Η επίθεση στην οδό Νικολά-Απέρ, έξω από τα παλιά γραφεία του Charlie Hebdo, ξύπνησε μνήμες από τον Ιανουάριο του 2015, όταν εξτρεμιστές ισλαμιστές σκότωσαν 12 ανθρώπους με αφορμή τη δημοσίευση σκίτσων του Μωάμεθ από το σατιρικό περιοδικό.

Από τη σημερινή επίθεση τραυματίστηκαν δύο δημοσιογράφοι. Σύμφωνα με αστυνομική πηγή του Παρισιού, από τους δύο υπόπτους που έχουν συλληφθεί ο ένας είναι Πακιστανός και ο άλλος Αλγερινός, ενώ το βράδυ της Παρασκευής οι Αρχές προχώρησαν σε ακόμη πέντε συλλήψεις κατά τη διάρκεια της έρευνας σε σπίτι που φέρεται ότι ανήκει στον βασικό ύποπτο της επίθεσης.

Ανοιχτό το ενδεχόμενο τρομοκρατίας

Παρ’ όλο που τα κίνητρα της επίθεσης δεν έχουν εξακριβωθεί, το γεγονός ότι τις έρευνες έχει αναλάβει η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα.

Ο γάλλος εισαγγελέας αρμόδιος για θέματα τρομοκρατίας δήλωσε ότι οι αρχές υποπτεύονται τρομοκρατικό κίνητρο λόγω του τόπου και του χρόνου της επίθεσης. Σημείωσε, δε, πως οι συλλήψεις αφορούν τόσο τον κύριο ύποπτο όσο και ακόμη έναν άνδρα που του οποίου η εμπλοκή στο περιστατικό ερευνάται.

Οι ταυτότητες των ύποπτων ως δραστών δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα και ακόμη δεν είναι σαφές τι οδήγησε στην επίθεση. Ωστόσο, ξεκίνησε έρευνα για «απόπειρα δολοφονίας σε σχέση με τρομοκρατική επιχείρηση» σύμφωνα με αξιωματούχο.

Οι πληγές που δεν έκλεισαν

«Σκέφτηκα: ξανάρχισε» είπε η Σαντάλ, κάτοικος της περιοχής, όπου οι πληγές από την επίθεση του 2015 δεν έχουν κλείσει ακόμη. Η γυναίκα επιδιόρθωνε μια διαρροή στο σπίτι της, κοντά στη λεωφόρο Ρισάρ Λενουάρ, όταν άκουσε «να ουρλιάζουν οι σειρήνες».

«Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι ξανάρχισε. Γύρισα πέντε χρόνια πίσω», στις 7 Ιανουαρίου 2015. «Οι μνήμες επανέρχονται στην επιφάνεια. Ανάμεσα σ’ αυτό και στην Covid, ζούμε στιγμές πραγματικά καθόλου ωραίες» πρόσθεσε η Σαντάλ που είπε ότι, αφότου ξεκίνησε η δίκη 14 προσώπων για την υπόθεση του Charlie Hebdo, στις αρχές Σεπτεμβρίου, είχε ένα προαίσθημα ότι κάτι τέτοιο θα συνέβαινε.

Για την Ντενίζ Αμόν, συνταξιούχο που ζει επίσης πολλά χρόνια σε αυτή τη συνοικία, οι μνήμες επανήλθαν αλλά «δεν ήταν το ίδιο πράγμα, δεν ήταν τόσο άσχημο». Ωστόσο «σκέφτεσαι ότι βγαίνοντας έξω μπορεί πάντα να σου συμβεί κάτι» πρόσθεσε.

«Η συνοικία έχει ακόμη πληγές. Το να ξαναζούμε τέτοια πράγματα, εν μέσω της δίκης, είναι άσχημο», σχολίασε ο Φρεντ Ρολάτ. Το μυαλό του πήγε αμέσως στην κόρη του, τη Μαργκό, που βρισκόταν στο σχολείο Αν Φρανκ, σε μικρή απόσταση από το σημείο της επίθεσης. Ο δήμος του Παρισιού τον ενημέρωσε μέσω γραπτού μηνύματος ότι, όπως και οι άλλοι μαθητές, θα παρέμενε σε αποκλεισμό μέσα στο σχολείο.

«Μας είπαν ότι υπήρχε ένα πρόβλημα με κάποιους ανθρώπους που κρατούσαν μαχαίρι και να μείνουμε στην αυλή», αφηγήθηκε η Μαργκό. Μόλις έληξε ο αποκλεισμός, ο Φρεντ έτρεξε στο σχολείο για να την βρει.

«Αισθάνομαι σαν να ξαναζώ μια φρίκη. Αυτός ο εφιάλτης δεν τελειώνει ποτέ» είπε στο πρακτορείο Reuters ένας άλλος κάτοικος της περιοχής.

Τι λένε αυτόπτες μάρτυρες

Οι δημοσιογράφοι του Associated Press στην περιοχή είδαν την αστυνομία να αποκλείει τη γειτονιά στο ανατολικό Παρίσι κοντά στο σταθμό του μετρό Richard Lenoir, ο οποίος παρέμεινε κλειστός για ώρες.

Υπεύθυνος της εταιρείας που εργάζονται οι δύο τραυματίες είπε ότι ένας άνδρας στο δρόμο «επιτέθηκε σε δύο άτομα που ήταν μπροστά από το κτίριο. Δεν μπήκαν στο κτίριο, τους επιτέθηκε με μαχαίρι και έφυγαν» σημείωσε, διευκρινίζοντας πως η εταιρεία δεν είχε γίνει αποδέκτης απειλών.

Ο αυτόπτης μάρτυρας Kader Alfa είπε στο AP: «Είδα έναν άντρα -γύρω στα 30 ή 40- με ένα μαχαίρι στο χέρι που περπατούσε πίσω από ένα θύμα γεμάτο αίμα».

«Ήμουν στο γραφείο μου. Άκουσα κραυγές στο δρόμο. Κοίταξα έξω από το παράθυρο και είδα μια γυναίκα που να είναι ξαπλωμένη στο πάτωμα και να έχει χτυπήσει στο πρόσωπο» αναφέρει άλλος στο ραδιόφωνο Europe 1.

Headlines