσε ο γάλλος υπουργός Γεωργίας Ζουλιάν Ντενορμαντί, επισκεπτόμενος στα τέλη Αυγούστου ένα κέντρο ιππασίας της Σον-ε-Λουάρ, μιας περιοχής στη Βουργουνδία-Φρανς-Κοντέ, όπου εντοπίστηκαν μέσα σε λίγες ημέρες τον Αύγουστο τρία ακρωτηριασμένα ή και νεκρά άλογα.

Ο υπουργός υποσχέθηκε να αποδοθεί δικαιοσύνη, είναι όμως δύσκολο να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι, δρουν κατά κανόνα νύχτα και σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν κάμερες, ιδιοκτήτες και εκτροφείς αλόγων λοιπόν οργανώνονται όπως μπορούν, μέσω Facebook ή κατά μόνας – φτάνοντας κάποιες φορές σε ακρότητες: (διαφορετικοί) ένοπλοι ιδιοκτήτες αλόγων σταμάτησαν το περασμένο Σαββατοκύριακο δύο φορές για έλεγχο σε έναν επαρχιακό δρόμο του Φινιστέρ, στη Βρετάνη, ένα αυτοκίνητο που θεώρησαν ότι κινούνταν ύποπτα, ενώ οι δύο επιβαίνουσες απλώς επέστρεφαν από τη δουλειά τους.

Τουλάχιστον 20.000 μέλη μάζεψε στο Facebook μέσα σε λίγες εβδομάδες μία ομάδα που δημιούργησε η Πολίν Σαραζέν, με όνομα «Δικαιοσύνη για τα άλογά μας». Τα μέλη της, όπως και πολλοί ακόμα στη Γαλλία, ζητούν αυστηροποίηση της νομοθεσίας για την κακοποίηση ζώων, κρίνοντας πως τα προβλεπόμενα πρόστιμα έως 30.000 ευρώ και οι ποινές φυλάκισης έως δύο χρόνων είναι υπερβολικά επιεική.

Φίλη που διαμένει μόνιμα σε νησί των Κυκλάδων μού εκμυστηρεύτηκε πρόσφατα πως πήρε άρον άρον την οικογένειά της και άλλαξε σπίτι όταν έμαθε πως ο ιδιοκτήτης και γείτονας είχε σκοτώσει με ρόπαλο τον σκύλο του. Η Αστυνομία, στην οποία καταγγέλθηκε το συμβάν, περιορίστηκε, όπως μου είπε, στο να του απευθύνει «αυστηρή προειδοποίηση». Πρέπει να υπάρχει ένα ειδικό μέρος στην κόλαση για τους ανθρώπους που κακοποιούν ζώα. Μέχρι να φτάσουν εκεί, όμως, αν ποτέ φτάσουν, μήπως να τους τιμωρούσαμε όπως θα έπρεπε;