Ένα από τα συνήθως γραφικά, αλλά και σαδιστικά παιδικά παιχνίδια ήταν τα απείθαρχα παιδάκια να δένουν στην ουρά των γατιών χάρτινο ομοίωμα ψαριού, ή και αληθινό νεκρό ψάρι…

Τα χαριτωμένα τετράποδα, λάτρεις του εκλεκτού φαγητού που λέγεται ψάρι, έφερναν αμέτρητους βασανιστικούς γύρους για ν’ αρπάξουν το θήραμα. Αλλά ματαίως, γιατί η απόσταση μεταξύ του πεινασμένου στόματος τους και του χάρτινου ή και αληθινού ψαριού ήταν μεγάλη. Πολλές φορές ο… αθώος αυτός παιδικός σαδισμός καταντούσε πραγματική ντροπή για το… ευφυές ανθρώπινο γένος.

Παρακολουθώντας την χθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού μας, για την αποτίμηση των προσπαθειών κατά του Covid-19 και χωρίς την παραμικρότερη φιλέριδα διάθεση, τελικά οδηγήθηκα, στο όχι και τόσο κολακευτικό συμπέρασμα, ότι το μέχρι πρότινος διεθνώς υποδειγματικό κρατικό μας σύστημα αντιμετώπισης της φοβερής αυτής πανδημίας, αυτοπαγιδεύτηκε, όπως η όμηρος του παιδικού σαδισμού γάτα, σε καταστάσεις που όφειλε ν’ αντιμετωπίσει με επιτυχία, αλλά από ασυγχώρητη αβλεψία και αδιαφορία, δεν το ετόλμησε.

Προπατορικά αμαρτήματα

Ακολουθώντας τις τσαπατσουλιές των προγενέστερων τουλάχιστον πέντε κυβερνητικών περιόδων, η σημερινή κυβέρνηση ενώ θα έπρεπε κατ’ απόλυτη προτεραιότητα να αντικαταστήσει τον πεπαλαιωμένο στόχο χιλιάδων λεωφορείων, ή με άλλα λόγια τις επικίνδυνες και θλιβερές «σακαράκες» άφησε άπρακτο τον πρώτο χρόνο της κυβερνητικής θητείας της.

Με τον τρόπο αυτό, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τώρα το φαρμακερό δόγμα του υποδειγματικού βυζαντινορωμαϊκού δικαίου “culpa levis dolo equiparatur”, δηλαδή η… αλαφροΐσκιωτη αμέλεια εξισώνεται με δόλο!

Αναδρομικά λοιπόν, οι επιζώντες υπεύθυνοι των πέντε προγενέστερων κυβερνητικών περιόδων, γιατί όχι της περασμένης κυβέρνησης με το γελοίο πρόσημο των «ηθικών πλεονεκτημάτων της Αριστεράς» παρέδωσαν στην κοινή χρήση εκατομμυρίων βιοπαλαιστών:

–       Λεωφορεία τρακαρισμένα, άβαφα με κατουρημένες και όζουσες απλησιάς ταπετσαρίες.

–       Λεωφορεία χωρίς ανταλλακτικά.

–       Νεκροταφεία από ακινητοποιημένες σακαράκες που απαξιώνουν να τις δεχθούν, ως δωρεά, ακόμα και οι πενέστερες τριτοκοσμικές κοινωνίες!

Σ’ αυτά λοιπόν τα ομοιώματα από νεκροφόρες στοιβάζονται σε κατάσταση ασφυξίας καθημερινά χιλιάδες βιοπαλαιστές, διότι δεν τους περισσεύουν χρήματα για να πάνε με ταξί στη δουλειά τους.

Και όμως, από επίσημα κυβερνητικά χείλη δεν ακούσθηκε ούτε μία συγγνώμη για τη σαρδελοποίηση αυτών των τραγικών επιβατών, ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε από τη ΝΔ. Και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει το παραμικρότερο ελαφρυντικό, διότι έφτασε στο σημείο όχι να ανανεώνει τον στόλο των λεωφορείων της πρωτεύουσας, αλλά διοργάνωσε και λαμπρά εγκαίνια σε σταθμούς-μαϊμούδες του Μετρό της Θεσσαλονίκης!

Και τώρα τα ερωτήματα:

–       Έχει ή όχι και κατά πόσον ευθύνη ο κρατικός μηχανισμός, για το ανεξέλεγκτο στοίβαγμα καθημερινά χιλιάδων επιβατών και μάλιστα στην καρδιά της καλπάζουσας πανδημίας του Covid-19;

–       Όφειλε ή όχι ο υποδειγματικά μεθοδικός, ακούραστος και ευγενικός πρωθυπουργός να έχει μεριμνήσει ήδη από το καλοκαίρι του 2019 για τον εφοδιασμό της πρωτεύουσας από χιλιάδες νέα λεωφορεία; Είναι επομένως ή όχι εμβαλωματική η προμήθεια των έστω λίγων νέων λεωφορείων, εν ευθέτω χρόνω, δηλαδή κατόπιν εορτής;

–       Και το πιο κρίσιμο ερώτημα: Γιατί ούτε μια λέξη για το εάν η σαρδελοποίηση των χιλιάδων βιοπαλαιστών, στις σακαράκες συμβάλλει στην καλπάζουσα διασπορά του Covid-19;

Ας ελπίσουμε, η παραπάνω τεκμηριωμένη κριτική του όλου προβλήματος να το αντιληφθούν οι υπεύθυνοι, ότι εντάσσεται στον υποδειγματικό δημοσιογραφικό κανόνα της κριτικής συμπαράστασης. Με άλλα λόγια κάποιοι ανεξαρτήτως πολιτικών επιλογών ας παύσουν να αρκούνται στα ψεύτικα θυμιάματα…

Headlines