Βικτόρια Χίσλοπ : Το γαλάζιο που με το μαύρο γίνετ’ ένα

Σήμερα το μεσημέρι ολοκληρώθηκε η απονομή της ελληνικής ιθαγένειας στη διάσημη βρετανίδα συγγραφέα Βικτόρια Χίσλοπ, που πολιτογραφήθηκε τιμητικώς Ελληνίδα.

Μετά την ορκωμοσία της, που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Εσωτερικών, η Χίσλοπ δήλωσε τα εξής:

«Είναι σήμερα μια πάρα πολύ σημαντική ημέρα, γιατί για πολλά χρόνια έχω αγαπήσει την Ελλάδα. Αυτό δεν είναι μυστικό, που αγαπάω τους ανθρώπους, το τοπίο, την κουλτούρα, όλα αυτά. Αυτό δεν είναι δύσκολο, να αγαπήσω την Ελλάδα έτσι, αλλά λένε οι άνθρωποι ότι η Ελλάδα είναι κάτι πιο πολύ από αυτό. Το σημαντικό είναι να αγαπήσουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα, όχι μόνο την ομορφιά. Κι εγώ, εδώ και πολλά χρόνια, αγαπάω όλη την Ελλάδα και η καρδιά μου είναι εδώ. Στο μέλλον θα συνεχίσω να υποστηρίζω την Ελλάδα, όπως τώρα. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την πολύ μεγάλη τιμή σήμερα».

Διαβάζοντας τα συγκινητικά αυτά λόγια της ελληνοβρετανίδας πλέον συγγραφέως, προπάντων την επισήμανσή της ότι «το σημαντικό είναι να αγαπήσουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα, όχι μόνο την ομορφιά», ήρθαν στο μυαλό μου οι στίχοι του Κωστή Παλαμά:

Μα το γαλάζιο σου, ουρανέ μου, είναι βαθύ,
τόσο βαθύ που με το μαύρο γίνετ’ ένα·
κι αν η χαρά κάτου από σε αρμονία ξανθή,
μα η λύπη χαλκοπράσινη ερινύα μ’ εσένα,
τρίσβαθε αιθέρα. Στη νυχτιά που είναι γλαυκή,
και η τραγωδία της ζωής πιο τραγική.

Ο χαρακτηριστικός αυτός λόγος του Παλαμά για την ελληνική φύση (Τα Δεκατετράστιχα, Έκτη Σειρά, 57) σχολιάστηκε απαράμιλλα πριν από πολλές δεκαετίες από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Τσάτσο:

«Πραγματικά περικλείνει η ελληνική φύση, όταν τη στοχαστείς βαθιά, και μια τραγική όψη. Έχει μια τραγικότητα η φωτεινότητά της. Αυτή δίνει βάθος στο φως της. Αυτή αναδείχνει το φως της.

Τραγική όψη έχει η ελληνική φύση, αλλά ποτέ απάνθρωπη. Είναι μια τραγικότητα που δεν σε απομακρύνει, που δεν κάνει τη φύση να σου αντιστέκεται εχθρικά. Η τραγικότητά της είναι η ίδια η τραγικότητα της ζωής του ανθρώπου».

Αυτήν ακριβώς την τραγικότητα, την τραγική όψη της ελληνικής φύσης αλλά και της ζωής μας της ίδιας, κατάφερε κι έκανε στοιχείο και νόμο της ψυχής της η Χίσλοπ, γι’ αυτό και αγαπά, ειλικρινώς κι ανυστερόβουλα, όλη την Ελλάδα.