Η αλήθεια είναι ότι η απιστία είναι από τα πιο ισχυρά ταρακουνήματα σε μια σχέση καθώς μας βάζει σε σκέψεις και αμφιβολίες: τι λάθος κάναμε, γιατί δεν μας θέλει πια, αν θα μπορέσουμε να τον συγχωρήσουμε, αν έχει ξαναγίνει…

Αλλά δεν είναι ο μοναδικός κίνδυνος για την ισορροπία της σχέσης σας. Υπάρχει μια ακόμη τριάδα συμπεριφοράς ιδιαιτέρως απειλητική για τον έρωτα, την αγάπη και τον σεβασμό σας.

Δεδομένος

Το να παίρνεις για δεδομένο τον άλλον είναι ανασταλτικός παράγοντας για την εξέλιξη και τη θέρμη μιας σχέσης – ακόμη και της φιλικής ή της επαγγελματικής.

Πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουμε ότι «ξεχνιόμαστε» και παραμελούμε το σύντροφο μας σταδιακά, με τρόπο που ούτε εμείς το αντιλαμβανόμαστε ούτε και εκείνος.

Κάποια στιγμή αισθάνεται την «απουσία» μας και στην καλύτερη διεκδικεί την προσοχή μας στην χειρότερη απλά αδιαφορεί και εκείνος. Και κάπως έτσι έρχεται η αποξένωση και η ψυχρότητα.

Οι σχέσεις θέλουν τις πικάντικες στιγμές τους, που μπορούν να μας βγάλουν έξω από την «ευθεία» της συνήθειας και της συμβατικότητας.

Έλλειψη εμπιστοσύνης

Οι εμπειρίες του καθενός σαφώς διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του. Γι αυτό και πολλές φορές κουβαλάμε ανησυχίες και αμφιβολίες από παλαιότερες σχέσεις στην τωρινή μας.

Η συνεχής γκρίνια και αμφισβήτηση φέρνει το σύντροφο μας σε μια απόγνωση που πολλές φορές μετατρέπεται – για λόγους άμυνας – σε αδιαφορία. Και αυτή η αδιαφορία πολύ εύκολα γενικεύεται και ίσως να γίνει και αποστροφή.

Μην ξεχνάς ότι η εμπιστοσύνη είναι ένδειξη εκτίμησης και η εκτίμηση από τα βασικά συστατικά μιας δυνατής αγάπης αλλά και δυνατού έρωτα. Διαφορετικά ο σύντροφος μας εισπράττει την απόρριψη.

Προς τι η τόση καταπίεση;

Η ελευθερία και η άνεση θέλουν… αρετή και τόλμη! Κοινώς, το να ξέρεις να μοιράζεσαι με ευγένεια, ηρεμία και γλυκύτητα τα συναισθήματα, τις ανάγκες, τα προβλήματα αλλά και τις φαντασιώσεις σου είναι πολύ σπουδαίο για την υγεία της σχέσης. Τ

ο να κρατάς «μυστικά» και να περιμένεις ο άλλος να καταλάβει από μόνος του τις επιθυμίες σου είναι κάπως ουτοπικό και άδικο για τον καλό σου.

Έπειτα, το μόνο που καταφέρνεις είναι εσύ να κλείνεσαι περισσότερο και να κατσουφιάζεις και ο άλλος να εισπράττει συνεχώς ένα μελαγχολικό πρόσωπο για το οποίο αισθάνεται ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι.

Μην αφήνεις το χρόνο να περνά και η δυσαρέσκεια σου να συσσωρεύεται. Το ξέσπασμα σου θα είναι έντονο σχεδόν χωρίς επιστροφή ενώ ο σύντροφος σου απλά θα μείνει με ερωτηματικά, χωρίς περιθώρια αντίδρασης.