Το «κουμπί» του χρόνου

Μακάρι στο ποδόσφαιρο να υπήρχε ένα κουμπί. Να το πατούσες και να έφτανες στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει. Ειδικά μάλιστα αυτόν τον Σεπτέμβρη: δεν υπάρχει καν η πολυτέλεια στο αυτονόητο. Το δικαίωμα να ποντάρεις στη δουλειά που προηγήθηκε στην προετοιμασία.

Οι ομάδες κλήθηκαν να βγουν από μια σεζόν και να μπουν στην επόμενη με το… κοντέρ να γράφει από την πρώτη στιγμή. Αλλόκοτο, παράξενο, αντι-ποδοσφαιρικό. Πραγματικό. Δεν το διαπραγματεύτηκαν. Το επέβαλαν οι συνθήκες.

Και όμως μέχρι τώρα οι Πειραιώτες τα πάνε περίφημα. Και το Κύπελλο κατέκτησαν κόντρα στην ΑΕΚ. Και με το δεξί μπήκαν στο πρωτάθλημα απέναντι σε έναν αντίπαλο, παραδοσιακά, μπελά.

Στον τελικό του Βόλου ήταν το αρχικό «σχέδιο» του προπονητή που εγκλώβισε την ΑΕΚ στον ερυθρόλευκο ιστό. Με τον Αστέρα ήταν το εναλλακτικό πλάνο που ήρθε από τον πάγκο στο δεύτερο μέρος. Που το κουβάλησαν στο χορτάρι ο Κώστας Φορτούνης και ο Γιώργος Μασούρας.

Εχει την πολυτέλεια ο Πέδρο Μαρτίνς να μπορεί να φέρνει από τον πάγκο του τον ποιοτικότερο έλληνα ποδοσφαιριστή των καιρών μας και τον εξτρέμ που πέρυσι αγωνίστηκε μόνος του όσο δεν αγωνίστηκε άλλη ελληνική ομάδα στη σεζόν. Και να ήταν μόνο αυτοί; Ηταν και ο Χασάν εκεί. Ηταν και Σισέ.

Εν το μεταξύ οι Πειραιώτες είναι ενεργοί στο μεταγραφικό παράθυρο. Υπολογίζεται ότι πάνε για τουλάχιστον 3 κινήσεις ενίσχυσης. Και έχουν να περιμένουν να επιστρέψουν ο Σα, ο Λοβέρα, ο Σουντανί. Προσεχώς οπλοστάσιο κανονικό.

Δημιουργεί φιλοδοξία ο νέος Ολυμπιακός. Χρειάζεται μόνο χρόνο που προς το παρόν δεν τον έχει.

Πού μπορεί να τον βρει; Στις νίκες. Να κλείσει ο Σεπτέμβρης όπως πρέπει. Με την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και το «απόλυτο» στα δύο ματς της Σούπερ Λίγκας που στριμώχνονται ανάμεσα (Παναιτωλικός) και μετά (ΠΑΣ Γιάννινα) την Ομόνοια. Τους Κύπριους που έρχονται την Τετάρτη να παίξουν το 8ο επίσημο ματς. Για τον Ολυμπιακό θα είναι το 3ο.

Οποιος δεν καταλαβαίνει τη διαφορά, να συνταχθεί με εκείνους που θεωρούν ότι τους Πειραιώτες τους περιμένει περίπατος μέχρι τα αστέρια…