Μπερίσα : Κατά της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια

Οι αντιδράσεις στην αλβανική πολιτική σκηνή συνεχίζονται μετά την ανακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης για επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στο Ιόνιο Πέλαγος στα 12 μίλια.

«Αλλαγή κανόνων»

Ο πρώην πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα (φωτογραφία), μιλώντας στη διάρκεια συνέντευξής του στην αλβανική εφημερίδα Standard σχετικά με τις προθέσεις της Ελλάδας να επεκταθεί κατά 12 μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος και τη θέση της αλβανικής πλευράς σε αυτό το θέμα, τόνισε ότι αυτή η απόφαση αποτελεί αλλαγή κανόνων στη μέση του παιχνιδιού, προσθέτοντας ότι η Ελλάδα ωφελείται εις βάρος της Αλβανίας.

Ο πρώην πρωθυπουργός της Αλβανίας κατήγγειλε, επίσης, τη συμπεριφορά και τις ενέργειες της αλβανικής κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού Εντι Ράμα, τόσο σήμερα που βρίσκεται στην εξουσία όσο και το 2009, όταν ηγήθηκε της αντιπολίτευσης και αντιτάχθηκε στη συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων συνόρων μεταξύ των δύο χωρών.

Standard : «Η Ελλάδα επιδιώκει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα κατά 12 μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος. Η αλβανική πλευρά το έχει περιγράψει μέχρι στιγμής ως ζήτημα που ρυθμίζεται από το διεθνές δίκαιο, τονίζοντας ότι όπου η γεωγραφία το επιτρέπει, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να επεκτείνει το πλάτος των θαλάσσιων συνόρων της. Στο μεταξύ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, το SP (το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Εντι Ράμα) αντιτάχθηκε έντονα στη συμφωνία με την ελληνική πλευρά, όπου η έκταση των χωρικών υδάτων ήταν μόλις 6 μίλια. Πώς κρίνετε αυτή τη θέση και πόσος κίνδυνος υπάρχει από την Ελλάδα να επωφεληθεί εις βάρος των αλβανικών εδαφών με την επέκτασή της, εάν το επιτρέψει η αλβανική πλευρά;

Σαλί Μπερίσα:

«Αντιμετωπίζουμε μια δραματική αλλαγή στάσης της ελληνικής κυβέρνησης, τον διπλασιασμό του πλάτους των χωρικών της υδάτων με μεγάλες σοβαρές επιπτώσεις και ακόμη και σε ορισμένα μέρη μια αναλογική μείωση του πλάτους των χωρικών μας υδάτων, της υφαλοκρηπίδας και της οικονομικής ζώνης και του εναέριου χώρου της Αλβανίας.

»Με αυτήν την απόφαση, οι περιοχές των υποτιθέμενων τεράστιων κοιτασμάτων, φυσικού αερίου και πετρελαίου αξίας 1 τρισεκατομμυρίου ευρώ, σύμφωνα με ειδικούς, μετακινούνται στο έδαφος των υδάτων της.

»Πρόκειται για μονομερή απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης βάσει του άρθρου 3 της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του Montego Bay, η οποία αναγνωρίζει το δικαίωμα των χωρών να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα έως και 12 μίλια.

»Ομως η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης μόνο επιφανειακά συμμορφώνεται με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας.

» Στην πραγματικότητα, έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 15 της σύμβασης, το οποίο καθορίζει τους όρους υπό τους οποίους οι χώρες μπορούν να εφαρμόσουν το άρθρο 3, όρους που δεν υπάρχουν στην περίπτωση των συνόρων της Ελλάδας με την Αλβανία.

«Για λογαριασμό τρίτου

»Το πρόβλημα του καθορισμού των θαλάσσιων συνόρων, της υφαλοκρηπίδας και της οικονομικής ζώνης στο Ιόνιο Πέλαγος περιπλέχθηκε από την ανατροπή – με ώθηση του Εντι Ράμα – που προήλθε από το Συνταγματικό Δικαστήριο για τη Συμφωνία της Θάλασσας του 2009, η οποία ήταν μια πολύ καλή συμφωνία, αναλύοντας τα πράγματα ένα προς ένα. Η συμφωνία ανατράπηκε για λογαριασμό τρίτου χρησιμοποιώντας ήδη αποδεδειγμένα πλαστογραφημένους χάρτες, στους οποίους η περιοχή της Αλβανίας περιορίστηκε από 38 σε 22 χλμ. κλπ., κλπ.

»Μετά την ανατροπή της συμφωνίας, η ελληνική πλευρά ζήτησε αρχικά την επαναδιαπραγμάτευσή της, αλλά αρνηθήκαμε καθώς η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου καθόρισε μια άλλη μέθοδο για τη διαίρεση της θάλασσας, με την οποία κανένα συμβαλλόμενο μέρος δεν συμφώνησε.

Ο Εντι Ράμα

»Προτείναμε και τα δύο μέρη, μετά την αποτυχία της συμφωνίας, να στραφούν στο Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας. Αυτή η πρόταση έγινε αποδεκτή από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και αργότερα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ετσι θα μεταφέραμε τη συμφωνία σε ένα διεθνές δικαστήριο και τα μέρη θα έπρεπε να παρουσιάσουν το status quo των 6 μιλίων της Ελλάδας και τα 12 μίλια της Αλβανίας.

»Κατά την άποψή μου, αυτή η απόφαση αποτελεί αλλαγή των κανόνων στη μέση του παιχνιδιού, καθώς οι δύο χώρες έχουν δεσμευτεί να καταλήξουν σε συμφωνία μεταξύ τους.

«Αντεθνική πράξη»

»Αλλά μετά την άνοδο στην εξουσία του Εντι Ράμα, εξοργίστηκε, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος, για τις σχέσεις με την Ελλάδα. Αργότερα δέχτηκε και ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για μια νέα θαλάσσια συμφωνία με την Ελλάδα, και μάλιστα ανακοίνωσε τη σύναψή της.

»Ωστόσο, ο Ράμα σε μια αντεθνική πράξη είχε διαπραγματευτεί και συνάψει νέα συμφωνία με τη χρήση πλαστογραφημένων χαρτών, παραβιάζοντας άρθρο προς άρθρο την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

»Αυτή η αντισυνταγματική στάση συνθηκολόγησης του Ράμα ανάγκασε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να μπλοκάρει τη συμφωνία και να απαιτήσει για τις διαπραγματεύσεις της την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου και την αναδιατύπωση της ομάδας διαπραγματεύσεων.

»Αφού η ελληνική πλευρά ενημερώθηκε με αυτές τις θέσεις, κατέστη σαφές ότι η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας αφορά την αλβανική πλευρά και όχι την ελληνική.

»Μετά από αυτό, η κυβέρνηση Τσίπρα μίλησε για την επέκταση των χωρικών υδάτων από 6 σε 12 μίλια και τις τελευταίες μέρες η απόφαση αυτή ανακοινώθηκε στο κοινοβούλιο της Ελλάδας από τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη.

»Αναμφίβολα, αυτή η αρνητική απόφαση για την Αλβανία ελήφθη από την ελληνική κυβέρνηση.

Ο πρόεδρος της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα (Reuters)

«Κατάφωρη παραβίαση»

»Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στάση του Εντι Ράμα απέναντι στη συμφωνία του 2009, η άρνησή του να καταλήξει σε συμφωνία για αποστολή της υπόθεσης στο Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας, η σκόπιμη επιδείνωση των σχέσεων με την Ελλάδα, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος, η αποδοχή της διαπραγμάτευσης για μια νέα συμφωνία που παραβιάζει άρθρο με άρθρο την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, η δήλωσή του ότι η επέκταση των 6 έως 12 μιλίων χωρικών υδάτων από την Ελλάδα δεν επηρεάζει την Αλβανία και δεν έχει καμία σχέση με τη θαλάσσια συμφωνία, αποτελούν κατάφωρη παραβίαση του εθνικού συμφέροντος από μόνη της και πράξη εθνικής προδοσίας.

»Ο Ράμα είχε έτοιμα σχεδόν τα πάντα για να επιλύσει το ζήτημα με το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας και εάν συνέχιζε με τη Συμφωνία που είχε επιτευχθεί, με την παραπομπή της στο δικαστήριο, το πρόβλημα θα είχε από καιρό πάρει την καλύτερη λύση και δεν θα είχαμε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση σήμερα».

Πηγή: standard.al, echedoros-a.gr