Για ακόμη μία φορά, οι ΗΠΑ φλέγονται εξαιτίας μιας αναίτιας ένοπλης επίθεσης αστυνομικών προς μαύρο πολίτη. Σε αντίθεση με τον Τζορτζ Φλόιντ, αυτή τη φορά το θύμα, ο Τζέισον Μπλέικ, επέζησε. Ωστόσο, όπως υποστηρίζει η οικογένειά του, θα είναι πολύ τυχερό αν καταφέρει να περπατήσει ξανά.

Τα γεγονότα στην Κενόσα του Ουισκόνσιν ακολουθήθηκαν από μεγάλες διαδηλώσεις, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις έλαβαν και βίαιη τροπή. Ωστόσο, η αιματοχυσία δεν ήρθε από τους αντιρατσιστές διαδηλωτές του Black Lives Matter, αλλά από τον 17χρονο ακροδεξιό Κάιλ Ρίτενχαουζ, ο οποίος φέρεται να δολοφόνησε εν ψυχρώ δύο άτομα που συμμετείχαν στις διαμαρτυρίες και να τραυμάτισε σοβαρά έναν τρίτο, επιτιθέμενος με όπλο το οποίο έφερε παράνομα.

Ο 17χρονος έφτασε στο σημείο στο πλαίσιο αντι-συγκέντρωσης παραστρατιωτικών, η οποία προέκυψε μετά από εκκλήσεις ακροδεξιών στα κοινωνικά δίκτυα για στήριξη της αστυνομίας από πολιτοφυλακές. Παρόλο που οι εκκλήσεις δεν φαίνονται να προήλθαν άμεσα από τους κόλπους της αστυνομίας, βίντεο από τη μοιραία νύχτα εμφανίζει αστυνομικούς να ευχαριστούν τους ακροδεξιούς για την παρουσία τους, προσφέροντάς τους μάλιστα και μπουκάλια νερού. Ένας από τους παραλήπτες τους, ήταν και ο ίδιος ο φερόμενος ως δράστης.

Γράφοντας στον Guardian, ο Μάικ Τζέρμαν, πρώην πράκτορας του FBI και μέλος του Brennan Center for Justice’s Liberty and National Security Program, τονίζει ότι αυτή η σύνδεση ρατσιστικών τρομοκρατών και αστυνομίας είναι γνωστή στην υπηρεσία στην οποία υπηρέτησε εδώ και δεκαετίες. Επιπλέον, προειδοποιεί για τους κινδύνους που ενέχει το γεγονός για τους πολίτες που αντιμετωπίζονται ως διαφορετικοί, αλλά και για τους ίδιους τους συναδέλφους των ρατσιστών αξιωματικών.

Όπως γράφει:

«Επί δεκαετίες το FBI έχει προειδοποιήσει επανειλημμένως τους πράκτορές του ότι οι οργανώσεις υπέρ της λευκής ανωτερότητας και οι ακροδεξιές παραστρατιωτικές οργανώσεις που ερευνά, συχνά έχουν στενές σχέσεις με την αστυνομία. Παρόλα αυτά, το υπουργείο δικαιοσύνης δεν έχει εκπονήσει καμία εθνική στρατηγική σχεδιασμένη για την προστασία των κοινοτήτων από αυτούς τους επικίνδυνα διεφθαρμένους αστυνομικούς. Τη στιγμή που το έθνος μας προσπαθεί να φανταστεί εκ νέου την εικόνα της δημόσιας ασφάλειας μετά τις διαδηλώσεις που ακολούθησαν την αστυνομική δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, είναι στιγμή να αντιμετωπίσουμε και να επιλύσουμε το επίμονο πρόβλημα του ωμού ρατσισμού στους κόλπους της αστυνομίας.

Γνωρίζω για αυτές τις τακτικές προειδοποιήσεις γιατί απευθύνθηκαν και σε εμένα, όταν ως νέος πράκτορας του FBI ετοιμαζόμουν να αναλάβω τον ρόλο της μυστικής παρακολούθησης νεοναζιστικών οργανώσεων στο Λος Άντζελες το 1992. Όμως δεν χρειάζεται να πιστέψετε τα λόγια μου. Μια δημοσιευμένη έκθεση για υπόθεση του FBI του 2001, με τίτλο White Supremacist Infiltration of Law Enforcement προειδοποιούσε τους πράκτορες «τόσο για τη στρατηγική παρείσφρησης οργανωμένων ομάδων, όσο και για την παρείσφρηση που προκαλείται από προσωπικό της αστυνομίας φίλα κείμενο προς τις ιδέες των ακροδεξιών».

Οδηγός αντιτρομοκρατικής στρατηγικής του 2015 που διέρρευσε στη δημοσιότητα, μιλά με ακόμη μεγαλύτερη σαφήνεια, προειδοποιώντας τους πράκτορες του FBI ότι «οι έρευνες για την τρομοκρατία που εστιάζουν στους παραστρατιωτικούς εξτρεμιστές, τους ακροδεξιούς εξτρεμιστές και άλλες ανάλογες οργανώσεις, συχνά έχουν εντοπίσει ενεργούς δεσμούς τους με όργανα της αστυνομίας».

Αν η κυβέρνηση είχε πληροφορίες ότι η Αλ Κάιντα ή ο ISIS είχε παρεισφρήσει σε υπηρεσίες επιβολής της τάξης, είναι βέβαιο πως θα είχε κινήσει πανεθνικές προσπάθειες εντοπισμού τους και εξουδετέρωσης της απειλής που θα αποτελούσαν. Κι όμως, οι ρατσιστές και οι ακροδεξιοί παραστρατιωτικοί έχουν διαπράξει πολύ περισσότερες επιθέσεις και έχουν σκοτώσει περισσότερους πολίτες των ΗΠΑ τα τελευταία 10 χρόνια σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη τρομοκρατική οργάνωση με συνδέσεις με το εξωτερικό. Το FBI τους θεωρεί την πλέον φονική απειλή εγχώριας τρομοκρατίας. Η ανάγκη για πανεθνική δράση είναι ακόμη πιο κρίσιμη.

Τα τελευταία χρόνια, ρατσιστές έχουν εμπλακεί σε φονικές επιθέσεις στο Τσάρλστον, στη Νότια Καρολίνα, στο Πίτσμπουργκ, στην Πενσιλβάνια και στο Ελ Πάσο του Τέξας. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι νεοναζί προμηθεύτηκαν ραδιενεργά υλικά για να κατασκευάσουν βόμβες σε δύο ξεχωριστές περιπτώσεις: Μία φορά στο Μέιν, το 2009 και μία στη Φλόριντα, το 2017, με τις επιθέσεις να προλαμβάνονται από τύχη.

Όμως τον Ιούνιο του 2019, όταν ο γερουσιαστής Γουίλιαμ Λέισι Κλέι ρώτησε τον επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας του FBI, Μάικλ ΜακΓκάριτι, αν η υπηρεσία εξακολουθεί να ανησυχεί για την παρείσφρηση ακροδεξιών στους κόλπους της αστυνομίας, εκείνος του απάντησε ότι δεν είχε διαβάσει τη σχετική έκθεση του 2006. Στη συνέχεια, απαντώντας σε γενικότερες ερωτήσεις για το ζήτημα, ανέφερε ότι θα ήταν «καχύποπτος» απέναντι σε αστυνομικούς με τέτοιου είδους ιδεολογίες, όμως αυτού του είδους οι πεποιθήσεις προστατεύονται από το σύνταγμα.

Η έκθεση του 2006 καταπιάνεται και με αυτή την ανησυχία, ωστόσο, αναφερόμενη σε δεδικασμένο του ανωτάτου δικαστηρίου για το ζήτημα: «Αν και η πρώτη τροποποίηση του συντάγματος για το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι προστατεύει το δικαίωμα των ατόμων να συμμετέχουν σε ομάδες υπέρ της λευκής ανωτερότητας στο βαθμό που λειτουργούν με νόμιμο τρόπο, η κυβέρνηση μπορεί να περιορίσει τις επαγγελματικές ευκαιρίες μιας ομάδας ατόμων που καταλαμβάνει ευαίσθητες θέσεις στο δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων εντός της αστυνομίας, όταν η ιδιότητά τους ως μέλη ομάδων θα μπορούσε να επηρεάσει την εκτέλεση των καθηκόντων τους».

Ακόμη πιο σημαντική είναι η πολιτική του FBI κατά της τρομοκρατίας, για την εκτέλεση της οποίας ήταν υπεύθυνος ο ΜακΓκάριτι, και η οποία αναφέρει ότι προσωπικό της αστυνομίας όχι μόνο διατηρεί πεποιθήσεις υπέρ της λευκής ανωτερότητας, αλλά συχνά υπάρχουν και «ενεργές διασυνδέσεις» μεταξύ των υπόπτων για τρομοκρατία και αστυνομικών. Όμως η λύση που προτείνει είναι εντυπωσιακά ανεπαρκής. Απλώς συμβουλεύει τους πράκτορες να προστατεύουν τις έρευνές τους καταχωρώντας τες με τρόπο που να μην είναι ορατές σε αστυνομικούς που ψάχνουν στη βάση δεδομένων για τον εαυτό τους ή για ακροδεξιούς συνεργούς τους, ώστε να μην αντιληφθούν ότι βρίσκονται υπό διερεύνηση.

Φυσικά, δεν είναι απαραίτητη η πρόσβαση σε μυστικές έρευνες του FBI για να συνειδητοποιήσει κανείς τον ωμό ρατσισμό εντός της αστυνομίας. Αξιωματούχοι της αστυνομίας ξεμπροστιάζονται διαρκώς για την σύνδεσή τους με ακροδεξιές οργανώσεις, συχνά μέσω των ίδιων τους των ρατσιστικών και σεξιστικών αναρτήσεων στα κοινωνικά δίκτυα, αποδεικνύοντας ότι αυτού του είδους οι προκαταλήψεις είναι εξαιρετικά συνηθισμένες.

Αυτοί οι αστυνομικοί αποτελούν σημαντική απειλή για τους πολίτες μειονοτικής καταγωγής, τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και τους αντιρατσιστές ακτιβιστές. Όμως η απόκριση της αστυνομίας στις διαδηλώσεις που έχουν ξεσπάσει στις ΗΠΑ από τον Μάιο συμπεριλαμβάνει και έναν αριθμό αξιωματούχων που υπερηφανεύονται δημόσια για τη σύνδεσή τους με ακροδεξιές παραστρατιωτικές οργανώσεις.

Βετεράνοι της αστυνομίας έχουν εμφανιστεί με ρατσιστικά σύμβολα επάνω στις στολές τους, την ώρα που υποτίθεται ότι αστυνόμευαν διαδηλώσεις. Στη Φιλαδέλφεια, αστυνομικοί παρακολουθούσαν άπραγοι λευκούς αντιδιαδηλωτές να επιτίθενται με ρόπαλα και όπλα σε δημοσιογράφους και διαδηλωτές.

Όλα αυτά προκαλούν έκπληξη, αφού σε πολλές πολιτείες υπάρχουν νόμοι που απαγορεύουν τις παραστρατιωτικές δραστηριότητες, ενώ ακροδεξιοί παραστρατιωτικοί έχουν δολοφονήσει αστυνομικούς σε αρκετές περιπτώσεις. Αυτό συνεπάγεται ότι αυτού του είδους οι συνδέσεις αποτελούν κίνδυνο και για τους συναδέλφους των ακροδεξιών αστυνομικών.

Οι υπηρεσίες δημόσιας ασφάλειας πρέπει να κάνουν περισσότερα για να ενισχύσουν τις πολιτικές κατά των διακρίσεων, να βελτιώσουν τον έλεγχο των υποψήφιων αστυνομικών, να εγκαθιδρύσουν μηχανισμούς καταγγελιών και να προστατεύουν και να επιβραβεύουν τους αστυνομικούς που καταγγέλλουν τη ρατσιστική δράση των συναδέλφων τους.

Οι δημόσιοι κατήγοροι έχουν επίσης σημαντικό ρόλο στην προστασία της ακεραιότητας του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης από τις πιθανές παραβιάσεις καθήκοντος, αλλά και από τους ανοιχτά ρατσιστές αστυνομικούς. Οι κατήγοροι κρατούν αρχείο των αστυνομικών, τα προγενέστερα παραπτώματα των οποίων θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την αξιοπιστία των καταθέσεών τους στο δικαστήριο, και η οποία πρέπει να παραδίδεται στους συνηγόρους υπεράσπισης. Συχνά, αυτό το αρχείο αναφέρεται ως «λίστα Brady».

Η καθηγήτρια νομικής της Τζόρτζταουν, Βίντα Β. Τζόνσον, έχει υποστηρίξει ότι οι αποδείξεις ανοιχτά ρατσιστικής συμπεριφοράς θα έπρεπε να είναι αιτία αμφισβήτησης των καταθέσεων των αστυνομικών. Οι κατήγοροι θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνουν και αυτούς τους αστυνομικούς στη λίστα Brady, ώστε να εξασφαλίσουν ότι οι πολίτες εναντίον των οπίων καταθέτουν έχουν πρόσβαση σε πιθανώς ενοχοποιητικά στοιχεία.

Η έρευνά μου το 1992 για την ακροδεξιά δεν ανακάλυψε σύνδεση μεταξύ των νεοναζί βομβιστών και των εμπόρων όπλων με την αστυνομία. Αντιθέτως, οι αστυνομικοί με τους οποίους συνεργάστηκα ήταν ευσυνείδητοι επαγγελματίες στους οποίους θα εμπιστευόμουν τη ζωή μου. Υπάρχουν πολλοί ακόμη σαν και αυτούς.

Όμως, όσο μικρή και αν είναι, η παρουσία ενεργών υποστηρικτών της λευκής ανωτερότητας στην αστυνομία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως αιτία μεγάλης ανησυχίας. Όπως έχει υποστηρίξει η καθηγήτρια Τζόνσον, το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης δεν θα μπορέσει ποτέ να επιτύχει τον διακηρυγμένο στόχο του για ισότητα όσο τέτοιου είδους άτομα κρύβονται μέσα στα αστυνομικά τμήματα.»

Headlines