Μοσχάτο: Η πυρκαγιά έκαψε τις εγκαταστάσεις όχι όμως και το φρόνημα

Η πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου μπορεί να έκαψε ολοσχερώς τα δημοτικά σφαγεία του δήμου Μοσχάτου-Ταύρου δεν έκαψε όμως την διάθεση των εθελοντών του τμήματος μουσικοκινητικής αγωγής που σκοπεύουν στη προσφορά θεραπείας μέσω της μουσικοκινητικής ειδικής αγωγής σε παιδιά με αυτισμό και σύνδρομο Down, που στεγάζονταν εκεί. Βλέπετε πως όταν ο σκοπός ξεπερνάει το «εγώ» και εισέρχεται στο «εμείς» η δύναμη ψυχής και η αποφασιστικότητα πολλαπλασιάζεται. Ειδικά μάλιστα, όταν μετά από 2 χρόνια λειτουργίας του τμήματος, οι γονείς μαρτυρούν για τα παιδιά τους που συμμετέχουν πως έχουν παρατηρήσει διακριτή βελτίωση στη συμπεριφορική καθημερινότητα τους, τότε όποια εμπόδια φαντάζουν προσπελάσιμα.

Το τμήμα είναι παράρτημα της μουσικής γωνιάς του πνευματικού κέντρου του δήμου Μοσχάτου-Ταύρου και σήμερα τα ωφελούμενα παιδιά είναι 14. Το τμήμα στεγαζόταν λοιπόν στην αίθουσα 5 των κτιρίων των Δημοτικών Σφαγείων τα οποία κάηκαν ολοσχερώς από πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στις 23 Ιουλίου. Παρά το γεγονός ότι ήδη ο δήμος έχει μεριμνήσει για την παραχώρηση άλλου χώρου ώστε να λειτουργήσει το τμήμα ξανά, το συντομότερο δυνατόν, παραμένει το γεγονός ότι όλος ο εξοπλισμός του τμήματος καταστράφηκε στην πυρκαγιά και ζητείται η αρωγή φορέων και ιδιωτών ώστε να εξοπλιστεί εκ νέου για να επιτελέσει τον πολύτιμο σκοπό του που εκτός του θεραπευτικού κομματιού στοχεύει και σε έναν άλλο άξονα, αυτόν της διαρκούς ενημέρωσης της κοινωνίας αλλά και της ευαισθητοποίησής της αναφορικά με θέματα αποδοχής της διαφορετικότητας που συνιστά η κάθε είδους αναπηρία, σε θέματα κοινωνικής ένταξης των ΑμεΑ, αλλά και σε θέματα προσβασιμότητας με την πολλαπλή σημασία της συγκεκριμένης έννοιας. Το τμήμα –αν οι συνθήκες το επιτρέψουν- είναι και η παροχή της απαραίτητης φροντίδας και στις οικογένειες των παιδιών του τμήματος.

Εμείς μιλήσαμε με τον Κωνσταντίνο Μπιθυμήτρη, εθελοντή του τμήματος και μέλος του ΔΣ Πνευματικού Κέντρου Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου για να μάθουμε περισσότερα.

Πόσοι εκπαιδευτές απασχολούνται στο τμήμα και ποιων ειδικοτήτων; Αμείβονται;

Η καθηγήτρια του τμήματος, η κυρία Ειρήνη Κοντοσώρου, είναι μόνιμη υπάλληλος του Δήμου. Είναι η μόνη που αμείβεται, ως υπάλληλος. Αξίζει να σημειωθεί, πως η Ειρήνη ήταν και είναι επιφορτισμένη με την λειτουργία της χορωδίας του Δήμου και την εκμάθηση μουσικών οργάνων στο πλαίσιο της λειτουργίας της «Μουσικής Γωνιάς Ταύρου». Ωστόσο, οι ευαισθησίες της σε σχέση με την αναπηρία αλλά και η αγάπη της για τα παιδιά, την οδήγησαν πριν δυο χρόνια στο να ζητήσει η ίδια την δημιουργία του τμήματος μουσικοκινητικής ειδικής αγωγής για ΑμεΑ, αφού πρώτα φοίτησε και πιστοποιήθηκε από σχετικά προγράμματα, προκειμένου να μπορέσει να αναλάβει αυτό το σημαντικό έργο. Την Ειρήνη πλαισιώνουν 3 επιπλέον εθελοντές, η Αναστασία Ανδρεαδάκη η οποία επίσης έχει παρακολουθήσει αντίστοιχα σεμινάρια. Επίσης, η Βίκυ Τσαμπάζη ως λαϊκό μέλος του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου έχει και τον ρόλο της υπεύθυνης για οργανωτικά θέματα και λειτουργεί ως σύνδεσμος με την διοίκηση του Πνευματικού Κέντρου και εγώ επίσης ως λαϊκό μέλος του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου, έχω αναλάβει τα θέματα δημοσιότητας και επικοινωνίας του τμήματος.

Πόσα συνολικά παιδιά στο δικό σας δήμο έχουν παρόμοια προβλήματα -εκτός των 14 που είναι ήδη εγγεγραμμένα στο πρόγραμμα; Σκέφτεστε να προτείνετε αντίστοιχες δράσεις και σε άλλους δήμους;

Αυτή η ερώτηση είναι δύσκολο να απαντηθεί, γιατί δυστυχώς ακόμα η κοινωνία δυσκολεύεται να αποδεχθεί την διαφορετικότητα. Ακόμα και γονείς των οποίων τα παιδιά βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, συμβαίνει πολλές φορές να το αποκρύπτουν ή ακόμα και να μην το αποδέχονται. Υπάρχουν έρευνες που έχουν δείξει πως ανάμεσα μας ζουν αθέατοι πολλοί ΑμεΑ, είτε από δική τους επιλογή είτε από επιλογή των ανθρώπων που τους φροντίζουν. Αυτός είναι και ένας λόγος που προσπαθούμε να δίνουμε πολλή δημοσιότητα στο έργο μας, αλλά και να συζητάμε αρκετά και σε κάθε ευκαιρία για την κοινωνική ένταξη και την αποδοχή της κάθε είδους διαφορετικότητας και κυρίως της αναπηρίας.

Αναφορικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, από όσο γνωρίζουμε, ο Δήμος Μοσχάτου-Ταύρου είναι ο μοναδικός που διαθέτει ένα τέτοιο τμήμα και είμαστε αρκετά περήφανοι για αυτό, θα μας άρεσε ωστόσο να δούμε αντίστοιχες πρωτοβουλίες και σε άλλους Δήμους. Σε κάθε περίπτωση εκτιμώ πως σε επίπεδο πολιτικής διοίκησης, υπάρχουν δράσεις ανταλλαγής ιδεών και τεχνογνωσίας με άλλους δήμους και για διάφορα θέματα, εμείς ως απλοί πολίτες και εθελοντές είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε σε κάτι τέτοιο, όποτε μας ζητηθεί. Παράλληλα, μέσα από την δημοσιότητα που επιδιώκουμε να δίνουμε στις δράσεις μας, ευελπιστούμε ότι θα δώσουμε ιδέες σε φορείς που μπορούν να δραστηριοποιηθούν σε αυτό το θέμα.

Η συμμετοχή των παιδιών είναι δωρεάν;

Η συμμετοχή είναι απολύτως δωρεάν για όλα τα παιδιά που συμμετέχουν στο τμήμα Μουσικοκινητικής για ΑμεΑ.

 Πως καλύπτονται τις ανάγκες;

Η δημοτική αρχή, έτσι κι αλλιώς ενισχύει το τμήμα, αφού πρόκειται για δομή του Δήμου κι όχι κάποιο σύλλογο ή σωματείο. Στην παρούσα φάση, λόγω και της μεγάλης πυρκαγιάς στα κτίρια των δημοτικών σφαγείων που άφησε πολλά τμήματα «άστεγα», μεταξύ αυτών και το δικό μας, στρεφόμαστε και προς το κράτος για όποια ενίσχυση μπορούμε να αποσπάσουμε.

Σε ότι αφορά την δημοτική αρχή, η αντίδραση τόσο του δημάρχου προσωπικά, όσο και αντιδημάρχων, αλλά και της Προέδρου του Πνευματικού Κέντρου της κυρίας Μαρίας Τσέλιου, ήταν άμεση μετά την πυρκαγιά. Ήδη έχει βρεθεί ο χώρος που θα στεγάσει το τμήμα και γίνονται εργασίες για να προετοιμαστεί. Εκείνο που προσπαθούμε είναι να ξαναστήσουμε τον εξοπλισμό που μαζί με το κτίριο, χάθηκε στην πυρκαγιά. Αντιλαμβανόμενοι ότι ο δήμος είναι δίπλα μας, προσπαθούμε παράλληλα να βρούμε και άλλες λύσεις, όπως η ιδιωτική πρωτοβουλία ή η κρατική ενίσχυση.

Σκέφτεστε να επεκτείνετε το πρόγραμμα να γίνει ολοήμερο και να υπάρχει και μέριμνα για τους γονείς;

Οι σκέψεις και τα σχέδια πριν την πανδημία αλλά και την πυρκαγιά, ήταν πολλά. Δεν τα εγκαταλείψαμε, απλά εκ των πραγμάτων θα πρέπει να μείνουν πίσω χρονικά, μέχρι να μπορέσουμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας. Οι βασικοί στόχοι μας γενικά είναι τρείς:

1ον. Να μπορέσουμε να επεκτείνουμε την δράση του τμήματος, με στόχο να λαμβάνουν την φροντίδα του, όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά.

2ον. Να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε δράσεις για την φροντίδα και στις οικογένειες των παιδιών. Είναι άλλωστε απαραίτητο να φροντίσει κάποιος και τον «φροντιστή» ενός ΑμεΑ και είναι πολύ σημαντικό για την ζωή και την εξέλιξη του ίδιου του ΑμεΑ.

3ον. Να ευαισθητοποιήσουμε και γιατί όχι, να εκπαιδεύσουμε την κοινωνία, τόσο την τοπική όσο και ευρύτερα, αναφορικά με θέματα αποδοχής και σεβασμού της διαφορετικότητας, την αντίληψη της έννοιας της αναπηρίας, του σεβασμού στις διαφορετικές ανάγκες των ΑμεΑ. Γενικότερα μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε συνθήκες για να μπορούν τα ΑμεΑ,  ανεξαρτήτως του είδους της αναπηρίας τους, να ζούν σε ένα καλύτερο περιβάλλον που θα σέβεται τις ανάγκες τους και θα αποδέχεται την διαφορετικότητα τους.

Όπως είπα όμως, πρέπει να ξαναστήσουμε το τμήμα πρώτα, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην υλοποίηση αυτών των στόχων.

Υπάρχει κάποια πρόβλεψη για το μέλλον αυτών των παιδιών όταν μείνουν μόνα τους στη ζωή;

Δυστυχώς, αυτό είναι κάτι στο οποίο δεν μπορούμε να συμβάλλουμε μέσα από το δικό μας τμήμα. Αυτό είναι ξεκάθαρα θέμα μέριμνας που πρέπει να ληφθεί μέσα από τις κρατικές δομές, αλλά και μέσα από τον προγραμματισμό κάθε οικογένειας. Εκείνο που το τμήμα μας προσφέρει στα παιδιά και είναι αν θέλετε μια μορφή προετοιμασίας, είναι η ενίσχυση της κοινωνικοποίησης, η εκπαίδευση μέσα από τον χορό, την μουσική και το παιχνίδι ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν μέσα σε μια ομάδα.