Μεσαίωνας στην Κίνα: Εκατοντάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης μειονοτήτων

Η Κίνα έχει οικοδομήσει σχεδόν 400 στρατόπεδα συγκέντρωσης στην περιοχή Σιντσιάνγκ. Δεκάδες από αυτά συνεχίζουν να κατασκευάζονται στη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών, παρά την επιμονή των κινεζικών αρχών ότι το σύστημα «επανεκπαίδευσής» τους περιοριζόταν σταδιακά, σύμφωνα με έκθεση μιας αυστραλιανής δεξαμενής σκέψης.

Το δίκτυο των στρατοπέδων συγκέντρωσης στα δυτικά της Κίνας χρησιμοποιείται για την κράτηση Ουιγούρων και άλλων μουσουλμανικών μειονοτήτων. Δεκατέσσερα στρατόπεδα βρίσκονται ακόμη υπό κατασκευή, σύμφωνα με τις τελευταίες δορυφορικές εικόνες του Australian Strategic Policy Institute.

Συνολικά, το ASPI εντόπισε 380 κέντρα κράτησης από το 2017. Ανάμεσά τους υπάρχουν στρατόπεδα επανεκπαίδευσης με σχετικά χαμηλά επίπεδα ασφάλειας, αλλά και φυλακές υψίστης ασφαλείας.

Ο αριθμός ξεπερνά τις αποκαλύψεις προηγούμενων ερευνών κατά περισσότερα από 100 στρατόπεδα, και οι ερευνητές πιστεύουν ότι έχουν ταυτοποιήσει τα περισσότερα από τα κέντρα κράτησης της πειροχής.

«Τα στοιχεία της βάσης δεδομένων δείχνουν ότι παρά τους ισχυρισμούς των Κινέζων αξιωματούχων ότι οι κρατούμενοι αποφοιτούν από τα στρατόπεδα, οι μεγάλες επενδύσεις στην κατασκευή νέων εγκαταστάσεων κράτησης συνεχίστηκαν σε όλη τη διάρκεια του 2019 και 2020», τόνισε ο ερευνητής του ASPI, Νέθιαν Ράσερ.

Οι πληροφορίες έχουν δημοσιευθεί, μαζί με τις συντεταγμένες του κάθε στρατοπέδου, σε μια βάση δεδομένων που βρίσκεται αναρτημένη στο διαδίκτυο, με τίτλο Xinjiang Data Project.

Τα στρατόπεδα εντοπίστηκαν με τη βοήθεια μαρτυριών από επιζήσαντες, άλλων προγραμμάτων που καταγράφουν στρατόπεδα συγκέντρωσης και δορυφορικών εικόνων.

Το ASPI ανέφερε ότι οι νυχτερινές εικόνες ήταν ιδιαιτέρως χρήσιμες, αφού έψαχναν για περιοχές εκτός πόλεων που πρόσφατα απέκτησαν φωτισμό. Συχνά, πρόκειται για περιοχές νεόδμητων κέντρων κράτησης. Οι εικόνες από τη διάρκεια της ημέρας δίνουν μια καθαρή εικόνα από το στάδιο κατασκευής τους.

Κάποια από αυτά βρίσκονται κοντά σε βιομηχανικές ζώνες. Έχουν υπάρξει εκτεταμένες αναφορές στον εξαναγκασμό των κρατουμένων σε εργασία.

«Τα στρατόπεδα συχνά συνυπάρχουν με βιομηχανικές ζώνες, πράγμα που μπορεί να δείχνει τη φύση της εγκατάστασης και να υπογραμμίζει την άμεση σύνδεση μεταξύ της αναίτιας κράτησης στην Σιντσιάνγκι και της εξαναγκαστικής εργασίας», γράφει η έκθεση.

Το Πεκίνο επιμένει ότι δεν διαπράττονται παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Σιντσιάνγκ. Οι κινεζικές αρχές αρχικά αρνούνταν την ύπαρξη στρατοπέδων συγκέντρωσης, όμως αργότερα τα περιέγραψαν ως κέντρα επαγγελματικής εκπαίδευσης και προγράμματα επανεκπαίδευσης που στοχεύουν στην άρση της φτώχειας και στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Πέρσι, ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος υποστήριξε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που κρατούνταν στα στρατόπεδα «έχουν επιστρέψει στην κοινωνία». Ωστόσο, η Κίνα δεν έχει επιτρέψει σε δημοσιογράφους, ανθρωπιστικές οργανώσεις ή διπλωμάτες να έχουν ανεξάρτητη πρόσβαση στα στρατόπεδα, ενώ όσοι επισκέπτονται την περιοχή βρίσκονται υπό αυστηρή επιτήρηση.

Οι περισσότερες πληροφορίες για τα στρατόπεδα και τη γενικότερη κυβερνητική εκστρατεία κατά των μουσουλμανικών μειονοτήτων της περιοχής, προέρχεται από επιζήσαντες που έχουν αποδράσει στο εξωτερικό, από κρατικά αρχεία της Κίνας που έχουν διαρρεύσει και από δορυφορικές εικόνες που έχουν επιβεβαιώσει τις τοποθεσίες – και κυρίως την ύπαρξη – των στρατοπέδων.

Άνθρωποι έχουν στοχοποιηθεί για «παραπτώματα» τόσο μικρά όσο η κατοχή ενός Κορανιού ή η άρνησή τους να φάνε χοιρινό. Οι αναφορές κακοποίησης περιλαμβάνουν τις αναίτιες κρατήσεις, τα βασανιστήρια και την άρνηση ιατρικής περίθαλψης εντός των στρατοπέδων, αλλά και τον αναγκαστικό οικογενειακό προγραμματισμό.

Οι οικογένειες Ουιγούρων έχουν αναγκαστεί να δεχτούν στα σπίτια τους ως «συγγενείς» αξιωματούχους της κυβέρνησης, ως μέρος ενός συνεκτικού προγράμματος επιτήρησης, το οποίο επιτηρεί και τη χρήση του διαδικτύου από τους πολίτες, ενώ περιλαμβάνει εκτεταμένο δίκτυο καμερών παρακολούθησης σε δημόσιους χώρους.

Η έρευνα του ASPI κατέγραψε την τεράστια έκταση των κέντρων κράτησης αλλά και των υπόλοιπων εγκαταστάσεων εγκλεισμού, που έχουν κατασκευαστεί κυρίως στη διάρκεια των τελευταίων ένα «τόξο» από στρατόπεδα στα πολυπληθέστερα τμήματα της περιοχής, αν και η δεξαμενή σκέψης τόνισε ότι ο ρυθμός αύξησης του αριθμού τους παρουσιάζει επιβράδυνση.

Το μεγαλύτερο στρατόπεδο που έχει καταγραφεί στην περιοχή, το Νταμπαντσένγκ, βρίσκεται ακριβώς έξω από την πρωτεύουσα της περιοχής, Ουρούμκι. Οι νέες κατασκευές στη διάρκεια του 2019 απλώνονται σε ένα ολόκληρο χιλιόμετρο, ενώ η περιοχή έχει συνολικά σχεδόν 100 κτίρια.

Ένα νέο κέντρο κράτησης στην πολύ μικρότερη πόλη Κασγκάρ, πάνω στον ιστορικό δρόμο του μεταξιού, άνοιξε μόλις φέτος τον Ιανουάριο, ενώ αποτελείται από 13 πενταόροφα οικιστικά κτίρια που περικυκλώνονται από τοίχους ύψους 14 μέτρων, αναφέρει η έκθεση.

Το ASPI έχει χωρίσει τα στρατόπεδα σε τέσσερις κατηγορίες, με βάση το μέγεθος της οχύρωσής τους, αλλά και τα επίπεδα ελέγχου προς τους κρατούμενους.

Σχεδόν οι μισές από τις 60 εγκαταστάσεις που έχουν επεκταθεί το τελευταίο διάστημα ανήκουν στην κατηγορία υψηλότερης ασφάλειας, καταδεικνύοντας μια μετατόπιση στη φύση της κεντρικής κυβερνητικής εκστρατείας κατά των μειονοτήτων της Σιντσιάνγκ.

Η έκθεση ανακάλυψε επίσης 70 στρατόπεδα που φαίνεται πως είδαν τα επίπεδα ασφάλειάς τους να μειώνονται, με τους εσωτερικούς φράχτες και τους τοίχους του προαύλιου χώρου να γκρεμίζονται. Οκτώ εξ αυτών ενδέχεται να έχουν τεθεί εντελώς εκτός λειτουργίας. Πρόκειται κυρίως για εγκαταστάσεις χαμηλότερων επιπέδων ασφάλειας, τονίζει η έκθεση.

Τη προφανής μετάβαση προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης υψηλότερης ασφάλειας συνάδει με τις μαρτυρίες των επιζησάντων ότι «σημαντικός αριθμός κρατουμένων που δεν έχουν δείξει ικανοποιητική πρόοδο στα κέντρα πολιτικής κατήχησης έχουν μεταφερθεί σε εγκαταστάσεις υψηλότερης ασφάλειας, που επεκτάθηκαν για να τους συμπεριλάβουν», αναφέρει η έκθεση.

Πηγή: www.theguardian.com