Μόνο μη μας βγει ο «ΖΟΝΚ»!

Με την ανθρώπινη ζωή, την οικονομία και την αγορά εργασίας να είναι έννοιες αλληλένδετες, ολόκληρος ο πλανήτης είναι σαν να παίζει σε τηλεπαιχνίδι. Και χωρίς να περνάει ευχάριστα.

Είναι σαν εκείνα των 90s: Τι θα γίνει αν ανοίξω την κουρτίνα “1”. Τι κρύβεται πίσω από την “2” ή την “3”. Μόλις ο παίκτης διάλεγε, λοιπόν την κουρτίνα, ο παρουσιαστής άνοιγε μια από τις δύο εναπομείνασες κουρτίνες. Η ερώτηση που ακολουθούσε ήταν φαινομενικά απλή: θέλεις να κρατήσεις την κουρτίνα σου ή να αλλάξεις; Οι παίκτες είχαν πλέον μπροστά τους 2 κλειστές κουρτίνες όπου η μία έχει δώρο και η άλλη τον Ζονκ! Οι πιθανότητες λοιπόν να κερδίσουν ήταν 50-50 και συνήθως έμεναν στην αρχική τους επιλογή χωρίς να αλλάξουν κουρτίνα.

Μόνο που τώρα ούτε παίζουμε, ούτε κερδίζουμε. Πρέπει να κάνουμε μία επιλογή με τις όσο δυνατόν λιγότερες επιπτώσεις. Γνωρίζοντας πως κάπου υπάρχει ο “ΖΟΝΚ”.

Οι επιστήμονες συμβουλεύουν τις κυβερνήσεις με προτεραιότητα την ασφάλεια εφαρμόζοντας περιοριστικά μέτρα. Οι κυβερνήσεις ταυτόχρονα ξορκίζουν ένα νέο lockdown.

Το ζήτημα είναι: αποφεύγοντας τώρα ένα νέο lockdown, μήπως αργότερα είναι χειρότερα;  Και εκεί μπορεί να κρύβεται ο “ΖΟΝΚ”.

Ως προς το υγειονομικό σκέλος οι ειδικοί έχουν το λόγο.

Και οι πολιτικοί παίρνουν τις αποφάσεις.

Από το υπουργείο Οικονομικών υπολογίζουν πως το μηνιαίο κόστος ενός καθολικού lockdown είναι περίπου στο 3% του ΑΕΠ. Και το θέμα είναι πως η Αττική συμμετέχει στο ΑΕΠ της χώρας κατά 50%. Στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ένα νέο καθολικό lockdown θα είχε επίπτωση στο ΑΕΠ έως 12% το 2020. Στην Ελλάδα τα στοιχεία δείχνουν η προηγούμενη δίμηνη καραντίνα στοίχισε μία ύφεση της τάξης του 15%, ενώ οι απώλειες στον τζίρο των επιχειρήσεων έφτασαν τα 20 δισ. ευρώ.

Επίσης, σε επίπεδο Ευρωζώνης, τα προγράμματα εργασιακής στήριξης, μικρής διάρκειας, (αναστολές) δεν χρησιμοποιούνται τώρα όσο ήταν την άνοιξη, αλλά εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν περίπου το 5% του εργατικού δυναμικού. Έτσι, καθώς οι κυβερνήσεις της ζώνης του ευρώ μειώνουν την υποστήριξη για θέσεις εργασίας, η ανεργία εκτιμάται πως θα αυξηθεί. Το εργατικό δυναμικό μειώθηκε κατά 3% στο πρώτο εξάμηνο του 2020, καθώς πολλοί από αυτούς που έχασαν τη δουλειά τους δεν μπόρεσαν να βρουν διότι πολλές εταιρείες κρατούν στάση αναμονής. Και αυτό διότι αποφεύγουν τις προσλήψεις, σε αυτή τη φάση, όσο υπάρχουν τόσο αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα.

Εκτιμάται όμως πως στο δεύτερο εξάμηνο έτους ένα ποσοστό μπορεί να επιστρέψει. Εφόσον όμως δεν έχουμε πάλι ένα γενικό lockdown.  Πάντως, η ανεργία στην Ευρωζώνη εκτιμάται φέτος πως θα ανέλθει στο 10% και στην Ελλάδα κοντά στο 20%.

Χωρίς αμοιβές και εργαζομένους δεν έχεις οικονομία. Και όλα αυτά τα χρόνια της ελληνικής κρίσης, ο προαναφερθείς παράγοντας, έλειπε από το μυαλό των πολιτικών στη λήψη αποφάσεων.

Τα στατιστικά στοιχεία, για την Ελλάδα, έδειξαν πως υπήρξε ισχυρή η επίπτωση στο ΑΕΠ από τη μεγάλη μείωση των ωρών εργασίας το 2ο τρίμηνο 2020.

Όμως, προτού ξεσπάσει η πανδημία και χειροτερέψουν οι μακροοικονομικές προβλέψεις, το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα, παρά τη συνεχή πτώση των τελευταίων 6,5 ετών, παρέμενε σε υψηλά επίπεδα. Συγκεκριμένα, τον Φεβρουάριο 2020, το 16% του εργατικού δυναμικού (739,1 χιλιάδες άτομα) ταξινομούνταν στο υποσύνολο των ανέργων.

Τα αντίστοιχα μεγέθη στην ΕΕ-27 και την Ευρωζώνη ήταν 6,5% και 7,3% αντίστοιχα. Σε επίπεδο κρατών, πέραν της Ελλάδας, άλλες οικονομίες με σχετικά υψηλό ποσοστό ανεργίας ήταν η Ισπανία με 13,6% και η Ιταλία με 9,4%.

Προσοχή στον ΖΟΝΚ.